Εκλογές Βουλευτικές Τί θα ψηφίσουμε, Γέροντα; Ρώτησε κάποιος το Γέροντα, τί πρέπει να ψηφίσει στις βουλευτικές εκλογές. Κι εκείνος του απήντησε παραβολικά: "Η ορθόδοξη εκκλησία είναι σαν την κλώσσα. Κάτω από τα φτερά της σκεπάζει και άσπρα πουλάκια και μαύρα πουλάκια".Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πολιτικοποιείται και πολύ περισσότερο δεν κομματικοποιείται. Σκεπάζει με την αγάπη όλους, χωρίς να ταυτίζεται με φατρίες. [Γ 262] Κάποτε με ρώτησε πώς πάνε τα πολιτικά πράγματα. Του απήντησα ότι γενικά δεν πάνε καλά. Κι ο Γέροντας είπε: "Τί να σου κάνουν οι πολιτικοί; Είναι μπερδεμένοι με τα ψυχικά πάθη τους. Όταν ένας δεν μπορεί να βοηθήσει…

Μέσα μας συντελείται μια αδιάκοπη πολιτειακή αναμέτρηση. Ο διάβολος αγωνίζεται νυχθημερόν να καταλύσει το πολίτευμα της Βασιλείας του Θεού εντός μας για να εδραιώσει το δικό του βασίλειο. Εμείς με ποιο πολίτευμα διάγουμε το βίο μας; Ο αγώνας των χριστιανών σχετίζεται ακριβώς με αυτή την αναμέτρηση και επικράτηση. Αν μέσα στην καρδιά μας επικρατήσει η Βασιλεία των Ουρανών τότε ο διάβολος δε θα μπορεί να έχει καμία επιρροή και καμία δύναμη και εξουσία στη ζωή μας. Δεν θα μας χειραγωγεί, δεν θα μας φοβίζει, δεν θα μας απελπίζει! Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που μηχανεύεται διαρκώς τρόπους για να τραβήξει την…

Έτσι λοιπόν, όταν μετά από λίγο καιρό συνέβη να πάει στον αυτοκράτορα του Βυζαντίου ο βασιλιάς των Λαζών για τη σύναψη συνθηκών, εκείνος παραθεώρησε όλα τα άλλα και τον πήρε και πήγαν μαζί στον Όσιο Δανιήλ τον Στυλίτη (409-493 μ.Χ.). Μόλις δε έφτασαν εκεί, είπε στον βασιλιά: «Τούτο είναι το θαύμα της αυτοκρατορίας μου». Εκείνος δε, βλέποντας την καρτερία του Οσίου, εξεπλάγη τόσο πολύ ώστε προσκύνησε με δάκρυα στα μάτια όχι μόνο τον Όσιο αλλά και τον στύλο πάνω στον οποίο αυτός στεκόταν. Και μάλιστα ο βάρβαρος εκείνος έβγαλε πολλές φωνές πνεύματος καλλιεργημένου και πολυμαθούς λέγοντας: «Σε ευχαριστώ επουράνιε Βασιλεύ,…

Η δικαιοσύνη του Πιλάτου  Περί ποιας δικαιοσύνης μιλάς; Δεν μας χρεώνει ο Θεός κάθε μέρα πιο λίγα απ’ όσα εμείς μπορούμε να πληρώσουμε; Κι όμως, ο Θεός δεν παραπονιέται για το ότι δεν τα επιστρέφουμε. Περί ποιων νόμων μιλάς; Όποιος δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει κι εκείνο το ελάχιστο των καθηκόντων, που απ’ αυτόν ζητούν οι νόμοι, δεν μπορεί να ονομαστεί ούτε καν πολίτης, ακόμα λιγότερο ήρωας, πόσο μάλλον ελάχιστα άγιος.Η συμμορία των Ιεροσολύμων, με ηγέτη τον Πιλάτο, δεν θα απολογηθεί για τη μη εκπλήρωση των κρατικών νόμων, αλλά θα απολογηθεί για τη σταύρωση του Θεού.Όταν ο άνθρωπος εκπληρώσει…

- Γέροντα, σκέφτονται να αρχίσουν να καίνε τους νεκρούς για λόγους υγιεινής και για εξοικονόμηση χώρου.- Για λόγους υγιεινής; Ακούς κουβέντα! Δεν ντρέπονται που το λένε; Όλη την ατμόσφαιρα την έχουν μολύνει, τα οστά τους πείραξαν; Τα οστά στο κάτω-κάτω είναι και πλυμένα! Και για εξοικονόμηση χώρου; Ολόκληρη Ελλάδα με τόσα ρουμάνια και δεν βρίσκουν χώρο; Έβαλα τις φωνές σε έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου γι' αυτό το θέμα. Πώς για τα σκουπίδια βρίσκουν τόσο τόπο και για τα οστά που είναι ιερά δεν βρίσκουν; Χάθηκε ο τόπος; Και πόσα οστά Αγίων μπορεί να είναι ανάμεσα σ' αυτά! Το σκέφτονται αυτό;Στην…

(Durant Will, Παγκόσμιος ιστορία του Πολιτισμού, τόμος Η σελ.438-439).  ... Οι τρόποι του, όπως και η ενδυμασία του, ήσαν τόσον απλοϊκοί, ώστε θα ημπορούσε κανείς να τον εκλάβη ως χωρικόν μάλλον παρά ως βασιλέα — με μόνην την διαφοράν ότι δεν είχε τίποτε από την ζωώδη υπομονήν του μουζίκου. Εις ωρισμένας περιπτώσεις συμπεριεφέρετο χειρότερα από χωρικόν, επειδή δεν εδεσμεύετο από κανέναν φόβον του αυθέντου ή του νόμου. Όταν είδε ένα φαλλόν εις μίαν συλλογήν αρχαίων αντικειμένων του Βερολίνου, διέταξε την σύζυγόν του να τον ασπασθή, επειδή δε η Αικατερίνη ηρνήθη, την ηπείλησε να την αποκεφαλίση• εκείνη επέμεινε εις την αρνησίν…

(βιβλίο: Η ζωή ενός Μεγάλου, Παπαδόπουλου Στυλιανού, εκδ. Αποστολική Διακονία σελ. 340-345)Ο Δεκέμβριος του 371 προχώρησε και τελείωσε παγωμένος. Η περίοδος της νηστείας έφθανε στο τέλος. Οι Εκκλησίες θα γιόρταζαν τα μεγάλα γεγονότα: Τη Γέννηση του Κυρίου και τη Βάπτισή του, τα Θεοφάνεια.Μέχρι τότε οι δυο γιορτές γίνονταν την ίδια μέρα, στις 6 Ιανουαρίου. Με κατάλληλη προετοιμασία των πιστών. Με την πρέπουσα κατανόηση των μεγάλων αυτών γεγονότων. Με πολλή επισημότητα.Στην Εκκλησία της Ανατολής επικρατούσε περίεργη ατμόσφαιρα. Όλοι περίμεναν τα γεγονότα της Καισάρειας και τώρα δεν ήξεραν τι να υποθέσουν.Τελείωσε το θέμα με νίκη του Βασιλείου; Υποχώρησε λοιπόν ο Ουάλης; Δύσκολα…

(Πώς ο Θεός έσωσε τον Μέγα Βασίλειο από την εξορία που ήταν έτοιμος να υπογράψει ο αυτοκράτορας Ουάλης). ... Ο Βασίλειος με όλα τούτα τα θαυμαστά σημάδια συγκίνησε βαθειά τον Ουάλη. Αυτό φανερώνει η γενναία του χειρονομία να δωρήσει στο Βασίλειο πλούσια κτήματά του, για την περίθαλψη πτωχών και αρρώστων, ίσως μάλιστα λεπρών.Παρ’ όλα τούτα, παρ’ όλη τη συγκίνηση του Ουάλη δεν απογοητεύθηκαν οι αρειανοί. Κοντά του, στο παλάτι του, είχαν πολλές κάθε μέρα ευκαιρίες για να διαβάλουν τον αδιάβλητο, να λασπώνουν το λευκό Βασίλειο, να παρουσιάζουν σαν λύκο το αγαθό αρνί. Η μέθοδός τους δε λάθεψε. Κατάφεραν να γίνει…

(Durant Will, Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού, τόμος Ζ, σελ. 383-392).  IV. Η ΣΦΑΓΗ.  Αλλά θα συγκατετίθετο η μήτηρ του Ερρίκου ; Η Ιωάννα ντ’ Αλμπρέτ ήτο Ουγενότη ψυχή τε και σώματι. Όταν ήλθεν εις την αυλήν το 1561, εδήλωσεν ότι «δεν επρόκειτο να μεταβή εις την λειτουργίαν ακόμη και αν θα την εφόνευον, επροτίμα να ρίψη τον υιόν της και το βασίλειόν της εις την θάλασσαν παρά να ενδώση˙» αντιθέτως είχε τον Ουγενότον ιερέα της να κηρύττη προς αυτήν με όλας τας θύρας ανοικτάς˙ και ηγνόει προκλητικώς τας διαμαρτυρίας του όχλου των Παρισίων. Όταν ο σύζυγός της προσεχώρησεν εις τον…

Επιστολή 390 οσίου Ισιδώρου Πηλουσιώτου - ΣΤΟΝ ΔΙΑΚΟΝΟ ΛΑΜΠΕΤΙΟ.  Αν και μερικοί νομίζουν ότι έχει λεχθεί με τρόπο υπερβολικό αυτό πού θα λεχθεί (γιατί ξέρω ότι πολλοί διάκεινται με αγένεια και ανανδρία), εγώ θα πω τη δική μου γνώμη. Γιατί υπάρχουν, νομίζω, μερικοί που το αποδέχθηκαν, αλλά και κανένας να μη το αποδεχόταν, πρέπει να προτιμάται η αλήθεια. Τι είναι λοιπόν αυτό πού θέλω να πω; Πρέπει να ειπωθεί με συντομία. Με ευχαρίστηση, έχοντας ευεργετήσει όλους, θα δεχόμουν να τιμωρηθώ σα να τους αδίκησα όλους, παρά, αδικώντας έναν, να στεφανωθώ και να ανακηρυχθώ, σα να τους ευεργέτησα όλους. (οσίου Ισιδώρου…