για τον αδελφό σουΓια ένα μέλος του σώματος σου, που υποφέρει, δεν λες, «Δεν με νοιάζει».Γιατί τόσο πολύ φροντίζουμε για ένα μέλος του σώματος, και αδιαφορούμε τελείως για του Χριστού τα μέλη; Και πώς είναι δυνατόν να συγχωρεθούμε; Ε.Π.Ε. 9,514 ως ο Χριστός Όσα κάνεις στον αδελφό σου, λογίζονται ότι τα κάνεις στον Κύριο σου. Και ο Κύριος, ευεργετούμενος τρόπον τινά, αμέσως σου λογαριάζει το μισθό. Ε.Π.Ε.17,468 ασθενής την συνείδησιν Αν μεν ήταν πονηρός, θα χρειαζόταν τιμωρία. Εφ΄ όσον όμως είναι ασθενής (αδύνατος στην πίστι και τη γνώσι), χρειάζεται θεραπεία. Τώρα μάλιστα δεν είναι μόνο ασθενής, αλλά και αδελφός. Ε.Π.Ε.18,572…
Πώς γίνεται να βλέπουμε τους συνανθρώπους μας ως εικόνες Χριστού; Είναι τόσο δύσκολο; Αλίμονο αν ήταν εύκολο! Αλίμονο αν οποιαδήποτε αρετή ήταν εύκολη! Τότε θα την αποκτούσαμε μόνο με τις δικές μας δυνάμεις και αυτό θα γιγάντωνε τη φιλαυτία μας και θα μας απομάκρυνε τελείως από το Θεό! Κάθε αρετή είναι δώρο από το Θεό… ‘ Κάθετι που δίνεται στους ανθρώπους και κάθε δώρημα τέλειο προέρχεται απ’τον Ουρανό και κατεβαίνει από το Θεό, τον δημιουργό του Φωτισμού… ‘( Επιστ. Ιακώβου,α΄17). Ο στόχος είναι να απευθυνθούμε στον Κύριο για να μας βοηθήσει, καταλαβαίνοντας βαθιά τη δική μας αδυναμία και τη δική…
Αγωγή ελεημοσύνηςΚαι τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας και τους φίλους μας ας τους οδηγήσουμε στο διδασκαλείο της ελεημοσύνης. Πρίν από κάθε άλλο ας μαθαίνη κάθε άνθρωπος αυτό το μάθημα, επειδή αυτό ακριβώς είναι ο άνθρωπος: «Είναι σπουδαίο πράγμα ο άνθρωπος και είναι τίμιος ο άνθρωπος της ελεημοσύνης». Όποιος δεν έχει αυτό το προσόν, ξέπεσε απ’ το αξίωμα τού ανθρώπου. Ε.Π.Ε. 11,132 πρώτο μέλημαΜέχρι πότε θα είμαστε σαρκικοί άνθρωποι; Μέχρι πότε θα συρώμαστε στη γη; Όλα ας τα θεωρούμε δευτερεύοντα μπροστά στο ένα και πρωτεύον, που είναι η φροντίδα για τα παιδιά, η ανατροφή τους «έν παιδεία και νουθεσία…
ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ-ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ-ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ¨Οικογενειακές στενοχώριες και αγιασμός"Για να διορθώσει σ' έναν αδελφό τα πολλά ελαττώματά του, όπως και σε όλους μας, έπαιρνε ο Γέρονταςπαραδείγματα από τη φύση και τη ζωή του και του έλεγε :"Να ξέρεις, παιδί μου, τίποτα δεν έγινε εική και ως έτυχε. Όλα έχουν το σκοπό τους. Και τίποτα δεν γίνεται χωρίς να υπάρχει αιτία. Ούτε μία πευκοβελόνα δεν πέφτει από το πεύκο αν δεν θέλειο Θεός. Γι'αυτό θα πρέπει να μη στεναχωριέσαι για ό,τι σου γίνεται. Έτσι αγιαζόμαστε.Να! εσύ στεναχωριέσαι με τα πρόσωπα του σπιτιού σουκαι βασανίζεσαι πότε με τη γυναίκα σου και πότε με τα παιδιά σου.…
Πριν από λίγες μέρες μας είπαν στην εργασία μου ότι είμαστε στον τομέα της εξυπηρέτησης πελατών το τρίτο καλύτερο κατάστημα απ’ όλα τα μαγαζιά της αλυσίδας σε όλη την Ελλάδα! Και μας προέτρεψαν να γίνουμε ακόμα καλύτεροι επειδή αν βγούμε πρώτοι θα έχουμε πολλά προνόμια! Μας ενημέρωσαν επίσης πως θα έρχονται άνθρωποι της διοίκησης ως πελάτες, μυστικά, και θα μας αξιολογούν… Έτσι λοιπόν εγώ και οι υπόλοιποι συνάδελφοι κάθε φορά που ένας καινούριος πελάτης ερχόταν στο ταμείο ή στους υπόλοιπους χώρους του καταστήματος τον εξυπηρετούσαμε όπως αρμόζει σκεπτόμενοι ‘ λες να είναι αυτός ο επιθεωρητής;’ Και όσο δύστροπος και απαιτητικός…
γιατί αγαπάνε το Θεό!Για τους αγίους ικανοποιητική αμοιβή και αντίδοσις είναι το ότι υπηρετούν το Θεό. Για εκείνον, που αγαπάει ένα πρόσωπο, αρκεί ως αμοιβή το ότι αγαπάει φλογερά το αγαπητό του πρόσωπο. Τίποτε παραπάνω δεν επιζητεί, τίποτε δεν νομίζει ανώτερο από αυτό. Ε.Π.Ε. 31,598 λέοντες Τέτοιο λιοντάρι ήταν ο μακάριος Παύλος. Και το μεν λιοντάρι, πιάνεται κάποτε στα δίχτυα και συλλαμβάνεται. Οι άγιοι όμως, όταν δένωνται, τότε μάλιστα γίνονται δυνατώτεροι. Όπως συνέβη με τον μακάριο Παύλο τότε στο δεσμωτήριο των Φιλίππων. Έλυσε τα δεσμά των φυλακισμένων, έσεισε τους τοίχους της φυλακής, νίκησε τον δεσμοφύλακα και τον κέρδισε με το…
744- ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ. Η υπηρέτρια είδε τον κύριό της μια ημέρα να δίδη σε ένα επαίτη τη μάλλινη φανέλλα του που είχε αγοράσει την παραμονή.-Μα τέλος πάντων, κύριε, ήταν ανάγκη να δώσης στο ζητιάνο τη φανέλλα που αγόρασες μόλις χθες; Μπορούσες να είχες δώσει την παλιά.Και ο πονετικός και φιλέσπλαχνος κύριος της έδωκε μια υπέροχη απάντησι:-Ο δυστυχής αυτός είναι αρκετά πλούσιος σε κουρέλια. Ήταν περιττόν να του προσθέσωμε και ένα άλλο. (Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 339-340)
Παλιότερα στενοχωριόμουν όταν άνθρωποι που αγαπούσα πολύ και σεβόμουν την άποψη τους δε με επαινούσαν, δεν αναγνώριζαν την προσφορά μου. Ένιωθα πολύ αδικημένος και πικραμένος! Προσπάθησα πολύ για να καταφέρω να μην παραπονιέμαι όταν με αδικούν. Σκεφτόμουν πως ο Χριστός είναι δίκαιος και Αυτός θα με ανταμείψει όταν έρθει η ώρα. Στην προσπάθεια μου όμως αυτή, εξετάζοντας τα πράγματα καλύτερα, συνειδητοποίησα ότι δε με αδικούσαν οι άλλοι. Απλά δεν ήμουν κάποιος τόσο σπουδαίος όσο πίστευα ούτε έκανα κάτι τόσο αξιέπαινο. Έτσι, συμφιλιώθηκα με τον εαυτό μου και ειρήνευσα! Κοιτούσα μόνο τα λάθη μου και τις παραλείψεις μου και πόσες φορές…
Το «φταίξιμο» και το «δίκαιο» των συζύγων Έχω παρατηρήσει ότι μερικοί Πνευματικοί λένε στους άνδρες που έχουν προβλήματα με τις γυναίκες τους: «Κάνε υπομονή, αυτός είναι ο σταυρός σου. Τί να κάνουμε; Θα έχης μισθό από τον Θεό». Πάνε μετά οι γυναίκες και λένε και σ’ αυτές: «Κάνε υπομονή, για να έχης μισθό από τον Θεό». Δηλαδή μπορεί να φταίνε και οι δύο και να λέη και στους δύο ο Πνευματικός: «Κάνε υπομονή». Ή μπορεί να φταίη ο ένας και να του λέη ο Πνευματικός: «Κάνε υπομονή». Οπότε αυτός που φταίει αναπαύει τον λογισμό του ότι ανέχεται τον άλλον, ενώ…
ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΙ ΤΟΠΟΙ "Οι εμπειρίες του Γέροντα"Μας έλεγε ο Γέρων ότι, οσάκις πήγε σε αγιασμένους χώρους, όπως είναι το όρος Σινά, τοΣπήλαιο της Αποκαλύψεως στη νήσο Πάτμο ή τα Ιεροσόλυμα, αισθανόταν απερίγραπταβιώματα. Πάντοτε τόνιζε ότι υπάρχει αγιασμός των τόπων, ότι οι τόποι αγιάζουν, ότι είναιδιαποτισμένοι από τη χάρη του Θεού.Μας έλεγε χαρακτηριστικά ότι, όταν αγωνιζόταν σε κάποιο μέρος, προκειμένου να φτάσει σε μιαπνευματική κατάσταση με την προσευχή, χρειαζόταν λ.χ. ενός τετάρτου ή μισής ώρας αγώνα.Αλλά όταν αυτό γινόταν σε αγιασμένο τόπο, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. "Μπαίνω γιαπαράδειγμα", μας έλεγε,"μέσα σ'ένα άγιο σπήλαιο, όπως το σπήλαιο του Αγίου Νήφωνος ήτου Αγίου Νείλου…
