ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Η ηγουμένη της Ι. Μονής του Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη, οσία Ειρήνη (Θ΄ αιών), καλλιέργησε εξαιρετικά την προσευχή. Πολλές φορές αφοσιωνόταν σ’ αυτήν ολόκληρα εικοσιτετράωρα! Τα υψωμένα προς τον ουρανό οσιακά της χέρια πάθαιναν αγκύλωση και μια μοναχή ανελάμβανε να τα επαναφέρη στη θέση τους. Συχνά έβγαινε τις νύχτες στην αυλή της μονής και αγρυπνούσε με πολλή κατάνυξη. Έβλεπε τα άστρα, την ομορφιά και το μεγαλείο του ουρανού, και χαιρόταν και δόξαζε τον πάνσοφο Δημιουργό. Μια νύχτα βγήκε αθόρυβα στην ίδια αυλή κάποια μοναχή και αντίκρυσε ένα εξαίσιο θέαμα: Η γερόντισσά της προσευχόταν και τα πόδια της δεν άγγιζαν στο έδαφος.…
Ο υπερήφανος δεν έχει πνευματικές πτήσεις αλλά πτώσεις -    Γέροντα, υποχώρησαν τα δέκατα που είχα.-    Χαίρομαι πολύ που υποχώρησαν - δόξα τω Θεώ -, γιατί πολύ σε ταλαιπωρούσαν. Πιστεύω ότι τώρα θα υποχωρήσουν και τα πνευματικά δέκατα, αν πιάσης την υπερηφάνεια από την οποία προέρχονται. Γιατί είναι αλήθεια ότι η υπερηφάνεια ανεβάζει όχι μόνο δέκατα πνευματικά αλλά και μεγάλο πυρετό πνευματικό. Ανάλογα με το ανέβασμα της υπερηφανείας είναι και το ανέβασμα του πνευματικού πυρετού, ο οποίος επιδρά και στο σώμα, και αρχίζει να ανεβαίνη και ο σωματικός πυρετός, επειδή η ψυχή και το σώμα συνεργάζονται.Η υπερηφάνεια είναι η μεγαλύτερη πνευματική…
ΈΝΑΣ μαγιστριανός (αξιωματικός του βυζαντινού στρατού) πήγαινε μαζί με τον υπασπιστή του σε κάποια εμπιστευτική αποστολή. Καθώς περνούσαν, τρέχοντας πάνω στα γρήγορα άλογά τους, σ’ έναν δρόμο ερημικό, σκόνταψαν πάνω σ’ ένα ολόγυμνο πτώμα που κειτόταν καταμεσίς του δρόμου. - Ο δυστυχισμένος σίγουρα θα έχει πέσει θύμα ληστών, που λυμαίνονται τούτα τα μέρη, είπε ο αξιωματικός. Αψηφώντας κάθε κίνδυνο που κι ο ίδιος διέτρεχε, όσο αργοπορούσε στ’ άγρια εκείνα μέρη, κατέβηκε από τ’ άλογο, έβγαλε την χλαίνα του και τύλιξε το γυμνό αιμόφυρτο σώμα. Ύστερα άνοιξε έναν πρόχειρο τάφο με την βοήθεια του συντρόφου του κι εθαψε τον άγνωστο. Όταν…
Ένας ήλιος μέσα στο κελλί  Καθώς ο εκλεκτός μοναχός Λάζαρος διακονούσε στο ιατρείο της Ι. Μονής Διονυσίου, είχε την ευκαιρία να πληροφορηθή στις 11 Φεβρουαρίου 1958 ένα εξαίσιο γεγονός. Ο απλούστατος παραδελφός του π. Ιερόθεος του είπε: - Πάτερ Λάζαρε, ένα θαυμαστό πράγμα μου συνέβη αυτές τις ημέρες!- Λέγε, π. Ιερόθεε, σ’ ακούω…- Αδελφέ, σου λέω αυτά τα πνευματικά, γιατί γνωρίζω ότι είσαι μυστικός. Που ξεθαρρώ να τα πω σ’ άλλο!... Θα με περάση για τρελλό…- Έχεις δίκιο! Λέγε μου ν’ ακούσω, κι εγώ δεν θα τα πω σε κανένα.- Αυτές τις ημέρες που έρχεται η αποκριά της Τυροφάγου, και…
Σ’ αναζητώ… Σ’ αναζητώ Χριστέ μου,στα χρώματα, στ’ αρώματατης θάλασσας και τ’ ουρανού.Στη μουσική της πλάσης Σου,σε κάθε δάκρυ και χαρά.Σ’ αναζητώ σ’ όλες εκείνες τις ψυχέςπου είναι ολόγυρά μου.Στις αγιασμένες τις μορφέςπου ζήσανε για σένα…Σ’ αναζητώ εντός μου… Κύριε, φώτισε το νου,το σκότος της καρδιάς μου.Μάθε με πώς να σ’ αγαπώκαι πώς να προχωρώμέχρι του τέλους…Αξίωσέ με να ποθώ το ουράνιο κοίταγμά Σου.Η αγάπη μόνο να κινεί όλα τα βήματά μου. Δώσε μου εκείνη τη χαρά,εκείνη την ειρήνηπου ‘βαλες μέσα στις καρδιέςστ’ αγαπημένα Σου παιδιά.Τα δάκρυα μόνο να κυλούνγια τη δική Σου αγάπη.Δώσε μου πίστη δυνατήπου φόβο δε γνωρίζει,να…
46. «Ρημάτων δεήσεως, Ιωακείμ συν Άννη βοά, συ επήκουσας μόνος, ο Ποιητής και Θεός και της ατεκνίας την λύσιν, συ παρασχών» (ΜΔ).Οι Θεοπάτορες Ιωακείμ, και Άννα έκαναν την ατεκνία τους θέμα προσευχής, κατά την παράδοσι των ευσεβών ατέκνων συζύγων της Π. Διαθήκης (πρβλ. την περίπτωσι της Άννας, μητέρας του προφήτου Σαμουήλ, Α' Βασ. Α’ 19, της Ελισάβετ, μητέρας του Βαπτιστού Ιωάννου, Λουκ. κα' 15 κλπ.). Ο Θεός άκουσε τις προσευχές τους και με θαυματουργικό τρόπο έλυσε τη στείρωσι της Άννας.Ο Ι. Δαμασκηνός, προσπαθώντας να ερμηνεύση το θαύμα, γράφει: «Για ποιο λόγο γεννήθηκε η Μητροπάρθενη από γυναίκα στείρα; Γιατί έπρεπε, αυτό…
Ένας επίσκοπος κάποτε, περιοδεύοντας τα χωριά της επαρχίας του, έφτασε σ’ ένα πολύ μακρινό χωριουδάκι. Ζήτησε να δη τον ιερέα. Ύστερα από αρκετή ώρα παρουσιάστηκε μπροστά του ένας απλοϊκός χωρικός, μόλις είχε γυρίσει από το χωράφι και φορούσε τα ρούχα της δουλειάς. Ήταν ο ιερέας του χωριού! Ο επίσκοπος δεν έμεινε ικανοποιημένος. Ήθελε πιο ευπαρουσίαστο τον λειτουργό του Υψίστου. Η άλλη μέρα ήταν Κυριακή. Ο ιερέας ετοιμάστηκε να λειτουργήση κι ο επίσκοπος δεν τον άφηνε από τα μάτια του. Ήθελε να τα παρακολουθήση όλα. Θα έβρισκε ίσως πολλά σφάλματα στον αγροίκο εκείνο χωρικό. Παράδοξο όμως! Από τη στιγμή που άρχισε…
Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα -    Γέροντα, είμαι πολύ απρόσεκτη· όλο ζημιές κάνω.-    Φαίνεται, θα υπάρχη μέσα σου κρυφή υπερηφάνεια. Επειδή ο Θεός σε αγαπάει, λειτουργούν οι πνευματικοί νόμοι1· κάνεις μια ζημιά και ταπεινώνεσαι. «Ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται» .-    Γέροντα, φοβάμαι να ξανασιδερώσω, γιατί έκαψα ένα ξένο ράσο.-    Να κάνης τον σταυρό σου και να σιδερώνης.-    Μήπως ήταν του πειρασμού;-    Σπάνια μια ζημιά είναι από φθόνο του διαβόλου· συνήθως είναι από υπερήφανο λογισμό. Όταν φέρνουμε υπερήφανο λογισμό, τα κάνουμε θάλασσα. Κι εσύ, φαίνεται, έφερες υπερήφανο λογισμό.-    Γιατί κάηκε το ράσο και δεν έπαθα εγώ ζημιά;-     Γιατί το…
Ο ΑΒΒΑΣ Τιμόθεος, ο νέος Πρεσβύτερος της σκήτης, είπε μια μέρα που συζητούσε με τον Όσιο Ποιμένα για μια γνωστή του γυναίκα στην Αλεξάνδρεια, πως πόρνευε και τον μισθό της τον έδινε ελεημοσύνη. - Ο Θεός θα την ελεήσει και τελικά θα σωθεί, είπε ο Όσιος. Ύστερα από λίγο καιρό ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του Αββά Τιμοθέου, να δει τον γιό της. Εκείνος τότε την ρώτησε για την αμαρτωλή γυναίκα. - Εξακολουθεί, δυστυχώς, την ίδια ζωή, του είπε εκείνη. Η πελατεία της έχει πολύ αυξηθεί, αλλά κι αυτή έχει υπερβολικά αυξήσει τις ελεημοσύνες της. Ο Αββάς Τιμόθεος το ανέφερε…
"Έλα να σου διαβάσω την ευχή και θα γίνεις καλά" Σε περίμενα! Δεν πίστεψες ούτε στα λόγια μου, ούτε στις διαβεβαιώσεις μου,αλλά ούτε και στις προσευχές μου. Να σε πάρει η ευχή, ευλογημένη, διέκοψες τις διακοπές σου, που τις είχες τόση ανάγκη και έτρεξες να με βρεις. Λες και οι ευχές μου δε σε φθάνανε εκεί που ήσουν, και ήρθες εσύ εδώ.Με αυτά τα λόγια την υποδέχθηκε ο Παππούλης τη φοιτήτρια, θέλοντας έμμεσα, να δείξει και την δυσφορία του για την ολιγοπιστία της. Και στη συνέχεια πρόσθεσε: -Έλα, πες μου τώρα, τί σου είπαν οι γιατροί που σε εξέτασαν;-Ό,τι ακριβώς…

katafigioti

lifecoaching