"Του Θεού να γίνει"Καρκινοπαθής, που βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της αρρώστιας του, ζήτησε μέσω φίλου του να πληροφορηθεί από τον Γέροντα αν θα ζήσει. Ο Γέροντας δεν απήντησε στην ερώτηση, μόνο είπε, ότι εύχεται στο Θεό, και του έστειλε ένα κομβοσχοίνι.Έπειτα από λίγες μέρες, ο ασθενής προσευχόμενος, με το κομβοσκοίνι στα χέρια, ανεχώρησε για τους ουρανούς.[Γ 197] "Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει"Ο γιατρός μου είχε δώσει στο παρελθόν ένα σχετικό φάρμακο και μου συνέστησε να το παίρνω ανελλιπώς. Ο Γέροντας, που δε συμπαθούσε γενικά την υπερβολική χρήση των φαρμάκων και πού, παρά ταύτα, σεβόταν τους γιατρούς και παραδεχόταν…

Η τροφή των ερημιτών Κατά το 524 ο όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής αναχώρησε από τη μονή του Μ. Ευθυμίου και πήγε σ’ έναν πανέρημο τόπο με τη συνοδεία ενός υποτακτικού του. Εκεί, επειδή δεν φύτρωναν τα μελάγρια, τα οποία αποτελούσαν την τροφή των ερημιτών, ο όσιος παρακάλεσε τον Θεό, για την ανάγκη του σώματος, να τους βοηθήση ώστε να τρέφωνται από τις σκίλλες - πικρότατα βότανα - που αφθονούσαν εκεί. Και πιστεύοντας ότι αυτός που δημιούργησε τα πάντα, έχει και τη δύναμι να μεταβάλη το πικρό σε γλυκό λέει στο μαθητή του: - Πήγαινε, παιδί μου, μάζεψε σκίλλες και βράσε…

Η αιωνιότης της ψυχής Ω ψυχή αγία σπίθα, του Νοητού Ήλιου, ανεκτίμητο κειμήλιο του κόσμου και των αγγέλων τιμιωτέρα! Όλη η ορατή δημιουργία κι ο ουρανός με τα στολίδια του στολίσθηκαν για σένα,Ω ψυχή, θησαυρέ μου! Εάν χαθή το παν στον κόσμο τίποτε δεν έχασα εγώ, διότι όλα δεν είναι τόσο ακριβά όσο είσαι εσύ, ψυχή μου. Αλλά (αλλοίμονο)! εάν στερηθώ εσένα τότε τα πάντα έχασα:και την προετοιμασμένη δόξα στους ουρανούς και ό,τι καλό είχα! Εξαγορασμένη από την καταδίκη με το θεϊκό Αίμα, είσαι καλεσμένη να ευωδιάσης με την ευωδία του «ουρανίου Μύρου». Με το «μυστικό ενέχυρο», που σου εμπιστεύθηκε…

Υπάρχουν στιγμές στην πνευματική μας ζωή που μας παίρνει ο κατήφορος… είτε από παρατεταμένη αμέλεια, είτε από την ψυχική μας διάθεση, είτε από εξωτερικούς παράγοντες, είτε από συνδυασμό πολλών παραγόντων. Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, τα πάθη διεγείρονται και οι αμαρτίες μάς γίνονται συνήθεια. Η Χάρις του Θεού απομακρυσμένη και ο Χριστός παραμελημένος. Έρχεται το σκοτάδι μέσα μας και ο διάβολος μάς ψιθυρίζει ασταμάτητα: ‘ Παράτα τα! Βλέπεις πως δεν μπορείς να είσαι χριστιανός; Ό,τι θέλω σε κάνω! Κι έλεγες πως θέλεις να γίνεις άγιος, τρομάρα σου…’Τότε τί κάνουμε; Πώς θα συνεχίσουμε όταν μας πλακώνουν λάθη βαριά και η…

76. «Ιδού συλλήψη εν γαστρί» (Λουκ. α «51). Η Παρθένος Μαρία ακούει πια καθαρά το ειδικό θέλημα του Θεού για το πρόσωπό της. Καλείται να πατήση το πρώτο σκαλοπάτι της «Κλίμακος» πού θα την ανεβάση στον ουρανό. Από μικρή παιδούλα μέσα στο ναό προσευχόταν να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή της. Ο Κύριος την άκουε μα δεν απαντούσε ακόμα. Τα χρόνια περνούσαν στη σιωπή της προσευχής και της αφοσιώσεως στον Κύριο. Τώρα ομως η Θεοτόκος παίρνει συγκεκριμένη απάντησι των προσευχών της... Ο καθένας μας προσεύχεται να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή του: «Γενηθήτω το θέλημά σου»,…

ΈΝΑΣ αρχάριος αδελφός πήγε να συμβουλευτεί τον Αββά Πιστάμωνα. - Όταν φτάσει η ώρα να πουλήσω το εργόχειρό μου, Αββά, με πιάνει στενοχώρια. - Γιατί, παιδί μου; του είπε ο Γέροντας. Μήπως όλοι οι Πατέρες, κι ο Αββάς Σισώης ακόμη, δεν ήταν αναγκασμένοι να πουλούν τα εργόχειρά τους για να βγάλουν την διατροφή τους; - Αν μπορώ να εξασφαλίσω διαφορετικά το ψωμί μου, δεν είναι καλύτερα να μην φροντίζω για εργόχειρο; ρώτησε πάλι ο αδελφός. - Όχι, του αποκρίθηκε ο σοφός Γέροντας. Κι όταν ακόμη έχεις περισσότερα από όσα σου χρειάζονται για να ζήσεις, μην περιφρονείς την εργασία, που είναι…

ΈΝΑΣ νέος μοναχός ρώτησε κάποιο Γέροντα πώς κατόρθωσαν οι παλαιότεροι Πατέρες να φτάσουν σε μεγάλα μέτρα αρετής, ενώ οι νεώτεροι, αν και κοπιάζουν κι αυτοί, δεν μπορούν να προοδεύσουν. - Εκείνοι, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Αββάς, είχαν σαν κύριό τους έργο την προσευχή κι όλα τ’ άλλα τα θεωρούσαν πάρεργο. Οι σημερινοί μοναχοί θεωρούν έργο τα σωματικά και πάρεργο την προσευχή, γι΄ αυτό κοπιάζουν δίχως ψυχική ωφέλεια. Λησμονούν τα λόγια του Σωτήρος «ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν» (Ματθ. στ' 33). (Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη,…

Το ζόρισμα δεν βοηθάει τα παιδιά Μερικοί γονείς κάνουν μεγάλο στρίμωγμα στα παιδιά τους, και μάλιστα μπροστά στους άλλους! Λές και έχουν ένα μουλάρι και το οδηγούν με την βέργα να πάει ίσα μπροστά, έχουν το καπίστρι στο χέρι και του λένε: «Να περπατάς ελεύθερα!». Ύστερα φθάνουν και αυτά στο σημείο να τους δέρνουν. Σήμερα ήρθε μια μάνα με το παιδί της - ένα παλληκάρι μέχρι εκεί επάνω -, που ήταν άρρωστο. «Τί να κάνω, Πάτερ; μου λέει, το παιδί μου δεν τρώει και δεν θέλει ούτε να μας δή». Της είπα τί να κάνη και με ξαναρωτάει: «Τώρα τί…

"Να είναι ευλογημένο!" (Ο "πνευματικός" του αποσπάσματος που ακολουθεί είχε αρρωστήσει πολύ βαριά από καρκίνο, και ζήτησε από το Γέροντα Πορφύριο να προσευχηθεί να γίνει το θέλημα του Θεού).Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και η ασθένεια του πνευματικού υποτροπίασε. Χρειάσθηκε νέα εγχείρηση, αλλά η κατάσταση της υγείας του διαρκώς χειροτέρευε. Ο ασθενής πονούσε αφόρητα, δεν έτρωγε τίποτε, τον διατηρούσαν με ορούς και μέρα με τη μέρα έλιωνε σαν το κερί. Σε μία από τις τελευταίες επισκέψεις μου στο σπίτι, όπου έμενε ο πνευματικός μου, εκείνος μου είπε, με σβησμένη φωνή: "Να πεις στον π. Πορφύριο, ότι πονάω πάρα πολύ και τον…

«Εξήνθησεν η έρημος» Κάποτε ο όσιος επίσκοπος Ιωάννης ο Ησυχαστής πήρε ένα ξερό σύκο και λέει στους μαθητές του Θεόδωρο και Ιωάννη: - Ακούστε με, παιδιά μου. Εάν η φιλανθρωπία του Θεού δωρήση σ’ αυτό το σύκο χάρι και σ’ αυτή την πέτρα δύναμι ώστε να βγάλη καρπό, μάθετε ότι μου χαρίζεται σαν δωρεά η βασιλεία των ουρανών. Με τα λόγια αυτά το κόλλησε πάνω σε μια κατάξερη και συμπαγή πέτρα. Και ο Θεός που πρόσταξε τη ράβδο του Ααρών ν’ ανθήση, αυτός και τη συμπαγή και κατάξερη πέτρα πρόσταξε να βλαστήση, με σκοπό να δείξη στις ερχόμενες γενιές πόση…