Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να ελέγχουμε τα παραπτώματα του πλησίον μας. Ένας είναι να κρίνουμε αυστηρά με μίσος και θυμό. Και άλλος είναι να ελέγχουμε με αγάπη και πραότητα. Γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς Χριστός λέει: «Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε» (Κατά Ματθαίον. 7,2). Ποιος και πού θα μας κρίνει; Αυτός ο ίδιος ο Κύριος στην φοβερά Του Κρίση. Αν στην ζωή μας ενεργούμε σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου και μετράμε τους άλλους με το μέτρο της αγάπης, του ελέους και της ευσπλαχνίας, τότε και Αυτός στην Κρίση Του Θα μας μετρήσει με το ίδιο μέτρο. Αν με…

Να προσεύχεσαι για τους άλλους, όπως προσευχόσουν για τον εαυτό σου, γιατί όλοι είμαστε ένα, παιδιά του Ουράνιου Πατέρα. Όταν προσεύχεσαι, προσπάθησε να προσεύχεσαι περισσότερο για τους άλλους παρά για τον εαυτό σου μόνο, και κατά τη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε με ζωηρότητα να βλέπεις μπροστά σου όλη την ανθρωπότητα, σαν να αποτελεί μαζί σου ένα σώμα, τον καθένα δε ιδιαίτερα, σαν να αποτελεί μέλος του σώματος του Χριστού και δικό σου μέλος, «ότι εσμέν αλλήλων μέλη», επειδή είμαστε ο ένας μέλος του άλλου (Προς Εφεσίους. 4,25). Να προσεύχεσαι για όλους όπως θα προσευχόσουν για τον εαυτό σου, με την…

ΚΑΠΟΤΕ που ο Αββάς Ποιμήν βρισκόταν στην σύναξη των Γερόντων, πήγε στην σκήτη ένας συγγενής του να του ζητήσει να κάνει καλά το παιδί του που κυριεύτηκε ξαφνικά από πονηρό πνεύμα και το κεφάλι του έστρεφε πίσω. Ο δυστυχισμένος πατέρας παρακάλεσε έναν από τους Γέροντες να μεσιτεύσει στον Όσιο να τον δεχτεί. -Δεν θέλει να έχει επαφή με τους συγγενείς του κι αν με δει εδώ, χωρίς άλλο, θα με διώξει. Ο Γέροντας, που τον λυπήθηκε, έκανε αυτό το τέχνασμα.Έφερε το άρρωστο παιδί στην σύναξη και είπε στους Πατέρες: -Κάντε αγάπη, αδελφοί, και σφραγίστε με το σημείο του Σταυρού το…

Αγάπη αληθινή και σίγουρη! Αγάπη, ομοίωμα της θεϊκής εικόνας! Αγάπη, της ψυχής μου γλυκύτατη απόλαυση! Αγάπη, της καρδιάς μου θεϊκή πληρότητα! Αγάπη, της ψυχικής μου δύναμης η ενίσχυση! Αγάπη, της δικής μου σκέψης συνεχές γύμνασμα. Εσύ την ψυχή μου πάντα κατέχεις, αυτήν φροντίζεις και ζεσταίνεις. Εσύ αυτήν αναζωογονείς και την υψώνεις προς της θεϊκή αγάπη. Εσύ, αφού γέμισες την καρδιά μου με τη φλόγα του θεϊκού έρωτα, την πυρπολείς, και αναζωπυρώνεις τη σφοδρή επιθυμία του ύψιστου αγαθού. Εσύ ενισχύεις τη δύναμη της ψυχής μου με τη δική σου ζωογόνο δύναμη και την κάνεις ικανή να προσφέρει τη λατρεία που οφείλει…

Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Διαβάζουμε συνεχώς για τα θαύματα του Χριστού στα Ευαγγέλια και αναρωτιόμαστε: "Γιατί ήταν τότε δυνατά. Γιατί γίνονταν τέτοια πράγματα εκείνες τις ημέρες, ενώ εμείς σήμερα βλέπουμε τόσα λίγα θαύματα;" Νομίζω ότι υπάρχουν τρεις πιθανές απαντήσεις. Πρώτον ότι εμείς δεν βλέπουμε τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω μας, θεωρούμε τα πάντα δεδομένα, σαν απόλυτα φυσικά. Δεχόμαστε όλα τα αγαθά από τα χέρια του Θεού σαν να ήταν φυσιολογικά και δεν βλέπουμε πια ότι η ζωή είναι ένα θαυμάσιο θαύμα, ότι δηλαδή ο Θεός ήθελε να μας δημιουργήσει, ότι μας κάλεσε…

Με δεδομένο ότι η φιληδονία αποτελεί κύρια αιτία της παθολογικής χρήσης της θυμοειδούς δύναμης [Σ.τ.μ.: Υπενθυμίζεται ότι οι όροι θυμός, θυμικό, θυμοειδής δύναμη και θυμοειδές θα χρησιμοποιούνται εναλλακτικά για τη δήλωση του τμήματος τούτου του παθητικού μέρους της ψυχής. Το αντίστοιχο πάθος θ’ αναφέρεται ως οργή. Μόνο στα κείμενα των Πατέρων και των εκκλησιαστικών συγγραφέων θα διατηρείται ο όρος «θυμός» για το πάθος, αν βεβαίως προσδιορίζεται έτσι], είναι προφανές ότι καταρχήν αυτή πρέπει να ξεριζώσουμε, αν θέλουμε να θεραπευτούμε από το πάθος της οργής [ΕΥΑΓΡΙΟΣ, Λόγος πρακτικός, ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΓΑΖΗΣ, Διδασκαλία. Το ζήτημα της θεραπευτικής της οργής μελετήθηκε κατά ένα μέρος…

ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 15 Στίχ. 11-32. Η παραβολή του ασώτου υιού15.21 εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ υἱὸς, Πάτερ, ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου, οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι(1) υἱός σου(2).21 Τότε ο γιος του τού είπε: “πατέρα, αμάρτησα στο Θεό και σ’ εσένα και δεν αξίζω να λέγομαι παιδί σου”.(1) «Αυτά που σχεδίασε να πει, αυτά λέει τώρα με όλη την καρδιά του, ώστε από εδώ να μάθουμε ότι πρέπει και μετά την συμφιλίωση ολοκάρδια να…

«Ο θυμός καθ’ εαυτόν είναι φυσικός. Όπως τα νεύρα στο σώμα. Είναι και αυτός νεύρον ψυχής και οφείλει να τον μεταχειρίζεται ο καθείς εναντίον των δαιμόνων, ανθρώπων αιρετικών, και παντός κωλύοντος από την οδόν του Θεού. Εάν όμως θυμώνεις κατά των ομοψύχων αδελφών ή, εκτός εαυτού γενόμενος, χαλάς τα έργα των χειρών σου, γίνωσκε ότι κενοδοξίαν νοσείς και κάμνεις παράχρησιν του νεύρου της ψυχής. Απαλλάττεσαι δε διά της αγάπης προς πάντας και αληθούς ταπεινώσεως. Διά τούτο όταν σοι έλθει θυμός, κλείσε το στόμα σου δυνατά και μη ομιλήσεις εις τον υβρίζοντα ή ατιμάζοντα ή ελέγχοντα ή πολυειδώς σε πειράζοντα άνευ…

Τούτος ο κόσμος είναι ανάποδος. Όπως και να κάνεις, δεν τον ευχαριστάς. Ούτε στον ήλιο τον βρίσκεις, ούτε στον ίσκιο. Ο κάθε ένας λέγει το κοντό του και το μακρύ τους. Για ό,τι ενθουσιάζεται ο ένας, για ίδιο στενοχωριέται ο άλλος. Άλλη φορά μπορεί οι άνθρωποι να μην ήτανε όλοι σύμφωνοι, μα για τους πιο πολλούς το καλό ήτανε καλό και το κακό, κακό. Τώρα ο καθένας έχει σηκώσει μια παντιέρα και κάνει τον καπετάν Έναν…. Μα οι πιο πολλοί μποδίζονται από τιποτένια πράγματα: ο ένας θέλει να φαίνεται πιο «βαθυστόχαστος» από ο,τι είνε, ο άλλος θέλει να φαίνεται μοντέρνος,…

Άμα αγαπήσεις μ' όλη τη δύναμη της καρδιάς σου τον Χριστό όλα θα είναι εύκολα. Και η υπακοή και η ταπείνωσις. Τότε όλους τους αδελφούς θα τους αγαπάς αβίαστα και αυθόρμητα, με την ίδια του Χριστού αγάπη. Διότι δεν θα είσαι εσύ που αγαπάς, αλλά ο ίδιος ο Χριστός που θα κατέχει την καρδιά σου. Γέροντας Πορφύριος