" Να 'ναι ευλογημένο, Γέροντα "Εγώ εκεί στο Όρος, σου είπα και την άλλη φορά, ζούσα σαν στο Παράδεισο.-Και γιατί φύγατε, Γέροντα;-Δεν έφυγα, με διώξανε.-Σας διώξανε; Γιατί;- Είναι μεγάλη ιστορία. Ήμουν αεικίνητος, δραστήριος. Δε στεκόμουν λεπτό. Συνεχώς δημιουργούσα δουλειές για άσκηση. Πάντα στην υπακοή.Ο ένας Γέροντας έλεγε : " Σκάψε εδώ " .Έσκαβα. Ερχόταν ο άλλος : " Γιατί σκάβεις εδώ ; "-Μου είπε ο π. Ιωαννίκιος.-Όχι εδώ. Να φύγεις από δώ, να πας εκεί .-Να 'ναι ευλογημένο. Πήγαινα .Ερχόταν ο π. Ιωαννίκιος :Βρε τί σου είπα ; Εδώ σ' έστειλα ; Δε σου 'πα εκεί ;-Ναί, αλλά ο παπα-Παντελεήμονας…

582-     ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Μπρουνετιέρ, έγραφε σχετικά με τους κατηγόρους της Εκκλησίας:«Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία, ότι απαιτεί τυφλή υπακοή στα δόγματά της;Εκείνοι που πιστεύουν στις χειρότερες εφημερίδες και συχνά στις πιο γελοίες δεισιδαιμονίες.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως υποβιβάζει τον άνθρωπο;Εκείνοι που διεκδικούν τον πίθηκο για πατέρα, την τύχη για δάσκαλο, την ηδονή για κανόνα της ζωής, το μηδέν για τέλος.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως δεν είναι επιεικής;Όσοι δεν επιτρέπουν σε κανένα να έχη άλλη γνώμη από τη δική των.Ποιοι κατηγορούν την Εκκλησία πως είναι ο εχθρός της προόδου;Όσοι, παρά την ελευθερία που διακηρύττουν, έκλεισαν τα σχολεία…

Χαρούμενη υπακοή και αδιάλειπτη προσευχή Ο Γέρων Πορφύριος υπήρξε ένας σύγχρονος στάρετς της ελληνικής Ορθοδοξίας. Ήταν μία χαρισματική μορφή • είχε δεχτεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος από πολύ νωρίς.Όπως ο ίδιος μου έλεγε, τα δύο εκείνα στοιχεία, που πολύ τον βοήθησαν στη ζωή του και του έδωσαν αυτή την πνευματική χάρη, ήταν, πρώτα, για να χρησιμοποιήσω τα δικά του λόγια, " η χαρούμενη υπακοή, που έκαμνα στους Γεροντάδες μου ".Έτσι μου έλεγε ο ίδιος, και μου εξηγούσε : "Μου έλεγαν για παράδειγμα : " Νικήτα,- αυτό ήταν το όνομά του ως μοναχού στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους - τρέξε…

Ο ηγούμενος ΚοδράτοςΟ παπα- Ανδρέας, ο προηγούμενος της Ι. Μονής Αγίου Παύλου, που γνώρισε πολύ καλά ως πνευματικό πατέρα τον περίφημο παπα- Κοδράτο (1859- 1940), ηγούμενο της Ι.Μονής Καρακάλλου, διηγήθηκε το εξής:« Όταν ήμουν νεώτερος αντιμετώπισα κάποτε μεγάλο πειρασμό! Τέτοιου είδους, που με ανάγκασε να φύγω από το μοναστήρι μου! Πήγα και έμεινα σε ένα κελλί κοντά στην Ι. Μονή Καρακάλλου. Σε 2-3 ημέρες έτρεξα να βρω τον παπα- Κοδράτο και να εξομολογηθώ. Του άνοιξα την καρδιά μου και τα είπα όλα. Ήμουν όμως φανερά ταραγμένος. Εκείνος με άκουσε υπομονετικά και στο τέλος φάνηκε σαν να συμφωνούσε μαζί μου...-Καλά έκανες!…

Όταν με έκαμαν μοναχό, ο πειρασμός έφυγεΟ Γέροντας Πορφύριος φανέρωσε την ταπείνωσή του, με την υπακοή του στο θέλημα του Θεού από μικρό παιδάκι. Βόσκοντας τα ζώα έξω από το χωριό του και διαβάζοντας συλλαβιστά το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου, αγάπησε τους αγίους και πάνω απ' όλους το Χριστό. Και έδειξε την αγάπη του, όπως ορίζει ο Χριστός : " Εάν αγαπάτε με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε ". Για την αγάπη του Χριστού, αν και παιδάκι αδύναμο, δε δίστασε να θυσιάσει κάθε αγάπη φυσική. Μου έλεγε, στην αρχή της γνωριμίας μας : " Ξέρεις, όταν πήγα στο…

Έχω ανοίξει το στόμα μου και έχω λάβει Πνεύμα και δίνω ό,τι έχω, και τον εαυτό μου ακόμα, στο Πνεύμα· και την πράξη δηλαδή, και τον λόγο, και την απραξία και την σιωπή. Μόνο ας με έχει και ας κουνάει και το χέρι, και το νου και τη γλώσσα όπου πρέπει και όπου θέλει. Και ας με απομακρύνει πάλι από όπου πρέπει και είναι καλύτερο. Είμαι όργανο του Θεού, όργανο λογικό, όργανο καλού τεχνίτη, το οποίο προσαρμόζεται και χρησιμοποιείται από το Πνεύμα. Χθες μου επέβαλε την σιωπή; Απείχα από την ομιλία. Σήμερα μου παρακινεί το νου; Θα κάνω να ηχήσει…

Η πνευματική πατρότητα και οι ιεροί ΚανόνεςΗ πορεία του ανθρώπου προς τον Θεό, που συνδέεται με την αναγέννηση του, προϋποθέτει την μετάνοια και την ελευθέρωση - μεταμόρφωση των παθών. Η αμαρτία οδήγησε τις δυνάμεις της ψυχής στην παρά φύση κατάσταση και με την μετάνοια πρέπει να οδηγηθούν στο κατά φύση και το υπέρ φύση.Αυτό γίνεται με τα Μυστήρια της Εκκλησίας και την ασκητική ζωή. Η Εκκλησία καθόρισε και την μέθοδο με την οποία θεραπεύεται ο άνθρωπος. Βέβαια, τα Μυστήρια μεταγγίζουν την Χάρη του Θεού στον άνθρωπο, αλλά η μετοχή σε αυτά δεν γίνεται απροϋπόθετα.Αυτός είναι και ο λόγος για τον…

Μία μέρα απ' αυτές είδα κάτι και θέλω να σας το πω, γιατί νομίζω ότι είναι αρκετά συμβολικό. Είδα το εξής: Όπως μία μητέρα κρατά στην αγκαλιά της ένα νεογέννητο παιδάκι και το έχει φασκιωμένο έτσι είδα και εγώ ένα μωρουδάκι, που ήταν φασκιωμένο και το κρατούσα στην αγκαλιά μου με το δεξί μου χέρι πολύ σφιχτά. Ένοιωθα γι' αυτό το παιδάκι πολλή αγάπη και ψυχικά πολύ ενωμένος μαζί του. Πότε το έβλεπα σαν μικρό κοριτσάκι, πότε σαν πουλάκι· έτσι είχα αυτή την αίσθησι. Είχα σαν σκοπό να περπατήσω ένα δρόμο, που ήταν δύσκολος, είχε ανηφόρες, κατηφόρες, δυσκολίες, αλλά έπρεπε…

Ο Χριστός μας δεν έδειξε υπακοή μόνο στον Ουράνιο Πατέρα Του, αλλά κι εδώ κάτω στην γη είχε τελεία υπακοή στην κατά σάρκα Μητέρα Του και στον νομιζόμενο πατέρα Του, τον μνήστορα Ιωσήφ. Ο Θεός έκανε υπακοή στον άνθρωπο, ενώ εμείς δυσκολευόμεθα να υπακούσουμε, για την αγάπη του Θεού, ακόμη και στον πνευματικό πατέρα. Ας αγαπήσουμε με όλη μας την ψυχή την ταπείνωσι του Χριστού. Σε κάθε τι να τον φέρνουμε εμπρός μας και να εξετάζουμε τι έκανε ο Χριστός εδώ, τι έκανε εκεί; Αυτό να κάνω κι εγώ! Εκείνος αναμάρτητος, εγώ πολύ αμαρτωλός. Εκείνος Θεός, εγώ άνθρωπος. Εκείνος για…

Ο σκοπός του Θεού δεν ήταν μόνο, το να σώση τον άνθρωπο ο Υιός του ερχόμενος στον κόσμο, αλλά δια της ζωής του Χριστού ηθέλησε να μας αφήση μια αγιώτατη διδασκαλία, ένα άπλετο φως, ώστε εκείνος ο οποίος θέλει να σωθή, να μπορεί να βαδίση δι' αυτού του φωτός προς τον πλησιασμό του Θεού. Απο την θεία Γέννησι του Χριστού μας διδασκόμεθα την αγνή αγάπη, την ανιδιοτελή, όχι την αγάπη, που έχει μέσα της συμφέρον. Ο Χριστός μας αγάπησε, μας συμπάθησε ως ανθρώπους ξενωθέντας υπό της αμαρτίας. Μας εγνώρισε πληγωμένους, γεμάτους από πληγές βρώμικες και δυσώδεις, αλλά δεν μας σιχαθηκε.…