ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Σ’ ένα κοινόβιο της Αιγύπτου ζούσε κάποιος ενάρετος διάκονος. Κάποτε ζήτησε άσυλο εκεί ένας άρχοντας, πολιτικός φυγάς, με την οικογένεια του. Ο διάβολος λοιπόν τα έφερε έτσι που να πέση σε αμαρτία ο διάκονος με μια από τις νεαρές φιλοξενούμενες αρχοντοπούλες. Το κακό δεν άργησε να φανερωθή και να σκανδαλίση πολλές συνειδήσεις. Ο φταίχτης όμως μετανόησε ευθύς. Πήγε χωρίς χρονοτριβή σ’ ένα γείτονα του ερημίτη και με συντριβή εξομολογήθηκε την αμαρτία του. Ο γέροντας είχε μια κρύπτη στο εσωτερικό της καλύβας του και ο διάκονος το γνώριζε. Τον παρακάλεσε λοιπόν να του την παραχωρήση. Ήθελε να ταφή μέσα ζωντανός και…
Ο MAPKIANOΣ ήταν ιερέας στην Κωνσταντινούπολη, αγιώτατος άνθρωπος. Ανάμεσα στις άλλες αρετές που τον στόλιζαν, υπερείχαν η ακτημοσύνη και η ελεημοσύνη. Παράδοξος συνδυασμός! Καθώς στεκόταν πολύ ψηλότερα από κάθε γήινο αγαθό, ο Μαρκιανός δεν απέκτησε ποτέ πράγμα δικό του, που να έχει κάποια άξια, ούτε δεύτερο ενδυμα. Όταν οι γνωστοί του του χάριζαν κάτι, το έδινε αμέσως στον πρώτο φτωχό που θα συναντούσε στον δρόμο του. Την Κυριακή που θα γίνονταν τα εγκαίνια της εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας, που ήταν η ενορία του, έφυγε ξημερώματα από την φτωχή καμαρούλα του να ετοιμάσει το Άγιο Βήμα. Θα λειτουργούσε ο Πατριάρχης με…
Η μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας -    Γέροντα, γιατί υπερηφανεύομαι εύκολα;-    Για να υπερηφανεύεσαι εύκολα, σημαίνει ότι έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Πιστεύεις ότι κάτι είσαι. Δεν μπορεί να υπερηφανευθή κανείς, αν δεν πιστεύη ότι κάτι είναι. Αφού λοιπόν πιστεύεις ότι είσαι σπουδαία, μετά με το παραμικρό υπερηφανεύεσαι, σαν τους υπερτασικούς πού, μόλις λίγο στενοχωρηθούν, αμέσως ανεβάζουν πίεση. -    Γέροντα, έχει παγώσει πάλι η καρδιά μου. Γιατί φθάνω σ’ αυτήν την κατάσταση;-    Γιατί αφήνεις το κεφάλι σου ξεβίδωτο και παίρνει αέρα το μυαλό σου. Εγώ βάζω τάπα, την βιδώνω, αλλά εσύ την πετάς. Τώρα χρειάζεται να βάλουμε…
Η αναχαίτησις της θαλάσσης  Ποθώντας την ησυχία ο λαμπρότατος φωστήρας της ερήμου όσιος Θεόγνιος ήρθε και κατοίκησε σ’ ένα σπήλαιο κοντά στο κοινόβιο του αγίου Θεοδοσίου, μεταξύ της Βηθλεέμ και της λαύρας του αγίου Σάββα. Στο σπήλαιο αυτό έζησε ησυχαστική ζωή για λίγο χρονικό διάστημα και, αφού αναδείχθηκε ναός του Αγίου Πνεύματος και θωρακίσθηκε με θεία δύναμι, άρχισε να θεραπεύη θαυματουργικά χρόνιες ασθένειες και να επιτελή πολλά θαύματα. Όταν η φήμη του απλώθηκε, έχτισε περίλαμπρο κοινόβιο σε προσιτότερο τόπο. Αργότερα χειροτονήθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων Ηλία επίσκοπος του Βιτυλίου, μιας παραθαλάσσιας πολίχνης που απέχει 130 χιλιόμετρα από την αγία πόλι.…
"Ψυχικές και σωματικές ασθένειες"Ο Γέροντας πάντοτε έδινε προτεραιότητα στην ασθένεια της ψυχής, άσχετα αν η ασθένεια του σώματος είναι σοβαρή. Πολλοί ασθενείς επισκέπτες του ζητούσαν πιεστικά να προσευχηθεί μόνο για την ίαση της σωματικής ασθένειάς τους. Δεν μπορούσαν να την υπομείνουν. Νόμιζαν ότι η παράταση της σωματικής τους ασθένειας θα κλονίσει την πίστη τους στο Χριστό και θα τους οδηγήσει τελικά στην ασθένεια της ψυχής. Κατά τον Γέροντα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο: Η ανεπίγνωστη ασθένεια της ψυχής τους, η αμαρτία, τους έκλεινε τα μάτια και δεν έβλεπαν το υψηλό παιδαγωγικό νόημα της σωματικής τους ασθένειεας, που επέτρεπε η αγάπη του…
Ο Ισίδωρος, ένας αγέρωχος άρχοντας από την Αλεξάνδρεια, αποφάσισε να μονάση σ’ ένα κοινόβιο της Αιγύπτου. Ο διακριτώτατος ηγούμενος που τον υποδέχτηκε, διέβλεψε αμέσως ότι ήταν σκληρός και υπερήφανος. Του είπε λοιπόν για να τον διορθώση: -Αν πραγματικά αποφάσισες να σηκώσης τον ζυγό του Χριστού, εκείνο που πριν απ’ όλα σου ζητώ είναι να ασκής την υπακοή. -Όπως το σίδερο στον σιδηρουργό, έτσι, αγιώτατε πάτερ, παραδίδομαι στην υπακοή, αποκρίθηκε εκείνος. Ικανοποιημένος ο ηγούμενος από την απάντηση και την παρομοίωση, προχώρησε αμέσως και έδωσε στον σιδερένιο Ισίδωρο το γύμνασμα του: -Θέλω, αδελφέ, να στέκεσαι στην πύλη της μονής και στον καθένα…
Εγωισμός, το αναρχικό παιδί της υπερηφάνειας -    Γέροντα, άλλο πάθος είναι η υπερηφάνεια και άλλο ο εγωισμός;-    Η υπερηφάνεια, ο εγωισμός, η κενοδοξία κ.λπ., εκτός από την έπαρση που είναι εωσφορικός βαθμός, είναι το ίδιο πάθος με μικρές διαφορές και διαβαθμίσεις.Ο εγωισμός είναι το αναρχικό παιδί της υπερηφανείας· δεν το βάζει κάτω, επιμένει. Όπως όμως τα δένδρα που δεν λυγίζουν, σπάζουν τελικά από τον αέρα, έτσικαι ο άνθρωπος που έχει εγωισμό, επειδή δεν κάμπτεται, σπάζει τελικά τα μούτρα του. Μεγάλο κακό ο εγωισμός! Ενώ και ανάπαυση δεν έχει ο εγωιστής, πάλι επιμένει! Δεν βλέπεις, ο Άρειος; Όταν η μητέρα του…
ΈΝΑΣ νέος μοναχός συμβουλευθηκε τον Αββά Νισθερώ:- Ποιά αρετή να εξασκήσω περισσότερο, Πάτερ, για να σωθώ;- Όποια σου ταιριάζει καλύτερα, του αποκρίθηκε ο Γέροντας.Ο αδελφός τον κοίταξε με απορία. Τότε ο Αββάς εξήγησε:- Η Αγία Γραφή, παιδί μου, μας πληροφορεί πως ο Αβραάμ ήταν φιλόξενος κι ο Θεός τον σκέπαζε. Ο Δαβίδ αγαπούσε την ταπεινοσύνη κι ο Θεός έδειξε σ' αυτόν την προτίμησή του. Διάλεξε λοιπόν κι εσύ την αρετή που επιθυμεί η ψυχή σου και που νιώθεις πως είσαι κατάλληλος γι' αυτήν. Ύστερα εργάσου την με όλη σου την προθυμία και θα σωθείς. 
Ο ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΣ Αββάς Σισώης πάλι συμβουλεύει:…
«Αν παραμείνετε ενωμένοι μαζί μου και τα λόγια μου μείνουν ριζωμένα μέσα σας, ό,τι κι αν θέλετε ζητήστε το και θα σας δοθεί» (Ιωάννης 15:7) Ο Γεώργιος Μύλλερ υπήρξε ένας άνθρωπος πίστης και προσευχής. Έχτισε ορφανοτροφείο και φρόντισε για χιλιάδες ορφανά. Μια μέρα τελείωσαν όλα τα εφόδιά τους και δεν είχε μείνει ούτε ένα κομμάτι ψωμί, ούτε ένα κιλό ζάχαρη για το πρωϊνό της επόμενης μέρας για τα 3.000 ορφανά του ορφανοτροφείου. Ήταν μεσάνυχτα. Τα καταστήματα ήταν κλειστά. Το ταμείο ήταν άδειο. «Ας προσευχηθούμε», είπε ο Μύλλερ σ’ ένα φίλο του, που ήταν μαζί του. Κάθισαν, λοιπόν και προσευχήθηκαν οι…
Η ειρήνευσις δύο χωριών  Μια κόρη που λεγόταν Πιαμούν, ζούσε ασκητικά στην Αίγυπτο μαζί με τη μητέρα της. Έτρωγε μια φορά κάθε δύο μέρες και έπλεκε λινάρια. Συνέβη κάποτε, την εποχή των πλημμυρών του Νείλου, να διαπληκτίζονται τα γύρω χωριά για τη διανομή του νερού. Όταν η διαμάχη οξύνθηκε, σημειώθηκαν ακόμη και φόνοι! Στη δύσκολη αυτή περίοδο ένα γειτονικό χωριό ξεσηκώθηκε εναντίον του χωριού που έμενε η Πιαμούν. Πλήθος χωρικών οπλισμένων με δόρατα και ρόπαλα ξεκίνησαν εναντίον των συμπατριωτών της. Άγγελος Κυρίου τότε την πληροφόρησε για την επίθεσι. Αυτή κάλεσε τους ηλικιωμένους του χωριού και αφού τους ενημέρωσε, τους συμβούλεψε:-…

katafigioti

lifecoaching