42. «Βαβυλωνία κάμινος, τους Παίδας ουκ έφλεξεν, ουδέ της θεότητος το πυρ, την Παρθένον διέφθειρε» (Π).Το περιστατικό της θαυματουργικής διασώσεως των αγίων τριών παίδων που ο Ναβουχοδονόσορ έρριξε μέσα στην «κάμινο του πυρός την καιομένην» (Δανιήλ, γ΄) ενέπνευσε τόσο πολύ την ορθόδοξη ευσέβεια, ώστε στο γεγονός αυτό ν’ αφιερώση δύο απ’ τις εννέα Ωδές των Κανόνων της Υμνολογίας της (την Ζ΄ και την Η').Και πολύ σωστά. Διότι και το περιστατικό αυτό είναι μια χαρακτηριστική προτύπωσις της ενσαρκώσεως του Θεού από την Θεοτόκο. Όπως δηλαδή η φωτιά της καμίνου δεν πείραξε «καθόλου το πυρ και ουχ ελύπησεν ουδέ παρηνώχλησε» τους τρεις…

118. Τι είναι πιο επιθυμητό στον άνθρωπο; Η λύτρωσίς του από τα δεσμά της αμαρτίας, η συγχώρησίς του και η κατάκτησις της αγιότητας. Γιατί; Γιατί οι αμαρτίες, όπως λόγου χάριν η υπερηφάνεια, η κακή συμπεριφορά προς τον πλησίον, η φιλαργυρία, ο φθόνος κ.λ.π., μας χωρίζουν από τον Θεό, την Πηγή της Ζωής, μας αποξενώνουν από τις καρδιές των άλλων ανθρώπων και μας οδηγούν στον πνευματικό θάνατο. Ενώ η αγαθή, ταπεινή και στοργική συμπεριφορά προς τους άλλους, ακόμη και προς τους εχθρούς μας, η απλότης, η ανιδιοτέλεια, η ολιγάρκεια, η πλατειά και χωρίς μνησικακίες καρδιά, καθώς και όλες οι άλλες αρετές,…

Το πτηνό του ουρανού  Ο όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης κολυμπούσε στη θάλασσα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Είχε όμως κι ένα χάρισμα, μια ξεχωριστή εύνοια, μια σπάνια χάρι που σε λίγους δίνεται: Πετούσε στον αέρα! Δεν ήταν μόνο συμβολικά πετεινό του ουρανού για την ολοκληρωτική ακτημοσύνη και τη μεγάλη του άσκησι, αλλά και κατά κυριολεξία. Πετούσε απ’ τον ένα τόπο στον άλλο! Χωρίς φτερά. Τέτοια άγια σώματα σαν του Καυσοκαλύβη, εξαϋλωμένα, ανάλαφρα, άσαρκα, δεν χρειάζονται φτερά. Τους δίνει η θεία χάρις φτερά, γίνονται ολόκληρα ένα φτερό, άυλο, αγγελικό. Αυτόπτης μάρτυς αυτής της χαρισματικής πτήσεως του οσίου είναι ο ίδιος ο…

985. ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. Ρώτησαν κάποτε τον Μουρίλλο: - Δάσκαλε, πως θα κατορθώσουμε κι εμείς να ζωγραφίσουμε την Παναγία έτσι ωραία;- Αν την ζωγραφίσετε πρώτα στην καρδιά σας, απάντησε ο διάσημος ζωγράφος. 986. ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ. Ο Μέγας Αλέξανδρος είπε κάποτε: Ένα μόνο δάκρυ της μητέρας μου αθώωσε πολλούς.Πόσους έχουν αθωώσει τα δάκρυα και η μεσητεία της καλής μας ουράνιας Μητέρας; 991. «ΙΔΟΥ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΣΟΥ». Μια νέα βρισκόταν οικότροφος σε ένα σχολείο. Φιλάρεσκη, όπως ήταν, έγραψε στην μητέρα της να της στείλει ένα ωραίο καθρεφτάκι. Εκείνη βρήκε ένα ωραίο κανδράκι, που είχε την Παναγία σε ωραία ζωγραφική, και…

520- ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΞΑΓΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Συνέβηκε σε κάποιον, που είχε πολλά πλούτη, αλλά λίγο μυαλό, να τα χάση όλα σε λίγο διάστημα. Απελπισμένος όπως ήταν άρχισε να γυρνά τα χωριά για να βρη τρόπο να ξανακάνη τα πλούτη του. Περνώντας από ένα χωριό είδε ένα χωρικό, που ανασκάλιζε το γρασίδι με το δίκρανο. -Γιατί, τον ρωτά, δεν αφήνεις ήσυχο το γρασίδι σου; -Για να μη μουχλιάση, του απαντά ο χωρικός. Πάει πιο κάτω και βρίσκει ένα γεωργό που ζευγάριζε. -Γιατί ανοίγεις τα σπλάγχνα της γης; Τον ρωτά. -Δεν καταλαβαίνεις; του απαντά εκείνος. Για να αερισθή το χώμα, να το…

Η διάβασις του Ιορδάνου  Η οσία Μαρία η Αιγυπτία διηγήθηκε κάποτε τη ζωή της στον όσιο Ζωσιμά και τέλος τον παρακάλεσε:- Αββά Ζωσιμά, ό,τι σου είπα να μην το πης πουθενά, μέχρι να πεθάνω. Πήγαινε τώρα και του χρόνου μην περάσης τον Ιορδάνη, καθώς έχετε συνήθεια. Μείνε στο μοναστήρι σου, γιατί κι αν θελήσης να φύγης, δεν θα μπορέσης. Όταν έρθη όμως η Μ. Πέμπτη, πάρε τα Άγια Μυστήρια, έλα στον Ιορδάνη και περίμενε με εκεί, γιατί αφ’ ότου ήρθα εδώ δεν έχω μεταλάβει.Αυτά είπε η οσία και έφυγε προς την έρημο. Ο όσιος θαύμασε το προορατικό της χάρισμα της…

Μιά εκμυστήρευσιςΟ γέρων Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης (1959) προώθησε σημαντικά την νηπτική ζωή στο Άγιο Όρος. Η ασκητική του αυταπάρνησις ήταν παροιμιώδης. Συνδυασμένη μάλιστα με την γλυκύτητα της αγάπης προσήλκυσε κοντά του πνευματικούς αετούς. Εδώ αναφέρουμε ένα επεισόδιο εκδηλώσεως του διορατικού του χαρίσματος, όπως ο ίδιος το περιέγραψε στον ομώνυμο υποτακτικό του γέροντα Ιωσήφ τον Νεοσκητιώτη: « Καθόμουν εδώ στο παράθυρο μου γονατιστός στα κουρέλια μου και έλεγα την ευχή. Σε μια στιγμή, όπως κρατούσα τον νου στην ενέργεια της ευχής, αυξήθηκε περισσότερο το φως και ο νους μου άρχισε να πλατύνεται και να περισσεύη τόσο που όλα μου έγιναν φωτεινά…

1,6. «του παρόντος εις υμάς, καθώς και εν παντί τω κόσμω, και έστι καρποφορούμενον και αυξανόμενον καθώς και εν υμίν, αφ’ ης ημέρας ηκούσατε και επέγνωτε την χάριν του Θεού εν αληθεία».  Το Ευαγγέλιο είναι ευαγγελία για όλο τον κόσμο. Σε αυτό, για κάθε «ον», υπάρχει τόσο ένθεο καλό ένθεης αλήθειας, ένθεης αγάπης, ένθεης δύναμης, ώστε καθένας μπορεί να βρει τον ένθεο προορισμό του και να τον πραγματοποιήσει στα πλαίσια και στους όρους της υπάρξεώς του. Ό,τι είναι ευαγγελικό, έχει μέσα του έλλογες (λογικές) δημιουργικές δυνάμεις, με τις οποίες αυξάνει και φέρνει τον ένθεο καρπό στον άνθρωπο, και απορρίπτει εκείνο…

" Ακόμη κι αν αδικείσαι, να μην αντιλέγεις "Μόλις ο αδελφός - μοναχός μπήκε μέσα, ακούει τον Παππούλη να του λέει :-Πού είσαι, ευλογημένε, και σε περίμενα !Ο μοναχός δεν είχε ειδοποιήσει κανέναν, για την επίσκεψή του αυτή.Τότε άρχισε να τον παρηγoρεί-πριν ο αδελφός πεί κάτι - και να του λέει, γνωρίζοντας με τη χάρη του Θεού το πρόβλημά του :-Ακόμη κι αν αδικείσαι, να μην αντιλέγεις, ούτενα νευριάζεις, αλλά να υπομένεις και να σιωπάς, προτιμώντας να πληροφορεί ο Θεός τους άλλους για σένα.Γιατί αυτό είναι το δικό σου συμφέρον • κι όχι να γίνεσαι συνήγορος και υπερασπιστής του εαυτού…

1,2. «τοις εν Κολοσσαίς αγίοις και πιστοίς αδελφοίς εν Χριστώ· χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού» Η αποστολικότητά μας είναι η αγιότητά σας. Ιδού σε τι συνίσταται αυτό και ένεκα τίνος υπάρχει, το ότι ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, από τον Οποίο και προέρχεται αυτό. Να γίνετε άγιοι και αυτός είναι ο σκοπός και της πίστης σας και της αποστολικότητάς μας σε σας: «τοις πιστοίς αδελφοίς εν Χριστώ». Και εσείς είστε με την πίστη στον Χριστό, ο Οποίος σας αγιοποιεί. Η πίστη σας κρατά σε Αυτόν· στην αλήθειά Του, στην αγάπη Του, στην δικαιοσύνη…