"Είδε την Παναγιά μας η κυρά Στεφανία"
…Μας διηγήθηκε, λοιπόν, ένα θαύμα των Χαιρετισμών που βίωσε η ίδια πριν έξι περίπου χρόνια λίγο μετά τις 15 Φεβρουαρίου 2011.
Η 84χρονη μητέρα της Στεφανία είχε διαγνωστεί με καρκίνο και είχε εισαχθεί στο ΚΑΤ. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε και η γερόντισσα έπεσε σε κώμα. Δε μιλούσε. Δε δεχόταν τροφή. Δεν επικοινωνούσε με κανέναν.
Οι γιατροί έκριναν ότι δεν συνέτρεχε λόγος να μεταφερθεί στην Εντατική και προετοίμασαν τις κόρες της, λέγοντάς τους ότι πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμες για το μοιραίο.
Ήταν η σειρά της κας Διονυσίας να καθίσει εκείνη τη νύχτα του Φλεβάρη με τη μητέρα της.
Είχε το ίδιο απόγευμα επικοινωνήσει με μία γνωστή της Γερόντισσα για να την ενημερώσει για την επιδείνωση της κατάστασης της υγείας της μητέρας της και να ζητήσει τις προσευχές της για τη μητέρα της.
Η καλή μοναχή της πρότεινε να διαβάσει εκείνο το βράδυ τους Χαιρετισμούς της Παναγίας μας, εικοσιτέσσερις φορές, όσες είναι και οι Οίκοι των Χαιρετισμών, ώστε η Παναγία μας να είναι βοηθός και παραστάτης στην ετοιμοθάνατη μητέρα της.
Μετά τα μεσάνυχτα, όταν πια στο θάλαμο είχαν όλοι οι νοσηλευόμενοι αποκοιμηθεί, πήρε το βιβλιαράκι των Χαιρετισμών, κάθισε στα πόδια του κρεβατιού εκεί που έπεφτε λίγο φως από το διάδρομο και άρχισε να διαβάζει τους Χαιρετισμούς.
Λίγο πριν τις έξι το πρωί, είχε ολοκληρώσει και την εικοστή τέταρτη ανάγνωση, και πήγαινε να βάλει το βιβλιαράκι στην τσάντα της, όταν αισθάνθηκε ότι η μητέρα της, η οποία ήταν για μέρες σε κώμα, ξύπνησε!
Πριν προλάβει να την πλησιάσει η κυρία Στεφανία, ανασηκώθηκε, σταυροκοπήθηκε και είπε στην έκπληκτη Διονυσία!!
“Γονάτισε, κάνε το Σταυρό σου, δεν βλέπεις... η Παναγία μας ήρθε, είναι εδώ!!!!”
Η Διονυσία στην κυριολεξία ενεή πρόλαβε να ψελλίσει...
“Μα που, μητέρα μου, είναι η Παναγία;;;"
"Εδώ είναι, μα καλά δεν την βλέπεις;;;” απάντησε η μητέρα της, που για μέρες όχι απλά δεν μίλαγε, αλλά ούτε καν επαφή με το περιβάλλον της δεν είχε!
“Έλα σήκω... πάμε κάτω στο Ναό να ανάψουμε κερί!!!” την προέτρεψε η μητέρα της
“Κάτσε μάνα μου, θα πάω εγώ!” ανταπάντησε η Διονυσία.
“Όχι μαζί θα πάμε να ανάψουμε κερί στην Παναγία” και έκανε να βγάλει τους ορούς και να κατεβεί από το κρεβάτι.
Η κόρη της την καθησύχασε ότι θα πάει αμέσως η ίδια να ανάψει κερί και ότι δεν ήταν σωστό να κατέβει η ίδια.
Με τα πολλά την έβαλε ξανά να ξαπλώσει και έτσι η κυρά Στεφανία ηρέμησε.
25 Φεβρουαρίου 2011 μετά από μία περίπου εβδομάδα από την εμφάνιση της Παναγίας μας στο δωμάτιο του ΚΑΤ, η κυρά Στεφανία εκοιμήθη εν Κυρίω…
Σημεία έδειξαν ότι βρήκε ανάπαυση μέσα στο ανέσπερο Φώς του Χριστού μας, στις Ουράνιες Μονές…
("Τα θαύματα των Χαιρετισμών …σήμερα", Αριστομένης Φλουράκης, απόσπασμα: σ. 131-133)