Η επιδρομή των πειρατών
Ο όσιος Ιλαρίων, θέλοντας ν’ αποφύγη τη δόξα και την τιμή των ανθρώπων, μετά από το προηγούμενο θαύμα, πήρε τους υποτακτικούς του και έφυγαν κρυφά από την Επίδαυρο με προορισμό το εμπορικό λιμάνι της Δαλματίας Βρεβίλιμπο.
Εκεί βρήκαν ένα πλοίο που έπλεε για την Κύπρο, και επιβιβάσθηκαν σ’ αυτό. Έφθασαν έτσι σε μια περιοχή γεμάτη υφάλους. Επειδή στο σημείο αυτό δεν μπορούσαν οι ναύτες να χρησιμοποιήσουν τα κουπιά, αναγκάσθηκαν να βραδυπορούν σπρώχνοντας το πλοίο με κοντάρια. Στην επικίνδυνη όμως αυτή θέσι καρτερούσαν πειρατές, που μόλις τους αντιλήφθηκαν ώρμησαν εναντίον τους.
Στο πλοίο έγινε μεγάλη ταραχή! Οι ναύτες αρματώθηκαν για ν’ αποκρούσουν τους επιτιθεμένους. Πολλοί επιβάτες θρηνούσαν για τη δυστυχία που τους βρήκε. Οι υποτακτικοί του οσίου με αγωνία τού διεκτραγωδούσαν τη δύσκολη κατάστασί τους. Εκείνος όμως τους είπε ήρεμα:
- Γιατί τρομάζετε και ανησυχείτε; Μήπως οι επιδρομείς είναι περισσότεροι από τους στρατιώτες του Φαραώ, που καταποντίσθηκαν στη θάλασσα;
Και ενώ πλησίαζε με ληστρική διάθεσι το πρώτο εχθρικό πλοίο, ο άγιος πήρε μια πέτρα, την έρριξε ανάμεσα στα δύο πλοία και φώναξε στους πειρατές:
-Σταθήτε μέχρι το σημείο που έπεσε η πέτρα! Μη πλησιάσετε περισσότερο.
Εκείνοι δεν σταμάτησαν την επίθεσι. Τι συνέβαινε όμως; Όσο κι αν προσπαθούσαν να πλησιάσουν, τα σκάφη τους οπισθοχωρούσαν! Πήγαιναν όλο και πιο πίσω! Έπειτα από πολλές μάταιες προσπάθειες εγκατέλειψαν τον αγώνα. Το πλοίο που μετέφερε τον όσιο γλύτωσε από την καταστροφή, πέρασε το επικίνδυνο σημείο και έφθασε σώο στον προορισμό του.
(Βίος οσίου Ιλαρίωνος)
(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τ. Β΄, σ. 110-111)
(εικόνα: Όσιος Ιλαρίων. Τοιχογραφία της Τράπεζας μεταξύ των ετών 1176 - 1180 μ.Χ. στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, Πάτμος)