Ο κιθαρωδός Ιβάν
Με την ευλογία του π. Ιωάννου της Κρονστάνδης ο περίφημος μουσικός Αγρένεφ Σλαβιάνσκυ και η χορωδία του θα έδιναν ένα κοντσέρτο στην Κρονστάνδη, υπέρ των οικογενειών του πληρώματος του πολεμικού « Ρουσάλκα», που είχε καταστραφή.
Ο π. Ιωάννης, με την ευκαιρία αυτή, εξέφρασε την επιθυμία να ψάλη η φημισμένη χορωδία και στην θεία λειτουργία. Έψαλαν τόσο ωραία, που τους ξανακάλεσε. Τότε, την δεύτερη φορά, έγινε η θαυματουργική θεραπεία του τυφλού κιθαρωδού Ιβάν.
«Μετά την θεία λειτουργία», διηγείται ο Αγρένεφ, «παρεκάλεσα τον πρωθιερέα να ευλογήση την οικογένεια μου και τους χορωδούς. Μετά την ακολουθία της παρακλήσεως και του αγιασμού, πλησιάσαμε όλοι ν’ ασπασθούμε τον σταυρό που κρατούσε. Εγώ ωδήγησα και τον τυφλό Ιβάν.
-Από πότε δεν βλέπεις; τον ρώτησε ο μπάτουσκα.
-Από την παιδική μου ηλικία. Είχα ίκτερο και τελικά τυφλώθηκα.
-Τότε δεν είναι σπουδαίο, του είπε χαμογελώντας. Και εγώ υπέφερα από ίκτερο και δεν ακούω καλά. Ας προσευχηθούμε όμως στον Κύριο.
»Λέγοντας αυτά έβαλε μ’ ένα κουτάλι αγιασμό στο χέρι του και έπλυνε τρεις φορές τα μάτια του Ιβάν. Ύστερα τον χάιδεψε, τον ευλόγησε και του είπε:
-Θα σ’ ελεήση ο Κύριος! Πήγαινε τώρα. Ο Θεός μαζί σου.
»Το βράδυ έδινα το κοντσέρτο. Πριν αρχίσουμε, μπαίνει στην αίθουσα του καλλωπισμού το παιδί που βοηθούσε τον Ιβάν, και μας λέει:
-Ο Ιβάν βλέπει!
-Πώς βλέπει; Φέρτε τον εδώ!
»Τον έφεραν. Γεμάτος χαρά μας ανακοίνωσε:
-Πραγματικά βλέπω! Βλέπω σαν να βρίσκωμαι μέσα σε ομίχλη.
»Ήταν αδύνατο ν’ αμφιβάλη κανείς. Στεκόταν μπροστά μας με ανοικτά μάτια και χαμογελούσε ευτυχισμένα. Από τότε ένιωθε συνεχώς βελτίωσι. Σήμερα βλέπει καθαρά και πηγαίνει παντού μόνος. Ενώ ήταν κατηφής, με σκυμμένο το κεφάλι και κλειστά τα μάτια, τώρα είναι εύθυμος, ομιλητικός και κιθαρίζει πιο χαρούμενα τραγούδια».
( Ιωάννης της Κρονστάνδης)
( Χαρίσματα και Χαρισματούχοι,Ι. Μονή Παρακλήτου, τόμος Α΄, σελ.176-178)