ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
- Γέροντα, με πειράζει η συνείδηση, όταν οικονομάω τον εαυτό μου. Σκέφτομαι: «Πώς οι Άγιοι βίαζαν τον εαυτό τους;». - Όταν ο άνθρωπος ξεπερνά τα όρια της αντοχής του, αγωνιζόμενος ταπεινά, με φιλότιμο, τότε έρχεται σ’ αυτόν θεία δύναμη, υπερφυσική. - Γέροντα, ο Αββάς Βαρσανούφιος λέει: «Μη ζητήσης σωματικήν ανάπαυσιν, εάν μη δώη σοι αυτήν ο Κύριος». Τι εννοεί; - Θέλει να πη να μην κοιτάζη κανείς το χουζούρι του, το βόλεμά του. Αυταπάρνηση χρειάζεται πρώτα και ύστερα έρχονται πολλές θείες δυνάμεις, γιατί, όταν υπάρχη αυταπάρνηση, τότε ο Θεός δίνει στον άνθρωπο την Χάρη Του.Αν ο άνθρωπος έχη το πνεύμα…
«Αν πορευτώ μες σε θανατερό σκοτάδι, κακό κανένα δε φοβάμαι, γιατί μαζί μου, Κύριε, είσ’ εσύ, η γκλίτσα και το ρόπαλό σου μου δίνουν σιγουριά»(Ψαλμός 23:4)     Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου, η Έντη, μια νέα Εβραιοπούλα από το Amsterdam οδηγήθηκε από τους Γερμανούς στα καταναγκαστικά έργα. Πριν φύγει από την Ολλανδία κάποιος της έδωσε μια Αγία Γραφή, την πήρε μαζί της κι άρχισε να τη διαβάζει. Το Πνεύμα του Θεού της μίλησε και άγγιξε την καρδιά της, με αποτέλεσμα να αφιερώσει τη ζωή της στο Θεό. Αντιμετώπισε τις μεγάλες δοκιμασίες, τον πόνο, ακόμη και το θάνατο,…
Η αλήθεια είναι ον.  Η αλήθεια δεν είναι σκέψη, δεν είναι λέξη, δεν είναι σχέση των αντικειμένων, δεν είναι νόμος. Η αλήθεια είναι ον.Η αλήθεια είναι η ζωοδόχος δύναμη, που δίνει ζωή σ’ όλα, η αλήθεια είναι ον, που διαπερνά όλα τα όντα. Η αλήθεια είναι σαν αέρας -όμως δεν είναι αέρας- στον οποίο κολυμπούν όλα τα όντα σαν φως -όμως, δεν είναι φως- με το οποίο λάμπουν όλα τα όντα στον ουρανό και στη γη.Η αλήθεια είναι ον. Λίγες είναι οι γλώσσες στον κόσμο που έχουν τόσο καλή και εκφραστική λέξη όπως η σημασία της λεξής «ιάο»* στη σερβική γλώσσα.…
Θυσία για τους άλλους.  Οι περισσότεροι στρατιώτες είχαν πνεύμα θυσίας, αλλά ο Αρσένιος ήταν άφοβος στους κινδύνους και στον θάνατο. Πολλές φορές κινδύνευσε να συλληφθή αιχμάλωτος και αντίκρυσε τον θάνατο από πολύ κοντά.Κάποτε επρόκειτο να ρίξουν κλήρο για το ποιος θα πάει στο χωριό για εφόδια. «Θα πάω εγώ», είπε ο Αρσένιος. Τον είδαν οι αντάρτες, αλλά τον πέρασαν για δικό τους. Πήρε τα εφόδια και γύρισε πίσω.Όταν έβαζαν κάποιον να κάνη επικίνδυνη βάρδια ή περίπολο, τον ρωτούσε ο Αρσένιος: «Τι οικογένεια έχεις;». Αν του έλεγε, «είμαι παντρεμένος, έχω και παιδί», έλεγε, «καλά». Πήγαινε στο υπασπιστήριο, τον άλλαζε και πήγαινε…
«Όταν νιώθω την αδυναμία μου, τότε συνειδητοποιώ πως είμαι δυνατός» (Β’ Κορ. 12:10)     Είναι θαυμαστό να γνωρίζεις την πνευματική δύναμη όταν βρίσκεσαι στο μέσο φυσικής αδυναμίας.    Η Άννι Φλιντ ήταν παράλυτη με αρθρίτιδα, σχεδόν τυφλή, έδινε μάχη με τον καρκίνο κι ήταν κατάκοιτη για πολύ καιρό. Κι όμως έγραψε: «Ο Θεός δίνει περίσσια χάρη όταν τα φορτία μεγαλώνουν. Στέλνει περισσότερη δύναμη όταν οι αγωνίες πληθαίνουν. Στην επιπρόσθετη θλίψη προσθέτει έλεος. Όταν έχουμε εξαντλήσει τα αποθέματα της αντοχής, όταν η δύναμή μας πέφτει, όταν φτάσουμε στο τέλος των εφοδίων μας, τότε αρχίζει ο Ουράνιος Πατέρας μας να μας…
Κακουχίες.  Η διλοχία που υπηρετούσε ο Γέροντας έκανε πολεμικές επιχειρήσεις και οι κακουχίες που πέρασαν μοιάζουν απίστευτες.Διηγείτο ότι κάποτε τελείωσαν τα τρόφιμα και έτρωγαν σπυρωτό χιόνι. Άλλοτε έμειναν νηστικοί για δεκατρείς ημέρες και επέζησαν τρεφόμενοι μόνον με άγρια κάστανα. Συχνότερα υπέφεραν από την δίψα. Αναγκάζονταν τότε να πίνουν στάσιμο νερό από τις πατημασιές των ζώων. Ο μεγάλος εχθρός ήταν το κρύο. Κοιμόνταν στις σκηνές και το πρωί ξυπνούσαν θαμμένοι στα χιόνια· μετρούσαν τους κρυοπαγημένους. Ένα πρωινό έβγαλε είκοσι έξι κρυοπαγημένους σκάβοντας με τον κασμά τα χιόνια. Κάποτε έμεινε για τρεις ημέρες στα χιόνια και έστελνε σήματα στο Αρχηγείο. Έπαθε και…
Ακούω συχνά γύρω μου σε κρίσιμες περιστάσεις οι άνθρωποι να εύχονται στους δικούς τους ‘ δύναμη’, ‘ υπομονή’, ‘θάρρος’ και άλλα ωραία ! Όμορφες ευχές… μα πώς ξαφνικά από αδύναμη θα γίνω δυνατή, από ανυπόμονη υπομονετική και από δειλή θαρραλέα; Ωραίες οι λέξεις αλλά κούφιες λέξεις! Δεν μου αρκούν, δε μου προσφέρουν καμία μεταβολή μέσα μου, δεν αλλάζουν κάτι! Υπάρχει όμως μια πηγή από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε και δύναμη και υπομονή και θάρρος και κάθε τι ωφέλιμο και καλό για την ψυχή μας και αυτή η πηγή είναι ο Χριστός! Αν δε συνδεθούμε με το Χριστό όσες ευχές…
371- Η ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ. Δοκίμασες ποτέ ν’ακούσης τη φωνή σου στο μαγνητόφωνο; Όλοι οι άλλοι την αναγνωρίζουν εκτός από σένα. Μόνον όταν πεισθείς ότι είναι η φωνή σου, τότε μόνο αναγνωρίζεις τις παραφωνίες σου και την αστάθειά της. Το ίδιο συμβαίνει κι αν κατορθώσης να γνωρίσης αντικειμενικά τον εαυτό σου. 373- ΕΝΑΣ ΚΟΛΑΞ. Κάποτε η διάσημος Γαλλίδα αοιδός Σοφία Αρνώ είδε τον γνωστό της καλλιτέχνη Τζεντίλ Βερνάρ που περπατούσε ολομόναχος και σκεπτικός. -Τι κάνεις αυτού μόνος, τον ρωτά.-Συνομιλώ με τον εαυτό μου, απαντά εκείνος.-Πρόσεξε, προσθέτει εκείνη, γιατί συνομιλείς με ένα κόλακα. 390- ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΣ. Το 1887, ο Ιταλός…
Στήριγμα της οικογένειάς του. Ο Αρσένιος έβλεπε συχνά την μητέρα του να κλαίη και να στενοχωριέται για τα αδέλφια του που ήταν στον πόλεμο. Αυτός ήταν η παρηγοριά και το στήριγμά της. Δεν κοίταξε να βολευτή, να γίνη μοναχός σε αυτή την δύσκολη περίοδο, διότι είχαν πολλή ανάγκη από την παρουσία του. «Ξενιτεία δεν είναι να βολευτώ εγώ και οι άλλοι τσιμέντο να γίνουν», θα πει αργότερα ο Γέροντας. Συνέχισε βέβαια να αγωνίζεται, αλλά ανέβαλε «άχρι καιρού» να «αποδώση τας ευχάς του τω Κυρίω».Ανέλαβε όλες τις αγροτικές εργασίες του σπιτιού που ήταν πάρα πολλές. Προσέλαβαν έναν υπάλληλο που ήταν λίγο…
ΚΑΠΟΙΟΣ φιλόπονος μοναχός, που αγωνιζόταν με όλες του τις δυνάμεις για την αρετή, κάποτε ατόνισε κι έπεσε σε αμέλεια. Γρήγορα όμως συνήλθε κι έλεγε στον εαυτό του: - Ταλαίπωρε άνθρωπε, μέχρι πότε θα καταφρονείς την σωτηρία σου; Δεν φοβάσαι τον θάνατο και την κρίση; Με τις σκέψεις αυτές γινόταν προθυμότερος στο έργο του Θεού. Μια μέρα, ενώ προσευχόταν, μαζεύτηκαν γύρω του τα πονηρά πνεύματα και πάσχιζαν να τον αποσπάσουν από την προσευχή. - Μέχρι πότε θα με βασανίζετε; είπε με αγανάκτηση ο αδελφός. Δεν σας έφτασε τόσος χρόνος που με είχατε ρίξει σε αμέλεια; - Όταν ήσουν αμελής, δεν μας…

katafigioti

lifecoaching