«Δεν υπάρχει κανένα δημιούργημα αδιερεύνητο για το Θεό, κι είναι όλα γυμνά και διάφανα μπροστά στα μάτια του, στον οποίο και θα δώσουμε λόγο» (Εβραίους 4:13) Τα βλέπει όλα     Είναι για την ασφάλειά μας ή πρόκειται για παραβίαση της προσωπικότητάς μας; Το θέμα προέκυψε για το σύστημα επισκόπησης του ανθρώπινου σώματος με ειδικά μηχανήματα στα αεροδρόμια. Ελέγχουν «σαρωτικά» το ανθρώπινο σώμα του επιβάτη και τον βλέπουν γυμνό όσα ρούχα κι αν φοράει. Έτσι, οι αρχές μπορούν να εντοπίσουν αν ο ταξιδιώτης έχει κρύψει κάτι κάτω από τα ρούχα του. Από τη σάρωση αυτή δεν εξαιρείται κανένας: άντρες, γυναίκες,…

155. Είναι αδύνατο να φαντασθούμε και να σκεφθούμε τον Σταυρό χωρίς αγάπη. Όπου είναι ο Σταυρός, εκεί είναι και η αγάπη. Στην εκκλησία, βλέπουμε παντού το σημείο του Σταυρού. Έτσι, από παντού μας γίνεται η υπόμνησις ότι βρισκόμαστε στο σπίτι του Θεού της αγάπης, στο σπίτι της ίδιας της αγάπης, που σταυρώθηκε για μας. 156. Λένε μερικοί ότι αν δεν νοιώθουμε διάθεσι για προσευχή, καλύτερα να μην προσευχηθούμε. Είναι μία σοφιστεία της σαρκός. Η σάρκα δεν θέλει την προσευχή. Αλλά «η βασιλεία των ουρανών βιάζεται» (Ματθ. ια’ 12). Δεν μπορούμε να εργασθούμε τη σωτηρία χωρίς να εκβιάσουμε τον εαυτό μας.…

Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια». Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών ευτύχησε να γνωρίσει το λεπρό άγιο μοναχό Νικηφόρο, που, αν και τυφλός από την ασθένειά του, έγινε μεγάλος πνευματικός πατέρας των χριστιανών και δάσκαλος του Γέροντα Ευμένιου. Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στον τόπο που γεννήθηκε (στην Εθιά).…

Σ’ αναζητώ… Σ’ αναζητώ Χριστέ μου,στα χρώματα, στ’ αρώματατης θάλασσας και τ’ ουρανού.Στη μουσική της πλάσης Σου,σε κάθε δάκρυ και χαρά.Σ’ αναζητώ σ’ όλες εκείνες τις ψυχέςπου είναι ολόγυρά μου.Στις αγιασμένες τις μορφέςπου ζήσανε για σένα…Σ’ αναζητώ εντός μου… Κύριε, φώτισε το νου,το σκότος της καρδιάς μου.Μάθε με πώς να σ’ αγαπώκαι πώς να προχωρώμέχρι του τέλους…Αξίωσέ με να ποθώ το ουράνιο κοίταγμά Σου.Η αγάπη μόνο να κινεί όλα τα βήματά μου. Δώσε μου εκείνη τη χαρά,εκείνη την ειρήνηπου ‘βαλες μέσα στις καρδιέςστ’ αγαπημένα Σου παιδιά.Τα δάκρυα μόνο να κυλούνγια τη δική Σου αγάπη.Δώσε μου πίστη δυνατήπου φόβο δε γνωρίζει,να…

«Όλα είναι γυμνά και διάφανα μπροστά στα μάτια του Θεού, στον οποίο και θα δώσουμε λόγο» (Εβρ. 4:13) Η γνωστή, σ’ όσους έχουν διαβάσει αρχαία ελληνική ιστορία, Λαΐδα η Κορινθία, όταν διέκρινε στον καθρέφτη τις πρώτες ρυτίδες ν’ αυλακώνουν το ωραίο της πρόσωπο, κυριεύτηκε από θυμό κι απογοήτευση και είπε: «Εγώ, ρυτίδες;». Και πιάνοντας τον καθρέφτη, τον πέταξε με δύναμη στο πάτωμα και τον έκανε κομμάτια. Το ίδιο έκανε και η βασίλισσα μιας φυλής αγρίων στην Αφρική, όταν κάποιος ευρωπαίος έμπορος της πρόσφερε καθρέφτη. Διακρίνοντας τα χοντρά χαρακτηριστικά του προσώπου της, που ποτέ πριν δεν είχε δει και μάλλον πίστευε…

133. Πολλοί, διαβάζοντας ένα κοσμικό βιβλίο ή μία εφημερίδα, αισθάνονται ευχαρίστησι και εύκολα πιστεύουν ό,τι διαβάζουν. Διαβάζοντας όμως ένα θρησκευτικό κείμενο, νοιώθουν βάρος στην καρδιά, βασανίζονται από την αμφιβολία και την απιστία και δοκιμάζουν ένα είδος αποστροφής. Γιατί συμβαίνει αυτό; Χωρίς άλλο δεν φταίει η φύσις του αναγνώσματος, αλλά η φύσις των αναγνωστών, η κατάστασις της καρδιάς τους. Και, πίσω απ’ αυτή, ο Διάβολος, ο εχθρός της αλήθειας, ο εχθρός του Λόγου του Θεού: «Εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν» (Λουκ. η’ 12). Όταν διαβάζουμε κάτι αδιάφορο, δεν τον θίγουμε και εκείνος δεν μας…

132. Τα λόγια της θείας λατρείας δεν είναι όλα καταληπτά από όλους. Ο εχθρός προσπαθεί να μας πείση ότι είναι μάταιο να ακούωνται, ότι η Εκκλησία χάνει τον καιρό της μ’ αυτά. Πρόκειται για αβάσιμο σκέψι. Το Πνεύμα το Άγιο θα μείνη αδρανές; Δεν θα φωτίση τις καρδιές; Δεν έχεις και συ ο ίδιος πείρα από τον φωτισμό της καρδιάς σου με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος; Άλλοτε, δεν καταλαβαίνεις μερικές λέξεις και εκφράσεις. Δεν εύρισκαν απήχησι μέσα σου. Ξάφνου όμως, το Άγιο Πνεύμα σε φώτισε και τα λόγια αυτά μίλησαν μέσα σου καθαρά. Ας μην αμφιβάλλουμε λοιπόν. Η Εκκλησία…

Δυό γυναίκες στον Άθωνα  Την εποχή της ηγουμενείας του αρχιμ. Αθανασίου ζούσε στην Ι. Μονή Γρηγορίου ένας εξαιρετικός μοναχός, ο π. Γελάσιος, πολύ απλός και ταπεινός. Ο π. Αθανάσιος ένιωθε υπερβολικά ευχαριστημένος από τη διαγωγή αυτού του υποτακτικού του. Όχι μόνο γιατί εκτελούσε ολοπρόθυμα τα μοναχικά του καθήκοντα, αλλά και γιατί είχε ευθύτητα καρδίας. Όταν συνωμιλούσαν μαζί, του παρουσίαζε το κάθε τι με απονήρευτο τρόπο. Ο ψυχικός του κόσμος έμοιαζε με ολόισιο δρόμο που αγνοούσε τους ελιγμούς, τις στροφές και τις διακλαδώσεις. Τον διέκρινε δηλαδή, για να χρησιμοποιήσουμε την πατερική φράσι, το «ανόθευτον ήθος» και η «αποίκιλος απλότης».Σε τέτοιες ψυχές…

1021. Η ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ. Γύρω από τον Ναπολέοντα τον Α΄ είχαν συγκεντρωθεί οι μεγαλύτεροι κι οι καλύτεροι στρατηγοί απ το επιτελείο του. Μιλούσαν για τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής τους και για τα πιο σημαντικά γεγονότα της στρατιωτικής τους σταδιοδρομίας. Ο Ναπολέων τους άκουγε με προσοχή και σε κάποια στιγμή τους διέκοψε:- Κύριοι, τους λέγει, μπορείτε να μου πείτε ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου;- Η μάχη στο Μαρέγκο, Μεγαλειότατε, του απαντά ο ένας.- Η νίκη στις Πυραμίδες, παρατηρεί ένας άλλος.- Οι δόξες του Άουστερλιτς, διαβεβαιώνουν οι άλλοι.- Όχι, όχι, τους διακόπτει ο Ναπολέων, η…

1,6. «του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω, και έστι καρποφορούμενον και αυξανόμενον καθώς και εν υμίν, αφ’ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του Θεού εν αληθεία».  Το Ευαγγέλιο είναι ευαγγελία για όλο τον κόσμο. Σε αυτό, για κάθε «ον», υπάρχει τόσο ένθεο καλό ένθεης αλήθειας, ένθεης αγάπης, ένθεης δύναμης, ώστε καθένας μπορεί να βρει τον ένθεο προορισμό του και να τον πραγματοποιήσει στα πλαίσια και στους όρους της υπάρξεώς του. Ό,τι είναι ευαγγελικό, έχει μέσα του έλλογες (λογικές) δημιουργικές δυνάμεις, με τις οποίες αυξάνει και φέρνει τον ένθεο καρπό στον άνθρωπο, και απορρίπτει εκείνο…