Υπάρχουν στιγμές στην πνευματική μας ζωή που μας παίρνει ο κατήφορος… είτε από παρατεταμένη αμέλεια, είτε από την ψυχική μας διάθεση, είτε από εξωτερικούς παράγοντες, είτε από συνδυασμό πολλών παραγόντων. Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, τα πάθη διεγείρονται και οι αμαρτίες μάς γίνονται συνήθεια. Η Χάρις του Θεού απομακρυσμένη και ο Χριστός παραμελημένος. Έρχεται το σκοτάδι μέσα μας και ο διάβολος μάς ψιθυρίζει ασταμάτητα: ‘ Παράτα τα! Βλέπεις πως δεν μπορείς να είσαι χριστιανός; Ό,τι θέλω σε κάνω! Κι έλεγες πως θέλεις να γίνεις άγιος, τρομάρα σου…’Τότε τί κάνουμε; Πώς θα συνεχίσουμε όταν μας πλακώνουν λάθη βαριά και η…

74. «Διεταράχθη υπό τον λογο αυτού». Η Παρθένος Μαρία, οταν άκουσε τα εγκώμια και τις φιλοφρονήσεις του Αγγέλου «διεταράχθη». Ίσως ήταν η πρώτη φορά που άκουγε τέτοια λόγια και τόσους επαίνους για τον εαυτό της. Είναι ομως χαρακτηριστικό οτι ενώ ταράχθηκε εσωτερικά δεν έκανε καμμιά εξωτερική εκδήλωσι. Δεν είπε τίποτε, δεν έκανε καμμιά έκφρασι αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας, ούτε άλλη κίνησι ή χειρονομία. Μόνο «διελογίζετο». στοχαζόταν τα λόγια που άκουσε και προσπαθούσε ν΄ ανακαλύψη το νόημά τους: «διελογίζετο ποταπος είη (=ποιά να είναι η έννοια). « Δεν είναι απιστία ούτε καν ολιγοπιστία εκείνο που κάμνει την Παρθένον να είναι επιφυλακτική. Ότι…

Τις προάλλες με πληροφόρησε η αδερφή μου για έναν γείτονα της πως ο σπιτονοικοκύρης του τον έδιωξε από το σπίτι επειδή του χρωστούσε κάποια ενοίκια. Άνεργος το τελευταίο διάστημα και άρρωστος αναγκάστηκε να κοιμάται στο αυτοκίνητο. Ο σπιτονοικοκύρης χωρίς κανένα δισταγμό του πήρε ακόμα και τις ηλεκτρικές συσκευές ως μέρος των χρωστούμενων. Το θέμα εδώ είναι ότι αυτός δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, διαθέτει πολλές καταθέσεις στην τράπεζα όπως καμαρώνει να διαλαλεί, και τα μηνιαία του έσοδα είναι αρκετά καθώς εισπράττει πολλά ενοίκια από διάφορα ακίνητα που διαθέτει.Και σκέφτομαι ότι τώρα θα λένε οι γείτονες ‘τον κακόμοιρο το Γιάννη που κοιμάται…

158. Ο Χριστός είναι η ειρήνη, η ελευθερία και το γλυκύτατο φως της ψυχής. 159. Ο ασπασμός με τα χείλη αντιστοιχεί στον ασπασμό με την ψυχή. Ασπαζόμενοι τις άγιες εικόνες, τις ασπαζόμαστε όχι μονάχα με τα χείλη, αλλά και με την ψυχή. 160. Δόξα σοι, Παναγία Τριάς, που μας σώζεις από τον πνευματικό θάνατο, τη συνέπεια αυτή των ανομημάτων μας! Δόξα σοι, ο Θεός, που μας χαρίζεις την ειρήνη σου, αυτό το αγαθό που ξεπερνά σε αξία όλα τα γήινα αγαθά, την ειρήνη σου την «πάντα νουν υπερέχουσαν» (Φιλιππ. δ’ 7). 161. Να προσεύχεσαι αδιάλειπτα στην Αγία Τριάδα, ώστε ποτέ…

61. «Φρονιμάδα μεγάλης σε σώμα νέας» (Δ, 97).Ο ι. Δαμασκηνός τονίζει τη σύνεσι της Θεοτόκου που ήταν αντιστρόφως ανάλογη προς την ηλικία της: σύνεσις ώριμης γυναίκας σε νεαρό κορίτσι! Εξαιρετικό χαρακτηριστικό για μια νέα κόρη, σαν την Παρθένο Μαρία.Η φρόνησις και η σύνεσις συμβαδίζουν συνήθως με την ηλικία ή και, καμμιά φορά, έρχονται δεύτερες, σπανίως όμως πρώτες. Σε ελάχιστους δηλαδή ανθρώπους η σύνεσις, η φρόνιμη σκέψις είναι πιο ώριμη από την ηλικία τους. Οι πιο πολλοί άνθρωποι στην νεανική τους ηλικία είναι συνήθως «άσοφοι και ασύνετοι» (Εφ. ε' 15. Ρωμ. α' 31).Η Θεοτόκος από την εφηβική της ηλικία ανήκε στους…

Φωτεινά και κατάμαυρα πρόσωπαΣχετικά με την προετοιμασία για την προσέλευση στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας διαβάζουμε στο Γεροντικό το εξής:Ένας άγιος επίσκοπος, όταν έβγαινε στην ωραία πύλη για να κοινωνήσει το λαό, έβλεπε να πλησιάζουν μερικοί με κατάμαυρο πρόσωπο, ή μ’ εξογκωμένα μάτια. Αυτοί, μόλις έπαιρναν τα άχραντα Μυστήρια, καίγονταν.Άλλοι όμως πλησίαζαν με ολόλευκα φορέματα και φωτεινό πρόσωπο, κι έπαιρναν το Σώμα του Κυρίου με προσοχή κι ευλάβεια. Αυτούς η θεία Κοινωνία τούς λάμπρυνε περισσότερο.Ο επίσκοπος παρακάλεσε το Θεό να του εξηγήσει αυτό το μυστήριο. Τότε άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε και του είπε:-Όσοι κοινωνούν με λαμπρό πρόσωπο και λευκή στολή, είναι…

    Είσαι πλούσιος; Δε σε εμποδίζω. Είσαι άρπαγας; Σε κατηγορώ. Έχεις τα δικά σου; Απολάμβανέ τα. Παίρνεις τα ξένα; Δε σιωπώ. Θέλεις να με λιθοβολήσεις; Είμαι έτοιμος να χύσω το αίμα μου, μόνο την αμαρτία σου εμποδίζω. Εμένα δε μ’ ενδιαφέρει το μίσος, δε μ’ ενδιαφέρει η έχθρα˙ ένα πράγμα μόνο μ’ ενδιαφέρει, η προκοπή των ακροατών μου.     Και οι πλούσιοι είναι δικά μου παιδιά, και οι φτωχοί δικά μου παιδιά˙ η ίδια κοιλιά πονούσε και για τους δύο, οι ίδιοι πόνοι τους γέννησαν και τους δύο. Αν λοιπόν ενοχλείς το φτωχό, σε κατηγορώ. Εξάλλου δεν είναι…

αετοίγια τη θ. Κοινωνία Η θυσία απαιτεί να προσερχόμαστε με ομόνοια και θερμή αγάπη. Ως αετοί του πνεύματος να πετάμε σε ουράνιο χώρο. Μάλλον δε και πάνω από τον ουρανό. Διότι η Τράπεζα αυτή είναι για τους αετούς, όχι για τις καρακάξες. Ε.Π.Ε. 18α,96 αθανασίακαι πρόσκαιρα Παρακαλώ, να επιζητάμε εκείνα, που μένουν αιώνια και δεν επιδέχονται καμμιά μεταβολή. Ε.Π.Ε. 5,610 του κακού Ο Αδάμ αμάρτησε, διότι είχε θνητό σώμα; Καθόλου. Αν πραγματικά ήταν θνητό το σώμα του, δεν θα ετιμωρείτο με θάνατο. Καθόλου το θνητό σώμα δεν εμποδίζει την αρετή. Αντίθετα συντελεί στη σωφροσύνη και βοηθεί πάρα πολύ. Ε.Π.Ε. 18,488…

«Προσέχετε, λοιπόν, πώς ακριβώς βαδίζετε… όχι ασύνετα αλλά με σύνεση, κάνοντας καλή χρήση όλου του καιρού που έχετε…» (Εφ. 5:1-16)     Ο Ιωάννης Νιούτον, ο πλοίαρχος – πειρατής που έγινε χριστιανός κι έγραψε εμπνευσμένους χριστιανικούς ύμνους, κάποτε είπε: «Δεν είμαι ό,τι έπρεπε να είμαι. Δεν είμαι ό,τι θα επιθυμούσα να είμαι. Δεν είμαι ό,τι έλπιζα να είμαι. Αλλά, με τη χάρη του Θεού, δεν είμαι ό,τι ήμουνα». Μια ομολογία τούτη που διαρκώς ακούγεται από πλήθη λυτρωμένων αμαρτωλών, που τους κάλυψε η χάρη του Χριστού. Ο Χριστός ερχόμενος στη ζωή του αμαρτωλού δεν τον μεταβάλλει σε άγγελο, ούτε τον καθιστά…

Αδιόρθωτοικατακριτέοιαν σείς επιμένετε στα ίδια και είστε αδιόρθωτοι, ενώ εμείς καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια και φροντίδα να σας οδηγούμε συνεχώς στο σωστό δρόμο της αρετής, φανταστείτε πόση θα ‘ναι η δική μας θλίψις και η δική σας καταδίκη. Αν και είμαστε πλέον ανεύθυνοι, αφού δεν παραλείψαμε τίποτε από όσα απαιτούνται για την οικοδομή σας, όμως, επειδή πάσχουμε για τη σωτηρία σας, δεν μπορούμε να ησυχάσουμε. Ε.Π.Ε. 2,284 δεν θέλουν να διορθωθούνΤι σημαίνει το «προάγουσαι εις κρίσιν»; Αναφέρεται σ’ αυτόν, που πέφτει σε αμαρτήματα κατακριτέα, σ’ αυτόν που ‘ναι αδιόρθωτος, σ’ αυτόν, που ενώ υπάρχει ελπίδα να διορθωθή, δεν κάνει τίποτε. Ε.Π.Ε.…