Ο ηγούμενος Αθανάσιος Πολλές φορές ο ηγούμενος της Ι. Μονής Γρηγορίου Αθανάσιος είχε πλησιάσει τον θάνατο και την τελευταία στιγμή σωζόταν. Τώρα όμως η γήινη πορεία του τελείωνε! Τον Δεκέμβριο του 1953 ενώ είχε φθάσει στα ογδόντα του χρόνια, έπεσε στο κρεββάτι. Τα Χριστούγεννα ήταν αδύνατο να πάη στην εκκλησία. Τα πάντα έδειχναν, πως θα εγκατέλειπε τη γη. Οι τελευταίες του μέρες υπήρξαν κατ’ εξοχήν οσιακές. Είχε καταργήσει κάθε άλλη τροφή και τρεφόταν μόνο με τα Άχραντα Μυστήρια! Ο νους του και η καρδιά του έπλεαν μέσα στη θεωρία της προσευχής. Κάπου-κάπου ύψωνε τα χέρια του και ευλογούσε, σαν να…
“Το Πνεύμα εστί το ζωοποιούν" (Ιω. στ΄ 63) “Το ζωοποιόν. Λέγεται ζωοποιόν το Άγιο Πνεύμα διότι μέσα σ’ Αυτό ζούμε και κινούμεθα και υπάρ- χουμε, αφού δημιουργηθήκαμε και ζούμε από την Αγία Τριάδα. Διότι με την αυτή θέληση και κίνηση και ενέργεια της μιας Τριαδικής Θεότητας μένουν τα πάντα. Από το Πνεύμα, λοιπόν, έχουμε τη ζωή και την κίνηση. Από το Άγιο Πνεύμα το Οποίο ζωοποιεί τα πάντα, και οι Άγγελοι και οι ψυχές μας είναι…
"Αυτή η κοπέλα με το "σούπερ μίνι" έχει υπέροχη ψυχή" Προ ετών, όταν ο Γέροντας υπηρετούσε ακόμη στην Πολυκλινική Αθηνών, μια μέρα, καθώς περπατούσε στην περιοχή της Ομόνοιας μαζί με δύο δικές του κοπέλες, πνευματικά του παιδιά, είδε από απέναντι να έρχεται μια νεαρή με προκλητική εμφάνιση. Φορούσε το γνωστό "σούπερ μίνι", που ήταν η μόδα της εποχής εκείνης. Μόλις την αντίκρισαν, λέει ο Γέροντας: - "Τι λέτε, τι σκέπτεσθε, την κατακρίνετε αυτή την κοπέλα;" - "Όχι, Γέροντα", απάντησαν αυτές γνωρίζοντας τις θέσεις του. - "Καλά κάνετε και δεν την κατακρίνετε", είπε ο Γέροντας. "Να μην κρίνετε τους ανθρώπους από…
Αμετανόητοιμε χειροπέδεςΟι κατηγορούμενοι εδώ οδηγούνται απ’ τη φυλακή στο δικαστήριο με χειροπέδες. Έτσι κι όλες οι ψυχές, όταν αλυσοδεμένες με τις αμαρτίες φεύγουν απ’ τη ζωή αυτή, οδηγούνται έτσι στο φοβερό δικαστήριο. Ε.Π.Ε. 9,456 αλυσόδεμα ψυχήςΘα βλέπουμε την ψυχή δεμένη με δεσμά χειρότερα από τα σιδερένια. Ε.Π.Ε. 9,458 αυτοί είναι για κλάψιμοΝα μη κλαίμε τους πεθαμένους. Να κλαίμε όσους επιμένουν στις αμαρτίες. Διότι, πες μου, ποιά ελπίδα έχουν όσοι μαζί με τ’ αμαρτήματα φεύγουν για κει, που είναι αδύνατον να αποθέσουν τ’ αμαρτήματα; Ε.Π.Ε. 21,436 Αμετάπιστοισαν να σπέρνεις στις πέτρεςΕδώ εννοεί τις φιλονικίες με αιρετικούς, για να μη κουραζόμαστε στα…
Ο επίσκοπος Πρόβος Με βαρειά ασθένεια έπεσε στο κρεββάτι ο επίσκοπος της ιταλικής πόλεως Ρεάτε Πρόβος. Ο πατέρας του έσπευσε να συγκεντρώση γιατρούς. Εκείνοι όμως, μόλις έπιασαν τον σφυγμό του, γνωμάτευσαν πως σύντομα θα πεθάνη. Όταν έφθασε η ώρα του φαγητού, ο ασθενής επίσκοπος, μεριμνώντας για τους άλλους μάλλον παρά για τη δική του υγεία, παρώτρυνε τους παρευρισκομένους, ν’ ανεβούν μαζί με τον γέροντα πατέρα του στον άνω όροφο του επισκοπείου και εκεί να φάνε για ν’ αναλάβουν δυνάμεις. Μόνον ένα μικρό παιδί απέμεινε κοντά στον ασθενή. Ξαφνικά το παιδί αντίκρυσε κάποιους άνδρες να μπαίνουν μέσα και να κατευθύνωνται προς…
281. Ο καθένας πρέπει να θυμάται τη μοναδικότητα της ψυχής, που είναι πνοή του Θεού. Ο Θεός είναι μοναδικός και η ψυχή μοναδική. Και, καθώς είναι μοναδική, δεν μπορεί να έχη δύο αντίθετα αντικείμενα αγάπης. Δεν μπορεί να αγαπά συγχρόνως τον θεό και κάθε τι το γήινο, τον άνθρωπο και κάθε τι το υλικό, που αρέσει στον σαρκικό άνθρωπο. Για να αγαπάμε τον θεό με όλη μας την καρδιά, πρέπει να θεωρούμε όλα τα γήινα σαν μηδαμινής αξίας και τίποτε απ’ αυτά να μη μας παρασύρη. Για να αγαπάμε τον πλησίον σαν τον εαυτό μας, πρέπει να περιφρονούμε το χρήμα,…
…Γι’ αυτό και ο Απόστολος, που έχει την σοφία του Θεού, ευαγγελίζεται στους χριστιανούς: 2,6. «Ως ουν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε» Να μη αλλάζετε τίποτε στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ούτε να προσθέτετε τίποτε σ’ Αυτό. Γιατί Αυτός είναι ο ίδιος πάντοτε. Αυτός είναι και θεϊκά και ανθρώπινα παν-τέλειος. Εμείς οι Απόστολοι, τέτοιον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεάνθρωπο, διδάξαμε και παραδώσαμε σε σας. Και εσείς έτσι ακριβώς τον «δεχθήκατε». Να ζήτε, λοιπόν, «εν Αυτώ», να ζήτε «εν τω Θεανθρώπω». Να μη ζήτε για τον εαυτό σας, για τον άνθρωπο, να μη ζήτε «κατά άνθρωπον»,…
Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο σώμα… είναι και ψυχή! Αυτό το τελευταίο όμως φαίνεται πως το έχουμε ξεχάσει. Φροντίζουμε να ταΐζουμε το σώμα μας αλλά όχι και την ψυχή μας. Καταναλώνουμε ώρες ολόκληρες και την ενέργεια μας για να φτιάχνουμε περίτεχνες, νόστιμες και ιδιαίτερες σπεσιαλιτέ για να γεμίσουμε το στομάχι μας και να τέρψουμε τον ουρανίσκο μας και την ίδια ώρα η ψυχή μας λιμοκτονεί. Η τηλεόραση είναι γεμάτη με εκπομπές μαγειρικής που μας καθοδηγούν πώς να φτιάχνουμε συνταγές φαγητών και γλυκών έτσι ώστε να καταπλήξουμε τους δικούς μας. Συμπεριφερόμαστε σαν να είμαστε μόνο ύλη!Αυτή η περιφρόνηση της ψυχής είναι…
Περί της φροντίδος που πρέπει να έχη η ψυχή εις το να ειρηνεύη Λοιπόν προτίτερα από κάθε άλλο έχε αυτήν την ειρήνην και συστολήν, αδελφέ, εις τας πέντε αισθήσεις σου· ήτοι εις το να μη βλέπης ή να λαλής ή να κινής τας χειρας ή να περιπατής τεταραγμένα, αλλ’ ειρηνικά και εύτακτα. Διότι όταν συνηθίσης να φυλλάττης την ειρήνην ταύτην εις τα έξω κινήματα, εύκολα και χωρίς κόπον θέλεις να οδηγηθή να ειρηνεύης και εις τα έσω, επειδή κατά τους Πατέρας ο έσω άνθρωπος συσχηματίζεται μαζί με τον έξω. Συνήθιζε να αγαπάς όλους τους ανθρώπους και να είσαι με όλους…
Πόσες φορές μας μίλησε ο Κύριος για την αιώνια ζωή! Σε πόσες ακολουθίες και προσευχές δεν έχουμε ακούσει τη φράση ‘ Και εις τους αιώνας των αιώνων’. Άραγε έχουμε κάτσει να αναρωτηθούμε ποτέ σε βάθος πόσοι είναι αυτοί οι ‘αιώνες των αιώνων’; Μιλάμε για άπειρα χρόνια! Έχουμε διανοηθεί ότι σε χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια από τώρα θα υπάρχουμε ακόμα; Βλέποντας μετά από τόσα χρόνια τον εαυτό μας εδώ στη γη και στην κατάσταση που βρισκόμαστε άραγε τί θα έχει σημασία; Αν πεθάναμε 5, 70 ή 100 χρονών, αν ήμασταν μεγιστάνες ή πάμπτωχοι, αν μας θυμήθηκαν στη γιορτή μας ή αν…
