Η «ιατρική» της ΕκκλησίαςΟ Μακαριστός αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Γιαννακάκης (+1995), όταν διακονούσε ως εφημέριος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας, έζησε συγκλονιστικά θαύματα θεραπείας ασθενών από τη μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων:Ένας βαριά άρρωστος, ο κ. Γεώργιος Φ., βρισκόταν για είκοσι μέρες σε κατάσταση αφασίας μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο καθηγητής κ. Γούτας τον παρακολουθούσε συστηματικά, γιατί παρουσίαζε ψηλό πυρετό που έφτανε τους 40ο!Την εικοστή πρώτη μέρα – πράγμα παράδοξο – ο άρρωστος άρχισε ν’ ανοίγει τα μάτια και να μιλάει! Ο καθηγητής παραξενεύτηκε. Νόμισε πως η βελτίωση θα ήταν παροδική. Ο ασθενής όμως διαρκώς καλυτέρευε, και σε μερικές μέρες συζητούσε άνετα…

Ο ΕΛΕΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΠΑΛΛΑΔΙΟΣ μας κάνει γνωστή στ' απομνημονεύματά του την πνευματική ζωή των μοναχών της εποχής του.Σε μια από τις περιοδείες του στην αφρικανική έρημο γνώρισε τον περιβόητο Αββά Απολλώ, που είχε στη συνοδεία του πάνω από πεντακόσιους μαθητές.Το καθημερινό πρόγραμμα της ζωής τους, μας λέει ο Παλλάδιος ήταν αυτό περίπου:  Νήστευαν ως την ένατη ώρα, ενώ εργάζονταν με απόλυτη σιωπή. Μετά σταματούσαν το εργόχειρο πήγαιναν όλοι στην εκκλησία της Σκήτης καιπαρακολουθούσαν την Θεία Λειτουργία με πολλή ευταξία και κατάνυξη. Στο τέλος κοινωνούσαν με μεγάλη ευλάβεια τα Άχραντα Μυστήρια.Ακολουθούσε η λιτή τους τράπεζα. Ψωμί και ωμά λαχανικά ή όσπρια βρεγμένα…

Το θαυματουργό φάρμακοΟ γνωστός ομολογητής Ρώσος ιερέας π. Δημήτριος Ντούντκο ( γεννήθηκε το 1922), καταγράφει τη διήγηση μιας μητέρας, για τη θαυματουργική θεραπεία του γιού της με τη θεία Κοινωνία. Να, τί λέει η ίδια:‘‘Μέχρι 14 χρόνων πήγαινα το γιό μου στην εκκλησία και κοινωνούσε. Ύστερα δεν ήθελε πιά. Ήταν δύσκολο να τον πηγαίνω στην εκκλησία με το ζόρι. Από τότε όμως άρχισε να πηδάει απ’ το κρεβάτι του τη νύχτα, να φωνάζει, να προσπαθεί ν’ αρπάξει κάτι σε κατάσταση μεγάλης ταραχής. Συμβουλεύθηκα πολλές φορές το γιατρό. Το απέδωσε στην άχαρη ηλικία του και έλεγε ότι θα περάσει. Του έγραψε…

Η θεία Κοινωνία θαυματουργείΣτη διάρκεια της μεγάλης σαρακοστής του 1958, κάποιος ιερέας επισκέφθηκε χαράματα στο κελλί του τον μακαριστό π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο ( + 1982).-Πάμε σε παρακαλώ, του λέει, στην κλινική « Άγιος Παύλος», για να εξομολογήσεις και να κοινωνήσεις κάποιον άρρωστο. Θέλω να γίνει καλά για τους συγγενείς του, που ζουν μακριά από την Εκκλησία. Ο νους τους είναι στα λεφτά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται. Μόνο η μνηστή του αρρώστου είναι ευσεβής, και θέλει να μη φύγει απροετοίμαστος.Πήγαν μαζί στην κλινική, τέλεσαν το μυστήριο του Ευχελαίου κι ύστερα ο π. Χαράλαμπος προσπάθησε να τον εξομολογήσει. Δυστυχώς, πάθαινε διαλήψεις. Έγινε ωστόσο…

Η θεία κοινωνία και το δαιμόνιοΦρίκη τρόμος και πανικός κυριεύουν τα δαιμόνια, όταν βρεθούν μπροστά στο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τη θεία Κοινωνία. Γι’ αυτό πάντοτε οι δαιμονισμένοι σπαράζουν και χτυπιούνται ελεεινά, όταν πλησιάσουν στα τίμια Δώρα, πράγμα που δεν συμβαίνει πριν από τον καθαγιασμό και τη μεταβολή Τους. Είναι και τούτο μια συνεχής και περίτρανη απόδειξη, ότι η θεία Κοινωνία είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.Στο βίο του αγίου Ευτυχίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ( 6ος αι.), υπάρχει ένα σχετικό περιστατικό.Στην περιοχή της Αμάσειας, όπου είχε για ένα διάστημα εξοριστεί, βρισκόταν ένα γυναικείο μοναστήρι, που λεγόταν « της Φλαβίας».…

Το μολυσμένο νάμαΥπήρχε μια γυναίκα που ζούσε ζωή μαρτυρική, γιατί ο σύζυγός της, που ήταν μάλιστα και ιερέας, καθημερινά την έδερνε και την έβριζε. Ζητούσε λοιπόν να βρει ευκαιρία για να τον χωρίσει.Η πρεσβυτέρα φανέρωσε τον πόνο της σε κάποια φίλη της, κι εκείνη, πονηρή και αθεόφοβη, της έδωσε την ακόλουθη σατανική συμβουλή:-Αν θέλεις να πετύχεις το σκοπό σου, δώσε του να πιεί μολυσμένο αίμα ανακατωμένο με κρασί. Μόλις το πιεί θα τρελλαθεί, κι η τρέλλα του θα είναι μιά θαυμάσια δικαιολογία για να τον χωρίσεις.Πείστηκε λοιπόν η παπαδιά κι ετοίμασε το φρικτό εκείνο κατασκεύασμα. Κατά λάθος όμως το έβαλε…

Η φυματίωσις του λάρυγγοςΟ π. Ιωάννης της Κρονστάνδης θεράπευε πολλούς με την χάρι της θείας κοινωνίας.Σε μια περίπτωσι βαρειάς ασθενείας ο καθηγητής Σιμανόφσκυ διέγνωσε φυματίωσι του λάρυγγος. Πληγές κάλυψαν τον λάρυγγα του αρρώστου και η φωνή του χάθηκε. Ο καθηγητής δήλωσε ότι ο ασθενής έχει ζωή μόλις δέκα ημερών.Οι συγγενείς έστειλαν αμέσως τηλεγράφημα στον π. Ιωάννη. Σε πέντε μέρες έφθασε.-Γιατί δεν με ειδοποιήσατε ότι είναι τόσο βαρειά ο άρρωστος; Θα έφερνα μαζί μου τη θεία κοινωνία, αν το ήξερα.Ο ασθενής, καθώς ψυχορραγούσε, κοίταζε ικετευτικά τον μπάτουσκα. Εκείνος, αφού βυθίσθηκε για λίγο στον εαυτό του, γύρισε προς το μέρος του και…

Η μόλυνσις του αίματος Το 1884 η πριγκίπισσα Ζ. Ν. Γιουσούποβα έπαθε μόλυνσι αίματος μετά από έναν πρόωρο τοκετό. Την νοσήλευε ο καθηγητής Σ. Π. Μπότκιν. Σε μια από τις νύχτες που περνούσε άυπνη, επέμενε να κυριαρχή στην μνήμη της η μορφή του π. Ιωάννου της Κρονστάνδης. Το πρωί εξέφρασε την επιθυμία να τον δη. Ο πατέρας της είπε:-Κι εγώ όλη νύχτα έβλεπα στον ύπνο μου τον π. Ιωάννη και θέλω να τον προσκαλέσω να έρθη εδώ να προσευχηθή…Όταν ο μπάτουσκα έβαλε το χέρι στο κεφάλι της, η πριγκίπισσα ένιωσε αμέσως ένα ασυνήθιστο ελάφρωμα. Εκείνος τότε γονάτισε μπροστά σε μια…

Παλαιά και Καινή ΔιαθήκηΥπήρχε ποτήριο και στην παλαιά διαθήκη, οι θυσίες των ζώων. Μετά τη θυσία, έθεταν το αίμα σε ποτήρι, σε φιάλη, κι έκαναν σπονδή, το έχυναν ή ράντιζαν. Επειδή τώρα, στην Καινή, αντί για αίμα ζώων καθιέρωσε ο Θεός ως θυσία το δικό Του Αίμα, για να μην ανατριχιάζει κανείς ακούγοντας κάτι τέτοιο, υπενθύμισε ο Παύλος την παλαιά εκείνη θυσία. Ε.Π.Ε. 18α,200 ραντισμός υπέρ αμαρτιώνΔεν μας ράντισε με κόκκινο μαλλί ούτε με ύσσωπο. Διότι η κάθαρσις δεν ήταν για το σώμα, ήταν πνευματική, και το αίμα πνευματικό. Πώς; Δεν έρρεε από σώμα αλόγων ζώων, αλλ’ από σώμα, που…

Η τιμωρία και η λύτρωσηΣτα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του νέου, πλήθος από Σκύθες με δική του διαταγή ξεκίνησαν για την Ανατολή. Κάποτε έφτασαν κοντά στην Τραπεζούντα. Ανάμεσα τους ήταν και κάποιος δεμένος με αλυσίδες, γιατί είχε μέσα του ολόκληρη λεγεώνα πονηρών πνευμάτων. Οι άλλοι Σκύθες τον πρόσεχαν νύχτα- μέρα, από φόβο μήπως οι δαίμονες τον ρίξουν στη φωτιά και τον κάψουν ή τον πνίξουν στο νερό ή τον γκρεμίσουν σε κανένα βάραθρο.Πριν δαιμονιστεί ο Σκύθης αυτός, από νέος ακόμα, έκανε τα θελήματα των δαιμόνων και ζούσε ζωή ακόλαστη. Κάποτε όμως έκανε και μια φρικτή ασέβεια: Στη Βασιλεύουσα, όπου…