Εκλογήκαι χειροτονία Πρόσεξε τι συνέβαινε στα χρόνια των Αποστόλων. Ελαμβάνετο υπ’ όψιν η γνώμη όλου του πληρώματος της Εκκλησίας. Διότι έτσι πρέπει να διοικήται η Εκκλησία, σαν ένα σπίτι, σαν ένα σώμα.Ε.Π.Ε. 19,488από την αγάπη και την αρετήΗ εκλογή μας στο σώμα του Χριστού είναι απόδειξις της δικής Του φιλανθρωπίας, αλλά και της δικής μας αρετής. Οπωσδήποτε εκλέγει όσους είναι δοκιμασμένοι και εκλεκτοί. Εκείνος μας έκανε αγίους, αλλά πρέπει να μείνουμε άγιοι... Η σωτηρία δεν γίνεται από δικούς μας κόπους ούτε από κατορθώματα, αλλά από αγάπη. Ούτε μόνο από την αγάπη του Θεού, ούτε μόνο από τη δική μας αρετή.…

780- Ο ΧΟΡΟΣ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ. Στην Σπάρτη οι γέροι, οι νέοι και τα παιδιά συχνά χόρευαν τον ίδιο χορό. Οι γέροι χορεύοντας έψαλλαν: Ἁμές ποκ’ ἦμες ἂλκιμοι νεανίαι (Είμαστε και μεις κάποτε ανδρεία παλληκάρια). Οι νέοι απαντούσαν: Ἁμές δε γ’ εἰμές · αἰ δέ λῇς, πεῖραν λαβέ. (Τώρα όμως είμαστε μείς · δοκίμασε αν θέλης). Τα παιδιά προσέθεταν: Ἁμές δέ γ’ ἐσσόμεθα πολλῷ κάρρονες. (Μείς θέλομε φανή πολύ καλύτεροί σας). 527- ΘΝΗΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ. Ο Φίλιππος ο Μακεδών είχε διατάξει ένα δούλο του να παρουσιάζεται μπροστά του πολλές φορές την ημέρα και να του λέγη: «Φίλιππε, να θυμάσαι ότι θνητός γεννήθηκες».…

802- ΜΑΚΑΡΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΛΘΕ. Γέρος ζηλωτής ιερεύς απέθνησκε. Οι ιατροί γνωρίζοντας την ευσέβειά του δεν του απέκρυψαν την σοβαρότητα της ασθενείας του. Εκείνος τότε με βαθιά πίστι ανεφώνησε το στίχο του Δαυίδ: «Ηὐφράνθην ἐπί τοῖς εἰρηκόσι μοι εἰς οἶκον Κυρίου πορευσόμεθα» και συνέχισε : «Σκιρτά η ψυχή μου στο άκουσμα ότι λίγο διάστημα με χωρίζει από του να ενωθώ με τον Πλάστη μου. Μακριά στιγμή, ελθέ, μην αργής». 803- ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ. Ένας εφημέριος επισκέφθηκε κάποιο ετοιμοθάνατο ναύτη, που ήταν εξαιρετικά ευσεβής. -Είσαι έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι; τον ρωτά με θάρρος, επειδή ήξευρε τις βαθιές του πεποιθήσεις. -Εντελώς…

686-     ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ. Στην Αμερική κάποτε μερικοί στρατιώται μ’ ένα αξιωματικό προσπαθούσαν να στήσουν ένα μεγάλο στύλο.            Ο αξιωματικός στεκόταν από μακρυά και έδιδε στους στρατιώτας διαταγές.            -Κρατείστε στερεά! Όλοι μαζί! Λίγο δεξιά! Εμπρός, και άλλα τέτοια.            Κατά τύχη περνούσε απ’ εκεί ένας πολίτης. Είδε τους στρατιώτας, που προσπαθούσαν να σηκώσουν το στύλο και είπε στον αξιωματικό:            -Συγγνώμην κύριε, γιατί και σεις δεν βοηθείτε λίγο τους καϋμένους τους στρατιώτας; Δεν βλέπετε; έχουν ανάγκην από βοήθεια.            -Τι είπατε; εγώ να βοηθήσω; Είμαι αξιωματικός, αποκρίθηκε δείχνοντας τα γαλόνια του.            Τότε ο διαβάτης είπε:            Με συγχωρείτε, δεν επρόσεξα τα γαλόνια σας,…

«…Κένωσε τον εαυτό Του παίρνοντας μορφή δούλου»(Φιλ. 2:7) Ένας διευθυντής Υπουργείου, που ήταν χριστιανός, πολλές φορές συνομιλούσε με οικειότητα με την καθαρίστρια του γραφείου του. Φίλοι και συνάδελφοι του συχνά του έκαναν παρατήρηση γι’ αυτό, λέγοντάς του: «Πρέπει να κρατάς τη θέση σου. Δε σου ταιριάζει να συζητάς με καθαρίστριες». Στην παρατήρηση αυτή εκείνος συνήθιζε να απαντά: «Για σκεφτείτε αν ο Κύριος Ιησούς Χριστός κρατούσε τη θέση Του!».Σκέφτηκες ποτέ τι θα ήταν η ζωή του ανθρώπου αν ο Θεός κρατούσε τη θέση Του και δε συγκατέβαινε να μας πλησιάσει και να σχετιστεί μαζί μας; Η ζωή θα ήταν ένα αίνιγμα,…

Άγιος Νεκτάριος: Οι επίσκοποι είναι ισότιμοι μεταξύ τους αφού είναι ίσοι και διάδοχοι του αποστολικού αξιώματος!  [...] Όλοι οι Απόστολοι είχαν τη δύναμη να συγκροτούν και να ανεγείρουν εκκλησίες, τέλεια καταρτισμένες, ανεξάρτητες και αυτοκέφαλες.Γι’ αυτό και οι αξιώσεις που εγείρει η Δυτική Εκκλησία σχετικά με τον Επίσκοπο Ρώμης ότι είναι διάδοχος του κορυφαίου των Αποστόλων Πέτρου είναι ατοπότατες αφού αρνούνται στους λοιπούς Αποστόλους το αποστολικό αξίωμα, τη δύναμη και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, τη χειροτονία τους σε αρχιερείς και λειτουργούς των θείων μυστηρίων της Εκκλησίας και την απολύτρωση των Εκκλησιών που αυτοί ίδρυσαν, η οποία απολύτρωση δεν θα υπάρξει…

63-       ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΚΑΡΜΗΛΙΤΙΣ. Η Εδίθ Στάιν, Γερμανίς ισραηλίτις, μέχρι ηλικίας 21 έτους ήταν άθεη.            Μαθήτρια του γερμανού φιλοσόφου Χούσσερλ, προσελήφθη βοηθός εις το πανεπιστήμιον του Φρειβούργου, όπου έγινε γνωστή για τις φιλοσοφικές της διαλέξεις.            Μια μέρα, πήγε να επισκεφθή μια φίλη της, και βρήκε ένα μικρό βιβλίο, πολύ ωραία δεμένο. Ήταν η ζωή της αγίας Θηρεσίας της Αβίλα.            -Άρχισα να το διαβάζω και αμέσως με κατέκτησε, ωμολόγησε αργότερα. Σταμάτησα το διάβασμα, μόνο όταν το τελείωσα κατά την αυγή και σκέφθηκα: «αυτή είναι η αλήθεια»            Αμέσως προμηθεύτηκε μια Κατήχησι. Έγινε Καθολική και κοινωνούσε κάθε μέρα. Η επιστημονική της δράσις πολλαπλασιάστηκε…

28- Ο ΘΕΟΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΙ ΜΑΣ. Που είμεθα, μαμά, πριν γεννηθούμε; Ζητούσε ένας μικρός στη μητέρα του. -Στη σκέψι του Θεού, απαντά εκείνη. Ο μικρός έμεινε σιωπηλός. Σε λίγο όμως απάντησε: -Επομένως τώρα, που γεννηθήκαμε, πρέπει ο Θεός να βρίσκεται στη σκέψι μας. 33- ΤΕΛΕΙΑ ΠΡΑΞΙΣ ΑΓΑΠΗΣ. «Αν σε αγαπώ, Κύριε, έλεγε η αγία Θηρεσία της Άβιλα, δεν είναι για τον Παράδεισο, που μου έταξες. Αν φοβούμαι να αμαρτήσω, δεν είναι για την Κόλασι, που με αυτή με φοβέρισες. Εκείνο που με τραβά κοντά σου, Κύριε, είσαι σύ, είσαι σύ μόνος. Είσαι σύ, που βρίσκεσαι εσταυρωμένος με καταματωμένο το σώμα…

(Durant Will, Παγκόσμιος ιστορία του Πολιτισμού, τόμος Η σελ.438-439).  ... Οι τρόποι του, όπως και η ενδυμασία του, ήσαν τόσον απλοϊκοί, ώστε θα ημπορούσε κανείς να τον εκλάβη ως χωρικόν μάλλον παρά ως βασιλέα — με μόνην την διαφοράν ότι δεν είχε τίποτε από την ζωώδη υπομονήν του μουζίκου. Εις ωρισμένας περιπτώσεις συμπεριεφέρετο χειρότερα από χωρικόν, επειδή δεν εδεσμεύετο από κανέναν φόβον του αυθέντου ή του νόμου. Όταν είδε ένα φαλλόν εις μίαν συλλογήν αρχαίων αντικειμένων του Βερολίνου, διέταξε την σύζυγόν του να τον ασπασθή, επειδή δε η Αικατερίνη ηρνήθη, την ηπείλησε να την αποκεφαλίση• εκείνη επέμεινε εις την αρνησίν…

7. Επιστολή οσίου Θεοδώρου του Στουδίτη στη βασίλισσα Ειρήνη.«Φωνή», λέγει ο θεόπτης Ιερεμίας «ακούστηκε στη Ραμά, θρήνος και κλάμα πολύ. Ήταν η Ραχήλ τότε που έκλαιε τα παιδιά της». Τα τωρινά όμως τί είδους και πόσο μεγάλα είναι; Από που χθες, πανάγαθή μας δέσποινα, εμφανίστηκαν αγγελιοφόροι του ιερού παλατιού σου και μας ανακοίνωσαν όλα τα αξιέπαινα έργα σου που συνέβησαν τώρα; Αληθινά αντήχησαν και τα δύο αυτιά μας. Και γιατί; Επειδή προκάλεσες στα πέρατα ισχυρό σεισμό τόσο μεγάλης ευσέβειας. Και να, ήρθαν γύρω σου, σαν σύννεφα που πετούν, πολυάριθμες λιτανείες δοξάζοντας τον Θεό για τις ευνοϊκές πράξεις σου. Εξήγησε μας,…