145. Αν έχης τον Χριστό μέσα σου, με τη συχνή θεία κοινωνία, είναι επόμενο να του μοιάζης σε όλα. Θα είσαι ταπεινός, πράος, μακρόθυμος, πλημμυρισμένος από αγάπη, ελεύθερος από τα γήϊνα θέλγητρα, με την καρδιά στραμμένη προς τα άνω, υπάκουος, συνετός. Το Πνεύμα του θα σε ηνιοχή. Θα είσαι μακριά από την υπερηφάνεια, την αδημονία, τη φιλαργυρία, την υλοφροσύνη. 146. Κατά την προσευχή, πρέπει να είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι κάθε τι που λέμε ή σκεπτόμαστε θα εκπληρωθή. Είναι τόσο εύκολο στον Κύριο να πραγματοποιήση τα αιτήματά μας, να κάμη το κάθε τι σύμφωνα με τα λόγια μας. Αυτή η πεποίθησις…

"Άφησε την αρρώστια σου ανυστερόβουλα στο Θεό" Σε μία άλλη συνάντησή μας, με βοήθησε να τον καταλάβω λίγο, μ' αυτά τα λόγια του: "Όταν είσαι άρρωστος, ξέρεις τί πρέπει να κάνεις; Να παρακαλάς το Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες σου. Κι ο Θεός, επειδή θα τον παρακαλάς πονεμένος και ταπεινωμένος, θα σου συγχωρήσει τις αμαρτίες και θα σε κάνει καλά και στο σώμα. Αλλά πρόσεξε: Να μην προσεύχεσαι με υστεροβουλία, να μη λες, "Θέε μου, συγχώρησε τις αμαρτίες μου", και το μυαλό σου να είναι προσκολλημένο στη σωματική σου ασθένεια. Μια τέτοια προσευχή δε θα έχει αποτέλεσμα. Εσύ, όταν προσεύχεσαι,…

"Στον δρόμο του σταυρού μου"   Βοήθησέ με, Δέσποτα Κύριε,να βαδίσω κι εγώ τον δρόμο του σταυρού,διότι πλατειά ήταν η οδός της ζωήςπου εβάδιζα μέχρι τώρα.Όταν από το βάρος του σταυρούθ’ αδυνατήση ο τράχηλός μου,τότε στείλε μου ένα βοηθό,όπως κάποτε τον Κυρηναίο.Στο τέλος μου, Δέσποτα,όταν τα βάσανα θα’ ναι πιο πολλά,ποθώ ν’ ακούσω κι εγώ την υπόσχεσιπου έδωσες τότε στον ληστή.Να έχω και ‘γω μια παρηγοριά,μερίδιο στον «Δείπνο» Σου να λάβωόπως ήσουν στην Σταύρωσιμε τον Πατέρα εν τη δόξη Αυτού.Όπως είδες τότε την Μητέρακοντά στον σταυρό Σου ισταμένη,έτσι κι εγώ να ‘χω δίπλα μουτον άγιο φύλακά μου.Με το χωρισμό του σώματοςδέξαι…

"Με τέτοια πίστη δεν χρειάζεσαι τους γιατρούς" Ρωτήσαμε τον πατέρα Πορφύριο πώς συμβαίνει, πολλές φορές, άνθρωποι να γίνονται καλά από αθεράπευτες ασθένειες, κι εκείνος απάντησε: "Δια της πίστεως". Τον ρωτήσαμε τί εννοούσε "δια της πίστεως" και μας εξήγησε ότι, αν ο ασθενής εγκαταλείψει τη φυσική γνώση των γιατρών και τα αφήσει στο Θεό, τότε κάνει την πρόνοια του Θεού να αναλάβει να τον κάνει καλά. Και γίνεται έτσι καλά! Να, ήλθε, μας είπε, μία κυρία με καρκίνο στο μαστό και μου λέει: Εγώ δεν θα πάω πουθενά, ούτε σε γιατρούς ούτε σε κανένα και ό,τι θέλει ο Θεός ας γίνει.…

Η τρίχρονη ανομβρία  Ο μαθητής του Μ. Αντωνίου όσιος Ιλαρίων (†371), που ονομάσθηκε κι αυτός Μέγας, μεταφύτεψε τον αρχέγονο αιγυπτιακό μοναχισμό στην ιερή γη της Παλαιστίνης. Όταν αργότερα επέστρεψε στην περιοχή της Θηβαΐδος, εκεί που ασκήτεψε ο διδάσκαλός του, βρήκε τους κατοίκους σε απόγνωσι… Είχε να βρέξη τρία χρόνια! Απλώθηκε έτσι ένας φοβερός λιμός. Όλα τα σπαρτά είχαν κατακαή από τον τροπικό ήλιο και τα ζώα άρχισαν να ψοφούν από την πείνα! Μόλις οι κάτοικοι της Θηβαΐδος πληροφορήθηκαν την άφιξι του οσίου Ιλαρίωνος συγκεντρώθηκαν μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, και ήρθαν να τον συναντήσουν. Η ταλαιπωρία τους…

Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια». Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών ευτύχησε να γνωρίσει το λεπρό άγιο μοναχό Νικηφόρο, που, αν και τυφλός από την ασθένειά του, έγινε μεγάλος πνευματικός πατέρας των χριστιανών και δάσκαλος του Γέροντα Ευμένιου. Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στον τόπο που γεννήθηκε (στην Εθιά).…

ΈΝΑΣ Χριστιανός, που ευλαβούνταν τον Όσιο Μακάριο, του πήγε δώρο ένα καλάθι σταφύλια. Ο Όσιος, που τ’ αγαπούσε πολύ, ευχαριστήθηκε. Μα όταν έφυγε ο επισκέπτης, για να κόψει την επιθυμία του, τα έστειλε αμέσως σε κάποιο άρρωστο Ερημίτη, που είχε επιθυμήσει να φάει απ’ αυτά τα οπωρικά. Εκείνος τα δέχτηκε με μεγάλη χαρά, αλλά ύστερα σκέφτηκε πως ήταν άπρεπο να ικανοποιήσει την επιθυμία του. Τα έστειλε λοιπόν στον γείτονά του, λέγοντας πως δεν είχε όρεξη να φάει. Ο γείτονας τα έστειλε στον παρακάτω Γέροντα κι εκείνος πάλι σ’ άλλον. Ώσπου το καλάθι έκανε σχεδόν τον γύρο ολόκληρης της σκήτης. Ο…

136. «Αὐτός ἐστι πρὸ πάντων καί τά πάντα ἐν αὐτῷ συνέστηκαν» (Κολ. α’ 17). Ο Θεός είναι πριν από όλα τα πράγματα και όλα χάρις σ’ Αυτόν υπάρχουν. Ένα μεγάλο, απροσμέτρητο νόημα περιέχουν αυτά τα λόγια. Εξηγούν το όνομα «Εγώ εἰμί ὁ ὤν», με το οποίο ωνόμασε τον εαυτό του ο Κύριος στον Μωυσή. Γιατί το «Ο ὤν» σημαίνει Εκείνον που υπάρχει πριν από τα πάντα και που χάρις σ’ Αυτόν υπάρχουν τα πάντα. Αυτά τα λόγια δηλώνουν την άπειρο δύναμι και χάρι και την απροσμέτρητο σοφία του Κυρίου και θεού μας. «Μέγας ὁ Κύριος ἡμῶν, καὶ μεγάλη ἡ ἰσχὺς…

Η ηγουμένη της Ι. Μονής του Χρυσοβαλάντου στην Κωνσταντινούπολη, οσία Ειρήνη (Θ΄ αιών), καλλιέργησε εξαιρετικά την προσευχή. Πολλές φορές αφοσιωνόταν σ’ αυτήν ολόκληρα εικοσιτετράωρα! Τα υψωμένα προς τον ουρανό οσιακά της χέρια πάθαιναν αγκύλωση και μια μοναχή ανελάμβανε να τα επαναφέρη στη θέση τους. Συχνά έβγαινε τις νύχτες στην αυλή της μονής και αγρυπνούσε με πολλή κατάνυξη. Έβλεπε τα άστρα, την ομορφιά και το μεγαλείο του ουρανού, και χαιρόταν και δόξαζε τον πάνσοφο Δημιουργό. Μια νύχτα βγήκε αθόρυβα στην ίδια αυλή κάποια μοναχή και αντίκρυσε ένα εξαίσιο θέαμα: Η γερόντισσά της προσευχόταν και τα πόδια της δεν άγγιζαν στο έδαφος.…

Ένας ήλιος μέσα στο κελλί  Καθώς ο εκλεκτός μοναχός Λάζαρος διακονούσε στο ιατρείο της Ι. Μονής Διονυσίου, είχε την ευκαιρία να πληροφορηθή στις 11 Φεβρουαρίου 1958 ένα εξαίσιο γεγονός. Ο απλούστατος παραδελφός του π. Ιερόθεος του είπε: - Πάτερ Λάζαρε, ένα θαυμαστό πράγμα μου συνέβη αυτές τις ημέρες!- Λέγε, π. Ιερόθεε, σ’ ακούω…- Αδελφέ, σου λέω αυτά τα πνευματικά, γιατί γνωρίζω ότι είσαι μυστικός. Που ξεθαρρώ να τα πω σ’ άλλο!... Θα με περάση για τρελλό…- Έχεις δίκιο! Λέγε μου ν’ ακούσω, κι εγώ δεν θα τα πω σε κανένα.- Αυτές τις ημέρες που έρχεται η αποκριά της Τυροφάγου, και…