ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Η «ιατρική» της ΕκκλησίαςΟ Μακαριστός αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Γιαννακάκης (+1995), όταν διακονούσε ως εφημέριος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας, έζησε συγκλονιστικά θαύματα θεραπείας ασθενών από τη μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων:Ένας βαριά άρρωστος, ο κ. Γεώργιος Φ., βρισκόταν για είκοσι μέρες σε κατάσταση αφασίας μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο καθηγητής κ. Γούτας τον παρακολουθούσε συστηματικά, γιατί παρουσίαζε ψηλό πυρετό που έφτανε τους 40ο!Την εικοστή πρώτη μέρα – πράγμα παράδοξο – ο άρρωστος άρχισε ν’ ανοίγει τα μάτια και να μιλάει! Ο καθηγητής παραξενεύτηκε. Νόμισε πως η βελτίωση θα ήταν παροδική. Ο ασθενής όμως διαρκώς καλυτέρευε, και σε μερικές μέρες συζητούσε άνετα…
Ο κιθαρωδός ΙβάνΜε την ευλογία του π. Ιωάννου της Κρονστάνδης ο περίφημος μουσικός Αγρένεφ Σλαβιάνσκυ και η χορωδία του θα έδιναν ένα κοντσέρτο στην Κρονστάνδη, υπέρ των οικογενειών του πληρώματος του πολεμικού « Ρουσάλκα», που είχε καταστραφή.Ο π. Ιωάννης, με την ευκαιρία αυτή, εξέφρασε την επιθυμία να ψάλη η φημισμένη χορωδία και στην θεία λειτουργία. Έψαλαν τόσο ωραία, που τους ξανακάλεσε. Τότε, την δεύτερη φορά, έγινε η θαυματουργική θεραπεία του τυφλού κιθαρωδού Ιβάν.«Μετά την θεία λειτουργία», διηγείται ο Αγρένεφ, «παρεκάλεσα τον πρωθιερέα να ευλογήση την οικογένεια μου και τους χορωδούς. Μετά την ακολουθία της παρακλήσεως και του αγιασμού, πλησιάσαμε όλοι…
Ο γότθος Τζαλλάς  Υπήρχε κάποιος γότθος ονομαζόμενος Τζαλλάς, που ανήκε στην άθεη κακοδοξία των Αρειανών. Αυτός ο άνθρωπος, στα χρόνια του βασιλιά των γότθων Τοτίλα έπνεε μένεα κατά των σπουδαίων ανδρών της Εκκλησίας. Έτσι, όταν τύχαινε και συναντούσε κάποιον κληρικό ή μοναχό, ευθύς έπεφτε πάνω του και τον σκότωνε με το σπαθί του.Μια μέρα συνάντησε κάποιο χωρικό κι άρχισε να τον βασανίζη σκληρά. Ο φτωχός άνθρωπος, μη υποφέροντας τα βασανιστήρια κι ενώ ο βάρβαρος και ωμότατος Τζαλλάς του ζητούσε χρήματα για να τον αφήση, του είπε, πως τα είχε εμπιστευθή στον όσιο Βενέδικτο.Τότε ο Τζαλλάς σταμάτησε να τον βασανίζη, του…
Η σωτηρία του αδελφού  Μια μέρα, ενώ ο όσιος Βενέδικτος ησύχαζε στο κελλί του, ο υποτακτικός του μοναχός Πλακίδας πήγε στη λίμνη για ν’ αντλήση νερό. Αλλά έτυχε να του πέση από τα χέρια το σταμνί και το πήρε το ρεύμα του νερού! Προσπαθώντας ο αδελφός να το πιάση, γλύστρησε κι έπεσε κι αυτός στο νερό, που τον παρέσυρε γρήγορα προς το κέντρο της λίμνης. Τότε ο πιστός δούλος του Θεού Βενέδικτος, που βρισκόταν μέσα στο κελλί του, ένιωσε τι είχε γίνει, κάλεσε ευθύς τον μαθητή του Μαύρο και του είπε: - Αδελφέ Μαύρε, τρέχα, γιατί ο αδελφός Πλακίδας έπεσε…
Ο ευσεβής πλοίαρχος  Ένας σωματοφύλακας του αυτοκράτορος ξεκίνησε μαζί με τη σύζυγό του με πλοίο από την Κωνσταντινούπολι, για να προσκυνήση τους Αγ. Τόπους. Καθώς ταξίδευαν, αυτός και οι υπηρέτες του ξόδευαν σπάταλα το νερό του πλοίου. Όταν λοιπόν έφθασαν στη μέση του ταξιδιού, έλειψε το νερό και βρέθηκαν όλοι σε πολύ δύσκολη θέσι. Άρχισαν τα μικρά παιδιά και οι αδύναμες γυναίκες να λιποθυμούν από τη δίψα! Σε τρεις ακόμη μέρες η κατάστασις έγινε απελπιστική. Δεν φαινόταν πουθενά ελπίδα σωτηρίας. Θα πέθαιναν όλοι από την έλλειψι του νερού. Τότε ο σωματοφύλακας, ενώ ο ίδιος ήταν αίτιος της συμφοράς, μη υποφέροντας…
Η τροφή των ερημιτών Κατά το 524 ο όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής αναχώρησε από τη μονή του Μ. Ευθυμίου και πήγε σ’ έναν πανέρημο τόπο με τη συνοδεία ενός υποτακτικού του. Εκεί, επειδή δεν φύτρωναν τα μελάγρια, τα οποία αποτελούσαν την τροφή των ερημιτών, ο όσιος παρακάλεσε τον Θεό, για την ανάγκη του σώματος, να τους βοηθήση ώστε να τρέφωνται από τις σκίλλες - πικρότατα βότανα - που αφθονούσαν εκεί. Και πιστεύοντας ότι αυτός που δημιούργησε τα πάντα, έχει και τη δύναμι να μεταβάλη το πικρό σε γλυκό λέει στο μαθητή του: - Πήγαινε, παιδί μου, μάζεψε σκίλλες και βράσε…
Η τιμωρία και η λύτρωσηΣτα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου, πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή. Κάποτε έφτασαν κοντά στην Τραπεζούντα. Ανάμεσα τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων. Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα- μέρα, από φόβο μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο.Πριν δαιμονιστεί ο Σκύθης αυτός, από νέος ακόμα, έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη. Κάποτε όμως έκανε και μια φρικτή ασέβεια: Στη Βασιλεύουσα, όπου…
Η επιστροφή του ελαιώνος Ο όσιος Λαυρέντιος ( 1770), ο κτίτωρ της Ι. Μονής Φανερωμένης Σαλαμίνος, είχε πατρίδα τα Μέγαρα. Η Υπεραγία Θεοτόκος του φανέρωσε με όραμα που υπήρχαν τα ερείπια παλαιάς μονής στο βόρειο μέρος της Σαλαμίνος, καθώς και τα όρια των κτημάτων της. Αφού ο όσιος επανίδρυσε την μονή, προσπάθησε να επανακτήση τα καταπατημένα κτήματα της. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατώρθωσε να τα πάρη όλα, εκτός από ένα μεγάλο ελαιώνα στην Γλυφάδα, που τον είχε καταλάβει ένας πανίσχυρος τούρκος άρχοντας. Παρ’ όλες τις προσπάθειες ο όσιος δεν μπόρεσε να επανακτήση αυτόν τον ελαιώνα. Για τον σκοπό αυτό πήγε…
Ο Νικόλαος ΜοτοβίλωφΤον Σεπτέμβριο του 1831 ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ θεράπευσε τον κτηματία Νικόλαο Αλεξάντροβιτς Μοτοβίλωφ από την επαρχία Σιμπίρσκ και Νιζγκόροντ.Έπασχε από οξείς ρευματισμούς. Όλο το σώμα του ήταν εξασθενημένο. Τα πόδια παράλυτα, μονίμως λυγισμένα και πρησμένα στα γόνατα. Στην ράχη και στα πλευρά είχε εκτεταμένες πληγές.Με την κατάστασι αυτή, έπειτα από τρίχρονη δοκιμασία έφθασε στο Σάρωφ, στον όσιο Σεραφείμ. Ήταν 5 του μηνός. Στις 7 και 8, εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου, συναντήθηκε δύο φορές με τον στάρετς. Στις 9 τον μετέφεραν στο ερημητήριο του. Τον κρατούσαν τέσσερις άνδρες και ένας πέμπτος του σήκωνε το κεφάλι. Όταν…
«Εξήνθησεν η έρημος» Κάποτε ο όσιος επίσκοπος Ιωάννης ο Ησυχαστής πήρε ένα ξερό σύκο και λέει στους μαθητές του Θεόδωρο και Ιωάννη: - Ακούστε με, παιδιά μου. Εάν η φιλανθρωπία του Θεού δωρήση σ’ αυτό το σύκο χάρι και σ’ αυτή την πέτρα δύναμι ώστε να βγάλη καρπό, μάθετε ότι μου χαρίζεται σαν δωρεά η βασιλεία των ουρανών. Με τα λόγια αυτά το κόλλησε πάνω σε μια κατάξερη και συμπαγή πέτρα. Και ο Θεός που πρόσταξε τη ράβδο του Ααρών ν’ ανθήση, αυτός και τη συμπαγή και κατάξερη πέτρα πρόσταξε να βλαστήση, με σκοπό να δείξη στις ερχόμενες γενιές πόση…

katafigioti

lifecoaching