Η διάβασις του Ιορδάνου  Η οσία Μαρία η Αιγυπτία διηγήθηκε κάποτε τη ζωή της στον όσιο Ζωσιμά και τέλος τον παρακάλεσε:- Αββά Ζωσιμά, ό,τι σου είπα να μην το πης πουθενά, μέχρι να πεθάνω. Πήγαινε τώρα και του χρόνου μην περάσης τον Ιορδάνη, καθώς έχετε συνήθεια. Μείνε στο μοναστήρι σου, γιατί κι αν θελήσης να φύγης, δεν θα μπορέσης. Όταν έρθη όμως η Μ. Πέμπτη, πάρε τα Άγια Μυστήρια, έλα στον Ιορδάνη και περίμενε με εκεί, γιατί αφ’ ότου ήρθα εδώ δεν έχω μεταλάβει.Αυτά είπε η οσία και έφυγε προς την έρημο. Ο όσιος θαύμασε το προορατικό της χάρισμα της…

Αυτά τα λέω σε σας που μεταλαμβάνετε και σε σας οι οποίοι διακονείτε εις τα μυστήρια (ιερείς, διακόνους). Διότι θεωρώ αναγκαίον να ομιλήσω και προς σας, δια να παρέχετε αυτά τα δώρα με πολλή προθυμία. Δεν είναι μικρά η ευθύνη σας, εάν επιτρέψετε εις κάποιον να μετάσχη της τραπέζης αυτής, ενώ γνωρίζετε ότι έχει κάνει κάποιαν πονηρίαν. Τα αίμα αυτού θα ζητηθή απά τας ιδικάς σας χείρας. Και αν ακόμη είναι στρατηγός, ή ύπαρχος, ή ακόμη ο ίδιος ο βασιλεύς, και προσέρχεται αναξίως, εμπόδισέ τον˙ έχεις μεγαλυτέραν από εκείνον ισχύν.Συ όμως, εάν μεν σου είχαν εμπιστευθή να φυλάσσης μίαν πηγήν…

106. Όπου και αν στραφώ και κυττάξω με τα μάτια της ψυχής, βρίσκω αιτίες για να ευχαριστώ και να αινώ τον Κύριο. Αυτό συμβαίνει πιο πολύ όταν κυττάζω μέσα μου. Η στήριξης της καρδιάς μου, το πνευματικό μου φως, προέρχονται από τον Θεό. Η σωματική μου δύναμις, ό,τι διατηρεί την υλική μου ζωή, προέρχεται από τον Θεό. Όπου και αν κυττάξω, βλέπω τη δόξα του Θεού μου. Τίποτε δεν έχω που να είναι πράγματι δικό μου. "Δόξα σοι, Κύριε, πάντων ένεκεν!». Δόξα σε σένα, που εργάζεσαι μέσω εμού και μ’ εμένα! Αφού δεν έχω τίποτε δικό μου και έχω το…

Η οσία Αθανασία ΑιγίνηςΗ οσία Αθανασία, της οποίας η μνήμη εορτάζεται στις 18 Απριλίου, γεννήθηκε και ασκήτεψε στην Αίγινα στους χρόνους της ειδωλολατρίας. Για τη μεγάλη της αρετή αναδείχθηκε ηγουμένη μιας ομάδας μοναζουσών, που ως φροντιστή και πνευματικό οδηγό είχε τον πρεσβύτερο Ματθία, ηγούμενο μιας ασκητικής συνοδείας. Ο φιλόθεος αυτός άνδρας δοκίμαζε τόση κατάνυξη όταν τελούσε τη θεία λειτουργία, ώστε αυτοί που τον έβλεπαν αποκόμιζαν μεγάλη ωφέλεια. Ο Ματθίας έτρεφε πολύ μεγάλη αγάπη στον απόστολο και ευαγγελιστή Ιωάννη. Κάποια χρονιά, στη μνήμη του αγίου, κι ενώ ετοιμαζόταν να τελέσει την αναίμακτη λατρεία, γέμισε από άφατη κατάνυξη.-Άραγε, ρώτησε κάποιον δίπλα του,…

Ο ηγούμενος και ο έμποροςΟ ηγούμενος της μονής Βισοκογκόρσκ Αντώνιος και ένας έμπορος επισκέφθηκαν τον όσιο Σεραφείμ του Σάρωφ (1759-1833). Ο στάρετς είπε στον ηγούμενο να περιμένη και άρχισε να συζητά με τον έμπορο. Αφού τον επετίμησε για τις αμαρτίες του, τον συμβούλευσε:-Όλες οι θλίψεις και οι συμφορές σου είναι συνέπεια της αμαρτωλής ζωής σου. Άφησε την και φρόντισε να διορθωθής. Μιλούσε με τόση θέρμη, που και ο έμπορος και ο ηγούμενος συγκινήθηκαν μέχρι δακρύων. Τελειώνοντας είπε στον έμπορο:-Να νηστέψης εδώ στο μοναστήρι και να κοινωνήσης. Αν μετανοήσης ειλικρινά, ο Κύριος δεν θα σου αρνηθή το Έλεος Του.Ο έμπορος έβαλε…

873.Η ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ.  Στο σπίτι ενός παπά ήταν ανάγκη να καθαρισθή η καπνοδόχος. Φωνάζουν ένα καπνοδοχοκαθαριστή – δε θα ήταν πάνω από 13 χρονών – και τον βάζουν ακριβώς στο δωμάτιο που ήταν πιο χαλασμένο και που χρησίμευε για γραφείο στον παπά. Ο τελευταίος βρισκόταν μέσα και ετοίμαζε το κήρυγμα του. Ο καπνοδοχοκαθαριστής χάθηκε στην καπνοδόχο και σε μια ώρα τελείωσε. Πήγαινε να πληρωθή από τον παπά.- Πέντε φράγκα, κύριε.- Να, πάρε τα, είμεθα εξωφλημένοι.Το παιδί έφυγε.Ξαναπαίρνοντας την πέννα του ο ιερεύς, σαν κάποιο σιδερένιο χέρι να σφιγγε την καρδιά του. Μια τύψις συνειδήσεως τον πίεζε.«Εξωφλημένοι; Πως; Αλλά μήπως ο μικρός…

"Η Θεία Κοινωνία και ο κορονοϊός"(σκέψεις ενός πνευματικού) Ως ιερέας και πνευματικός θα ήθελα να πω τα εξής περί κορονοϊού και Θείας κοινωνίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν θα το έχετε, αδελφοί, από τους άθεους αλλά από τους Χριστιανούς! Οι άθεοι είναι σαφέστατοι και συνεπείς με τις απόψεις τους! Αρνούνται το θαύμα εντελώς! Οπότε είναι αναμενόμενα όσα λένε. Το μεγάλο πρόβλημα θα το έχετε με τους δικούς σας, συγγενείς, φίλους κλπ που "πιστεύουν" αλλά εδώ τώρα κάτι "έπαθε" (ζυγίστηκε τελικά στα δύσκολα) η πίστη τους. Στα ΜΜΕ βλέπουμε λοιπόν την εξής άποψη:"και εγώ πιστεύω, είμαι Χριστιανός, αλλά τι πειράζει να μην…

Ο συκοφαντημένος επίσκοποςΣε τριάντα μίλια απόσταση από τη Ρώμη βρισκόταν η μικρή πόλη Ρωμίλλα. Κάποτε μερικοί κάτοικοι της Ρωμίλλας κατηγόρησαν τον ενάρετο επίσκοπό τους στον πάπα της Ρώμης Αγαπητό (535-536), λέγοντας ότι χρησιμοποιεί για το φαγητό του το άγιο δισκάριο. Αμέσως ο πάπας, έκπληκτος απ’αυτό που άκουσε, έστειλε κι έφεραν τον επίσκοπο δεμένο και πεζό στη Ρώμη. Τον έκλεισε αμέσως στη φυλακή. Πέρασαν έτσι τρεις μέρες. Τη νύχτα του Σαββάτου ο πάπας βλέπει κάποιον στον ύπνο του να του λέει: ‘Αυτή την Κυριακή δεν θα λειτουργήσεις ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος, αλλά ο φυλακισμένος επίσκοπος. Εκείνος θέλω να λειτουργήσει’. Επειδή…

Μια πειστική απόδειξηΣτον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού της Λαύρας του αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκι, στην Πετρούπολη της Ρωσίας, συνέβη κάποτε το ακόλουθο συγκλονιστικό περιστατικό: Στη διάρκεια μιας θείας λειτουργίας, ο λειτουργός αρχιερέας Στέφανος, αφού διάβασε την ευχή « Πιστεύω, Κύριε, και ομολογώ…», σήκωσε το κάλυμμα του αγίου ποτηρίου κι έμεινε σαν αποσβολωμένος. Είδε μέσα σάρκα και αίμα ανθρώπινα! Γύρισε τότε στο διάκονο, τον κατοπινό στάρετς Σαμψών (1979), και του είπε : ‘ Βλέπεις, πάτερ;’ Τί να έκαναν;… Ο επίσκοπος αφού τοποθέτησε το άγιο ποτήριο στην αγία τράπεζα, γονάτισε και ικέτεψε τον Κύριο να κάνει έλεος. Πώς θα μετέδιδε σάρκα ανθρώπινη…

Η «αμαρτία» του γερο –ΑυγουστίνουΈνας ευλογημένος αγιορείτης μοναχός, ο γερο- Αυγουστίνος ο Ρώσος ( 1882- 1965),ήταν πολύ ενάρετος, πολύ ταπεινός και πολύ αγωνιστής. Κάποτε παρουσιάστηκε οδιάβολος μέσα στο κελλί του σαν σκύλος φοβερός. Πετούσε φωτιές από το στόμα και όρμησε πάνω στο γέροντα για να τον πνίξει, επειδή, όπως του είπε, καιγόταν από τις προσευχές του. Ο γερο-Αυγουστίνος τον άρπαξε και τον πέταξε στον τοίχοφωνάζοντας:-Κακέ διάβολε, γιατί πολεμάς τα πλάσματα του Θεού;Ο διάβολος, κατατρομαγμένος απ’την αναπάντεχη υποδοχή, έγινε άφαντος. Ύστερα όμως ο αγαθότατος και απλούστατος γέροντας είχε τύψεις, επειδή… χτύπησε το διάβολο! Περίμενε με αγωνία πότε να φωτίσει, για να…