ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Οι πειρασμοί της δειλίαςΠοθώντας την ησυχαστική ζωή ο όσιος Σέργιος του Ραντονέζ κατέφυγε στα πυκνά δάση της «Θηβαΐδος του Βορρά», στην βορειανατολική Ρωσία, και ασκήτευε ολομόναχος με φλογερό ζήλο. Εκεί υπέφερε πολλές δοκιμασίες από την αρχή της ερημητικής του ζωής. Οι αόρατοι εχθροί έκαναν το κάθε τι για να τον φοβίσουν και να τον εξαναγκάσουν να εγκαταλείψη το μέρος εκείνο. Έπαιρναν τη μορφή άγριων θηρίων ή φιδιών, θορυβούσαν, απειλούσαν… Ο όσιος όμως τους έδιωχνε με την προσευχή και την ολοκληρωτική παράδοσί του στο θέλημα του Θεού. Με την επίκλησι του ονόματος Του διέλυε σαν ιστούς αράχνης όλες τις δαιμονικές πανουργίες,…
Ο ΑΒΒΑΣ Ιωάννης ο Κολοβός, πολύ νέος στην ηλικία, ασκήτευε στην έρημο μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του. Συνεπαρμένος κάποτε από υπερβολικό ζήλο για τα πνευματικά, είπε στον αδελφό του: - Θέλω να ζήσω αμέριμνα, σαν τους Αγγέλους, που δεν ασχολούνται με τα υλικά, αλλά δοξολογούνακατάπαυστα τον Ύψιστο. Άφησέ με να πάω βαθιά στην έρημο ν’ απολαύσω τέτοια ζωή. - Κανένας δεν σ’ εμποδίζει, του είπε εκείνος. Είσαι ελευθερος να ζήσεις όπως θέλεις. Την άλλη μέρα το πρωί έβγαλε τον μανδύα που φορούσε ο Ιωάννης, για να είναι πιο ελεύθερος, και ξεκίνησε για την εσωτέρα έρημο, χωρίς να πάρει τίποτε…
ο Παύλος Ποιος δεν θα δεχόταν ν’ απλώσει τα χέρια σ’ αυτόν τον αθλητή του Χριστού και νικητή; Ποιος δεν θα του έκανε οποιοδήποτε χατίρι βλέποντας τον φυλακισμένο; Ε.Π.Ε. 20,20 ο δοκιμαζόμενος πιστόςΌποιος βοηθάει τον αθλητή του Χριστού, που λειώνει απ’ την πείνα, και συμπαραστέκεται και προσφέρει κάθε διακονία, τιμάται εξ’ ίσου με τον αθλητή. Ε.Π.Ε. 23,506 ο χριστιανόςΚανένας γενναίος αθλητής δεν ζητάει τον καιρό των αγώνων λουτρά και τραπέζι γεμάτο φαγητά και κρασί. Τούτο είναι γνώρισμα όχι αθλητή, αλλ’ ανθρώπου ανόητου. Διότι ο αθλητής μάχεται μέσα στη σκόνη, αλειμμένος με λάδι, με τη ζέστη του ήλιου, με ιδρώτα πολύ,…
Άθλημακαι προπόνησιςΣτους γήινους αγώνες το βραβείο δεν ανήκει μόνο στον αθλητή, αλλά και στο γυμναστή του και στο φροντιστή του και σ’ όλους τους εκπαιδευτές του. Όσοι τον δυναμώνουν και τον τονώνουν, φυσικά και μετέχουν στη νίκη του. Το ίδιο και στους πολέμους. Όχι μόνο ο άριστος, αλλά κι όσοι μεριμνούν για τον αγωνιστή, είναι φυσικό να οικειοποιούνται κάπως τα τρόπαια της νίκης και να μετέχουν στη δόξα του. Η ενίσχυσις αγωνιστών της πίστεως, αγίων, δεν είναι μικρό είναι πολύ σπουδαίο. Και μας κάνει μετόχους της αμοιβής, που έχει γι’ αυτούς ετοιμάσει ο Θεός. Ε.Π.Ε. 21,368 η χριστιανική ζωήΑναλάβατε μεγάλο…
Η σαλή και ο τσάροςΗ Πάσσα Σαρόφσκαγια ήταν μια δια Χριστόν σαλή. Ωνομάσθηκε Σαρόφσκαγια γιατί είχε περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής της στα δάση του Σάρωφ, που ήταν γεμάτα θηρία. Σαν κι αυτά έβρισκε καταφύγιο μέσα σε σπηλιές. Σαν κι αυτά ζούσε στο ύπαιθρο υποφέροντας το κρύο και την πείνα. Καμμιά φορά, ερχόταν στο Ντιβέγιεβο, στο γυναικείο μοναστήρι του οσίου Σεραφείμ του Σάρωφ, και δούλευε στον μύλο.Ήταν όμορφη, ψηλή, αδύνατη, ηλιοκαμμένη, ξυπόλητη. Ντυνόταν μ’ ένα αντρικό πουκάμισο και προξενούσε φόβο σ’ όσους δεν την γνώριζαν.Η ζωή της όμως προκαλούσε και τον σεβασμό! Αργότερα μιλούσαν για την διορατικότητα της και…
Ο παπα – Ιλαρίων και ο δόκιμοςΟ γέροντας του περίφημου παπα- Σάββα του Πνευματικού , παπα -Ιλαρίων ο Ίβηρ, ήταν μια εξαιρετική πνευματική φυσιογνωμία. Στην πατρίδα του, όταν εξωμολογούσε τους βασιλείς της Γεωργίας φορούσε – σύμφωνα με την εθιμοτυπία της αυλής – μεγαλοπρεπέστατο μανδύα, στον οποίον άστραφταν ρουμπίνια, μαργαριτάρια και επτακόσιες πενήντα διαμαντόπετρες. Ο ασκητικώτατος παπα- Ιλαρίων άφησε τα βασιλικά ανάκτορα και το 1843 κλείσθηκε στο ησυχαστικό κελλί του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, τρία τέταρτα ψηλότερα από την Ι. Μονή Διονυσίου. Ο Ιωάννης Ρεμούνδος, νεαρός σπουδαστής του Πολυτεχνείου από την Άνδρο, μαζί με τον αδελφό του Γεώργιο ήρθαν να γίνουν…
Ο ζυγός του κόσμου και ο ζυγός του Χριστού Όλοι οι άνθρωποι θεωρητικά θέλουν την ευτυχία, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που βάζουν το λαιμό τους, με τη θέληση τους, σε κάποιο σκληρό και ανυπόφορο ζυγό. Βλέπε, όμως, ο Σωτήρας του κόσμου μιλάει για το δικό του ζυγό και το φορτίο και λέει: Ελάτε σ’εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω. Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση. Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το…
Οι λογισμοί του ερημίτουΟ ερημίτης Γεώργιος Μαχούριν διηγήθηκε: « Από καιρό βασανιζόμουν με επίμονους λογισμούς και αναρωτιόμουν αν θα ήταν προτιμότερο ν’αφήσω το μοναστήρι μου και να πάω σε κανένα άλλο πιο απομονωμένο. Εδώ έρχονται και με βλέπουν πολλοί επισκέπτες. Παίρνω και πολλά γράμματα. Ντρέπομαι να διώχνω τους ανθρώπους και πρέπει ν’απαντώ στα γράμματα, που μερικά απ’αυτά είναι σημαντικά. Αυτή η οδυνηρή αβεβαιότης διαρκούσε δυο χρόνια! Δεν έκανα όμως λόγο γι’αυτήν σε κανέναν. Περιωρίζομουν μόνο να φέρνω διαδοχικά στο μυαλό μου όλα τα μέρη, όπου θα μπορούσα ν’αποτραβηχτώ. »Μια μέρα, ο υποτακτικός μου με ειδοποίησε πως ένας προσκυνητής ερχόταν από…
Ν' αγαπήσεις τις αγρυπνίεςΝ' αγαπήσεις τις αγρυπνίες, μου έλεγε. Οι αγρυπνίες είναι μεγάλο πράγμα. Μπορείς να το καταλάβεις αυτό ; Πολύ μεγάλο πράγμα. Ανοίγει ο ουρανός. Μιλάμε με το Θεό. Στις δικές μας αγρυπνίες εκεί πάνω, μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα νύσταζα λιγάκι, κλείνανε τα μάτια μου. Μετά άνοιγε ο νους μου, και τη ζούσα την προσευχή, ως το πρωί. Όταν τελείωνε, είχα τόση διάθεση, ώστε, να 'ταν τρόπος να ξανάρχιζε πάλι από την αρχή. Στη σκήτη διαβάζαμε καθαρά, με νόημα τον κανόνα. Όταν οι αγρυπνίες γίνονταν στο Κυριακό τον ψέλναμε ['Α 65](Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.281)
Το καντήλι της ΠαναγίαςΟ παπα-Ιγνάτιος ο Πνευματικός (1827-1927) ανήκει στις πιο χαριτωμένες και σεβάσμιες προσωπικότητες του Αγίου Όρους. Επί ογδόντα χρόνια έζησε την πιο σκληρή ασκητική ζωή στα Κατουνάκια και έγινε δοχείο των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Ο παπα-Ιγνάτιος απέκτησε έναν υποτακτικό ταλαντούχο, τον πατέρα Νεόφυτο, νέο με υπέρμετρο ασκητικό ζήλο. Κάποια νύχτα ο πατήρ Νεόφυτος άκουσε ένα σιγανό χτύπημα στην πόρτα του κελλιού του, καθώς και μια απαλή γυναικεία φωνή:-Σήκω, παιδί μου. Κατέβα στην εκκλησία, γιατί το καντηλάκι μου έσβησε.Πετάγεται αμέσως από τον ύπνο, κατεβαίνει με αγωνία στον ναό της ερημικής τους καλύβης και βρίσκει σβησμένο το καντηλάκι της…

katafigioti

lifecoaching