181. Ποια είναι τα είδωλά μας; Είναι ωρισμένα πρόσωπα και η πρόσκαιρος ζωή μας εδώ κάτω. Το θνητό, γεμάτο πάθη σώμα και όσα σχετίζονται μ’ αυτό: υλικές τροφές, ενδύματα, στολίδια, διακρίσεις, χρήμα, πολυτελή σπίτια κλπ. Ο Πειραστής στρέφει την προσοχή μας προς αυτά, για να μας κάμη να ξεχάσουμε τα αόρατα αγαθά: τον αιώνιο Θεό, την ανέσπερο ζωή στον Παράδεισο, την άνω μακαριότητα. Πώς θα αντιμετωπίσης την προσπάθειά του; Όταν σε ελκύη με τη θέα του σώματος, να θυμάσαι την ομορφιά και την αξία της ψυχής, της εικόνος του Θεού. Να ξέρης ότι ο Διάβολος θέλει να παρασύρη ολόκληρο την…

Ο γότθος Τζαλλάς  Υπήρχε κάποιος γότθος ονομαζόμενος Τζαλλάς, που ανήκε στην άθεη κακοδοξία των Αρειανών. Αυτός ο άνθρωπος, στα χρόνια του βασιλιά των γότθων Τοτίλα έπνεε μένεα κατά των σπουδαίων ανδρών της Εκκλησίας. Έτσι, όταν τύχαινε και συναντούσε κάποιον κληρικό ή μοναχό, ευθύς έπεφτε πάνω του και τον σκότωνε με το σπαθί του.Μια μέρα συνάντησε κάποιο χωρικό κι άρχισε να τον βασανίζη σκληρά. Ο φτωχός άνθρωπος, μη υποφέροντας τα βασανιστήρια κι ενώ ο βάρβαρος και ωμότατος Τζαλλάς του ζητούσε χρήματα για να τον αφήση, του είπε, πως τα είχε εμπιστευθή στον όσιο Βενέδικτο.Τότε ο Τζαλλάς σταμάτησε να τον βασανίζη, του…

Ο ευσεβής πλοίαρχος  Ένας σωματοφύλακας του αυτοκράτορος ξεκίνησε μαζί με τη σύζυγό του με πλοίο από την Κωνσταντινούπολι, για να προσκυνήση τους Αγ. Τόπους. Καθώς ταξίδευαν, αυτός και οι υπηρέτες του ξόδευαν σπάταλα το νερό του πλοίου. Όταν λοιπόν έφθασαν στη μέση του ταξιδιού, έλειψε το νερό και βρέθηκαν όλοι σε πολύ δύσκολη θέσι. Άρχισαν τα μικρά παιδιά και οι αδύναμες γυναίκες να λιποθυμούν από τη δίψα! Σε τρεις ακόμη μέρες η κατάστασις έγινε απελπιστική. Δεν φαινόταν πουθενά ελπίδα σωτηρίας. Θα πέθαιναν όλοι από την έλλειψι του νερού. Τότε ο σωματοφύλακας, ενώ ο ίδιος ήταν αίτιος της συμφοράς, μη υποφέροντας…

Η ελευθερία  Εάν θέλεις ελευθερία, τότε προσπάθησε πρώτα να ελευθερωθείς πρώτα εσύ από τον ίδιο σου τον εαυτό. Όσον αφορά στη γνώση ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Γνώρισε τον ίδιο σου τον εαυτό! Όσον αφορά στην ηθική ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Ελευθερώσου από τον ίδιο σου τον εαυτό! Εάν θέλεις να φθάσεις την ελευθερία με επανάσταση, τότε εξέγειρε την επανάσταση πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό και θα δεις ότι όλες οι άλλες επαναστάσεις είναι περιττές. Εάν θέλεις να φθάσεις στην ελευθερία με πόλεμο, τότε ξεκίνα τον πόλεμο πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό, κι αν ολοκληρώσεις…

1,15 «ος έστιν εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι «εικών του Θεού του αοράτου». Ιδού γιατί το αίμα του είναι τόσο πολύτιμο, τόσο πανάξιο. Είναι το αίμα Αυτού του ιδίου του Θεού, ο οποίος «κατέστη» άνθρωπος και έδωσε στον άνθρωπο, όλη του την Θεότητα, όλες του τις ένθεες άξιες και δυνάμεις, συνενώνοντάς τες ασύγχυτα, αχώριστα, αδιαίρετα και για πάντα με την ανθρώπινη φύση. Σε Αυτόν βλέπουμε την εικόνα του Θεού του αοράτου, την εικόνα του Ίδιου του Θεού. Όσο η ανθρώπινη «δράση» μπορεί να δει τον Θεό. Και το ότι παρατηρεί (ο θάνατος)…

Η αιωνιότης της ψυχής Ω ψυχή αγία σπίθα, του Νοητού Ήλιου, ανεκτίμητο κειμήλιο του κόσμου και των αγγέλων τιμιωτέρα! Όλη η ορατή δημιουργία κι ο ουρανός με τα στολίδια του στολίσθηκαν για σένα,Ω ψυχή, θησαυρέ μου! Εάν χαθή το παν στον κόσμο τίποτε δεν έχασα εγώ, διότι όλα δεν είναι τόσο ακριβά όσο είσαι εσύ, ψυχή μου. Αλλά (αλλοίμονο)! εάν στερηθώ εσένα τότε τα πάντα έχασα:και την προετοιμασμένη δόξα στους ουρανούς και ό,τι καλό είχα! Εξαγορασμένη από την καταδίκη με το θεϊκό Αίμα, είσαι καλεσμένη να ευωδιάσης με την ευωδία του «ουρανίου Μύρου». Με το «μυστικό ενέχυρο», που σου εμπιστεύθηκε…

84. «Γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου» (Λουκ. 38). Η δήλωσις της Παρθένου, κατά την υπογραφή του συμφώνου συνεργασίας με τον Θεό έχει ιδιαίτερη σημασία. Αν και η τιμή ήταν πρωτοφανής —η υπογραφή της ήταν ακόμη νωπή δίπλα στην υπογραφή του Θεού— ωστόσο η Θεοτόκος δεν ξιππάζεται. Δεν μιλάει για το τι «θα κάνη» και πώς «θα εργασθή» αυτή για να «φέρη σε πέρας το μεγάλο έργο που της ανέθεσε ο Θεός»! Δεν αναφέρεται σε τυχόν «σχέδιά της», δεν εκθέτει τις «επιδιώξεις» της, δεν αναλύει τους «δραματισμούς» της... Τίποτα απ’ ολα αυτά. Γιατί αυτά είναι, για τους μικρούς, τους κούφιους,…

76. «Ιδού συλλήψη εν γαστρί» (Λουκ. α «51). Η Παρθένος Μαρία ακούει πια καθαρά το ειδικό θέλημα του Θεού για το πρόσωπό της. Καλείται να πατήση το πρώτο σκαλοπάτι της «Κλίμακος» πού θα την ανεβάση στον ουρανό. Από μικρή παιδούλα μέσα στο ναό προσευχόταν να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή της. Ο Κύριος την άκουε μα δεν απαντούσε ακόμα. Τα χρόνια περνούσαν στη σιωπή της προσευχής και της αφοσιώσεως στον Κύριο. Τώρα ομως η Θεοτόκος παίρνει συγκεκριμένη απάντησι των προσευχών της... Ο καθένας μας προσεύχεται να γίνη το θέλημα του Θεού στη ζωή του: «Γενηθήτω το θέλημά σου»,…

68. «Προς Παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί, ω όνομα Ιωσήφ» (Λουκά 27) Η Παρθένος Μαρία, λοιπόν, τη στιγμή του Ευαγγελισμού ήταν μνηστευμένη με τον Ιωσήφ. Μεταξύ μνηστείας και γάμου μεσολαβούσε συνήθως ένα έτος. Στο χρονικό αυτό διάστημα η μνηστευμένη κόρη έμεινε σπίτι της ή σε συγγενικό ή φιλικό σπίτι (ΓΛ, 50). Ο Ευαγγελισμός επομένως έγινε στο διάστημα αυτό μεταξύ μνηστείας και γάμου. Εφ’ όσον δε ο Ιωσήφ παρέλαβε την Θεοτόκο από τους ιερείς σε ηλικία 15 περίπου ετών και την εμνηστεύθη, άρα η Θεοτόκος κατά τη στιγμή του Ευαγγελισμού θα ήταν 15-16 ετών. Η μνηστεία με τον Ιωσήφ άνοιξε στην Παρθένο Μαρία…

ΈΝΑΣ αρχάριος αδελφός πήγε να συμβουλευτεί τον Αββά Πιστάμωνα. - Όταν φτάσει η ώρα να πουλήσω το εργόχειρό μου, Αββά, με πιάνει στενοχώρια. - Γιατί, παιδί μου; του είπε ο Γέροντας. Μήπως όλοι οι Πατέρες, κι ο Αββάς Σισώης ακόμη, δεν ήταν αναγκασμένοι να πουλούν τα εργόχειρά τους για να βγάλουν την διατροφή τους; - Αν μπορώ να εξασφαλίσω διαφορετικά το ψωμί μου, δεν είναι καλύτερα να μην φροντίζω για εργόχειρο; ρώτησε πάλι ο αδελφός. - Όχι, του αποκρίθηκε ο σοφός Γέροντας. Κι όταν ακόμη έχεις περισσότερα από όσα σου χρειάζονται για να ζήσεις, μην περιφρονείς την εργασία, που είναι…