3,15. «και η ειρήνη του Θεού βραβευέτω εν ταις καρδίαις υμών, εις ην και εκλήθητε εν ενί σώματι· και ευχάριστοι γίνεσθε» Η αγάπη (όπως ειπώθηκε), ενώνει και τους αγγέλους και τους ανθρώπους και ότι είναι «τέλειο» σε όλα τα δημιουργήματα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο, από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό.Η αγάπη, αυτή η δημιουργική και πανσυνενώνουσα έλλογη θεανθρώπινη δύναμη, μας συνενώνει στην Εκκλησία με όλες της τις τελειότητες και πρώτιστα «συν πάσι τοις αγίοις».Και ό,τι είναι έλλογο, θεανθρώπινο και άγιο, εμείς το διαβιώνουμε σαν αθάνατη και αιώνια παν-ενότητα, το διαβιώνουμε «εν ενί σώματι», στο σώμα της…
Ο Λυτρωτής δίνει την ειρήνη του στους μαθητές του τη στιγμή που πρόκειται να μπει στην περιοχή του Πάθους Του. Έχοντας μπροστά Του την τρομακτική οδύνη του Σταυρού και τον άμεσο θάνατο μιλάει για την ειρήνη Του και μεταγγίζει την ειρήνη Του. Αφού ο Ιησούς, σ' αυτήν ακριβώς τη στιγμή παραμένει ο Κύριος της ειρήνης, η δύναμή της δεν θα εγκαταλείψη το μαθητή στις μικρότερες θύελλες που θ' αντιμετώπιση. «Εγώ δε λέγω μη αντιστήναι τω πονηρώ» (Ματθ. 5, 39). Λόγος σκανδαλώδης και πολύ παράξενος στα μάτια των ανθρώπων — των ανθρώπων γενικά κι όχι μόνο των απίστων. Το αριστερό μάγουλο…
ΤΡΕΙΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ νέοι, φίλοι μεταξύ τους, ακολούθησαν τρεις διαφορετικούς δρόμους για την αγάπη του Χριστού. Ο ένας αποφάσισε ν' αφιερώσει την ζωή του στο να συμφιλιώνει μεταξύ τους τους εχθρούς και αντιπάλους. Τον συγκινούσε βαθιά το έργο του ειρηνοποιού. Ο άλλος, δοσμένος ολόψυχα στην αγάπη του πλησίον, πήγαινε βάλσαμο παρηγοριάς στους δυστυχισμένους. Ο τρίτος, φλογερός εραστής της ησυχίας, πήγε στην έρημο να ζήσει ξένος κι άγνωστος ανάμεσα σε ασκητές και Ερημίτες. Πέρασαν μερικά χρόνια. Ο πρώτος, αηδιασμένος από τις δολοπλοκίες, τις αντιθέσεις, τις διαμάχες των ανθρώπων, που δεν είχαν ποτέ σταματημό, πήγε να βρει τον σύντροφό του να δει μήπως…
Η ειρήνη είναι θείο δώρο που χορηγείται πλουσιοπάροχα σ' όσους συμφιλιώνονται με το Θεό και εκτελούν τα θεία Του προστάγματα. Η ειρήνη είναι φως και φεύγει από την αμαρτία που είναι σκοτάδι. Ένας αμαρτωλός ποτέ δεν ειρηνεύει. Να αγωνίζεστε κατά της αμαρτίας και να μη σας ταράζει η εξέγερση των παθών μέσα σας. Αν στην πάλη μαζί τους νικήσεις, το ξεσήκωμα των παθών έγινε για σένα αφορμή νέας χαράς και ειρήνης. Αν νικηθείς - ο μη γένοιτο - τότε γεννιέται θλίψη και ταραχή. Αν πάλι, μετά από σκληρή μάχη, επικρατήσει προς στιγμήν η αμαρτία, αλλά εσύ επιμείνεις στον αγώνα, τότε…
Αν θέλης να διατηρήσης την ψυχική ειρήνη, να αποφεύγης με κάθε τρόπο να κρίνης τους άλλους. Η συγκαταβατικότης προς τον αδελφό και η σιωπή περιφρουρούν την ειρήνη της ψυχής. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σ᾽ αυτήν την κατάστασι, δέχεται θείες αποκαλύψεις. Για να μην πέφτης στην κατάκρισι, πρόσεχε να μην δέχεσαι τίποτε κακό για κανένα και να είσαι για όλους νεκρός. ________________ Τίποτε δεν συντελεί τόσο στην απόκτησι της εσωτερικής ειρήνης, όσο η σιωπή και το να συζητάς όσο μπορείς περισσότερο με τον εαυτό σου καί λιγώτερο με τους άλλους. Να προσπαθής με κάθε τρόπο να διατηρής την ειρήνη της ψυχής…
Η χαρά δεν είναι αμαρτία, ματούσκα. Διώχνει τη λύπη και όπως γνωρίζετε η λύπη προκαλεί απογοήτευση που είναι ό,τι χειρότερο, διότι κάνει τα πάντα να επιστρέφουν μέσα σου. Το να λες μια γλυκιά κουβέντα,ένα καλό λόγο ακόμη και κάτι χαρωπό, έτσι που ο καθένας να γεμίζειμέσα του με χαρά μπροστά στο πρόσωπό του Κυρίουκαι να μην απαγοητεύεται,αυτό ματούσκα (μητερούλα στα ρωσικά)δεν είναι αμαρτία. Το Άγιο Πνεύμα είναι φωτιά που έχει κατέβει από τον ουρανό και συνεχίζει να φτάνει σε εμάς από τη μέρα της Πεντηκοστής. Ανάμεσα στους καρπούς που λαμβάνουμε μέσω της χάριτος λέει, ο όσιος Σεραφείμ, είναι η χαρά…
616. Το Πανάγιο Πνεύμα με τη χάρι του Πατρός, ζωογονεί όλη την κτίσι. 617. Κατά τη νύκτα, η ψυχή μας κινείται πιο ελεύθερα. Έτσι, ο πνευματικός κόσμος μπορεί να επιδρά πάνω της πιο ελεύθερα. Αν κάποιος είναι ενάρετος, οι λογισμοί και οι κλίσεις της καρδιάς του είναι οι λογισμοί και οι κλίσεις του Ιδίου του Κυρίου ή των Αγγέλων και των Αγίων. Ενώ αν είναι αμετανόητος αμαρτωλός, είναι λογισμοί και κλίσεις του ιδίου του Αρχεκάκου. 618. Η θαυματουργός εικών του Σωτήρος είναι ο Ίδιος ο Κύριος, ο ζωγραφημένος επάνω της. Κλαίω πικρά για τη χάρι που πηγάζει εκείθεν για μένα…
Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι. Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσονται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνονται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού, που υπάρχει στην ψυχή, ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα. Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενικός προς όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.…
Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος. Θέλει να απολαύσει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα. Και γι’ αυτό βασανίζεται.Όποιος, όμως, φτάσει σε μια κατάσταση, που να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μη θέλει πολλά έστω και κι αν μπορεί να τα αποκτήσει, εκείνος λοιπόν εiναι ευτυχισμένος.Οι άνθρωποι δεν βρίσκουν πουθενά ευτυχία, γιατί επιχειρούν να ζήσουν χωρίς τον εαυτό τους. Αλλά όποιος χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία. Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, που δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς. Γι’ αυτό είπε ο Χριστός:…
527. Η απόδειξις του ελέους του Κυρίου ή της Υπεραγίας Μητρός του σε μας, κατόπιν ή κατά τη διάρκεια της προσευχής, είναι η ειρήνη της καρδιάς, ιδίως μετά την ενέργεια κάποιου πάθους, που έχει ως αποτέλεσμα την απουσία της πνευματικής ειρήνης. Μ’ αυτή την ειρήνη της καρδιάς και την κατάνυξι, μπορούμε επίσης να καταλάβουμε ότι η προσευχή μας εισακούσθηκε και η χάρις που ζητήσαμε μας δόθηκε. Η επιτυχία της προσευχής, εξ άλλου, αναγνωρίζεται και με την πνευματική δύναμι που αποκτάμε εσωτερικά για την εκπλήρωσι την χριστιανικών μας καθηκόντων, καθώς και με το εσωτερικό φως που κατακλύζει την ψυχή μας. 528.…