Ν' αγαπήσεις τις αγρυπνίες
Ν' αγαπήσεις τις αγρυπνίες, μου έλεγε.
Οι αγρυπνίες είναι μεγάλο πράγμα.
Μπορείς να το καταλάβεις αυτό ;
Πολύ μεγάλο πράγμα.
Ανοίγει ο ουρανός.
Μιλάμε με το Θεό.
Στις δικές μας αγρυπνίες εκεί πάνω,
μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα νύσταζα λιγάκι,
κλείνανε τα μάτια μου.
Μετά άνοιγε ο νους μου, και τη ζούσα την προσευχή, ως το πρωί.
Όταν τελείωνε, είχα τόση διάθεση, ώστε, να 'ταν τρόπος να ξανάρχιζε πάλι από την αρχή.
Στη σκήτη διαβάζαμε καθαρά, με νόημα τον κανόνα.
Όταν οι αγρυπνίες γίνονταν στο Κυριακό τον ψέλναμε ['Α 65]
(Ανθολόγιο Συμβουλών, εκδ. Ι. Μονή Μεταμορφώσεως, Μήλεσι, σελ.281)