3,3 «αποθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ»
Στο βάπτισμα, με τον θάνατο του Χριστού, έχετε πεθάνει για τον κόσμο, έχετε νικήσει τον θάνατο, με τον σωτηριώδη θάνατό του.
Επίσης στο βάπτισμα αναστηθήκατε, με την ένθεη δύναμή του, για την αιώνια ζωή. Και από τότε η ζωή σας «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (313).
Από τότε, το μυστήριο της ζωής σας είναι σε Αυτόν, όπως είναι και η δύναμη, η αθανασία και η αιωνιότητα. Γιατί ο χριστιανός, γι’ αυτό είναι χριστιανός, επειδή ολόκληρος, με ολόκληρο το μυστήριο της ύπαρξής του, βρίσκεται στον Χριστό.
Ο θάνατος δεν έχει πλέον εξουσία στον άνθρωπο, αλλά αυτός έχει εξουσία «επί του θανάτου», γιατί όλος ο άνθρωπος σαν χριστιανός, βρίσκεται στον μοναδικά Αθάνατο και Αναμάρτητο.
Έχετε πεθάνει για τον κόσμο, όπου υπάρχει ο θάνατος, έχετε πεθάνει για την αμαρτία, για κάθε «σαπρό», για κάθε «πεπερασμένο» και γήινο και έχετε αναστηθεί με τον Χριστό, έχετε ξαναζήσει με Αυτόν, σε ότι είναι ένθεο, αθάνατο και αιώνιο.
Μέχρις ότου ο άνθρωπος, δεν έχει «πεθάνει» για τον Χριστό και δεν έχει αναστηθεί με Αυτόν, η ζωή του όλη, είναι περιτριγυρισμένη και αιχμαλωτισμένη από τον θάνατο.
Όλη η ζωή του ανθρώπου που βαπτίζεται, «καθίσταται» ζωή «εν τω Χριστώ», η ζωή του όλη «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (3,3), προστατευμένη από κάθε κακό, από κάθε θάνατο, από κάθε διάβολο. Και απ’ αυτήν εδώ την ζωή, αισθάνεται την ουράνια, και ενώ ακόμη βρίσκεται στην γη, ζει την αιώνια ζωή.
Ζωή «συν τω Χριστώ εν τω Θεώ»! Ιδού, τι πρέπει πραγματικά να γίνει η ανθρώπινη ζωή.
Ένεκα «τούτου» ο Θεάνθρωπος «κατήλθε» στον κόσμο και δέχτηκε στον εαυτό του την ζωή μας, για να την οδηγήσει στον δικό του ένθεο προορισμό και σκοπό. Και ο ένθεος προορισμός της ζωής μας, ο ένθεος σκοπός της είναι η Θεοζωή. Τέτοια ήταν η ζωή μας στον παράδεισο: Θεοζωή.
Η αμαρτία όμως, την «διαχώρισε» και την απομάκρυνε από τον Θεό και την συνένωσε με τον διάβολο. Και από τότε η ζωή μας «κατέστη» διαβολοζωή.
Και ο Θεάνθρωπος «κατήλθε» στον κόσμο, για να απελευθερώσει την ζωή μας από την αμαρτία, τον θάνατο και τον διάβολο, και να την μετατρέψει από διαβολοζωή σε Θεοζωή.
Αυτό μπορούσε να το επιτελέσει μόνο ο Θεάνθρωπος, γιατί στον εαυτό του συνένωσε την ζωή μας με τον Θεό, ώστε η ζωή μας να «καταστεί», να γίνει Θεοζωή.
«Καθιστάμενος» άνθρωπος ο Θεός Λόγος, «κατέστη» ζωή μας, και με την ζωή του «κατέδειξε» τι είναι Θεοζωή. BOGOCOVEK = BOGOZIVOT, δηλαδή Θεάνθρωπος = Θεοζωή. Όλη η ζωή είναι από τον Θεό, «εν τω Θεώ», ένεκα του Θεού, με τον Θεό, «δια του Θεού».
Η Θεανθρώπινη ζωή του Χριστού, είναι η μοναδικά δίκαιη, η μοναδικά αληθινή, είναι η μόνη «νορμάλ», φυσιολογική ανθρώπινη ζωή.
Γι’ αυτό και η Εκκλησία είναι Θεανθρώπινο σώμα, με Θεανθρώπινη ζωή. Σε αυτήν η ζωή μας είναι Θεοζωή. Η ζωή μας «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ». Σε αυτήν εμείς οι άνθρωποι, οι πιστοί χριστιανοί, διαβιώνουμε την ζωή μας σαν Θεανθρώπινη ζωή. Η δική μας πλέον διαβίωση, είναι διαβίωση στους ουρανούς. «ημών γαρ το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει» (Φιλ. 3,20).
("Προς Κολασσαείς Επιστολή Αποστόλου Παύλου", Αγ. Ιουστίνου Πόποβιτς, σελ. 112-114)