ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 16 Στίχ. 19-31. Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου.16.19 ῎Ανθρωπος(1) δέ(2) τις ἦν πλούσιος(3), καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον(4) εὐφραινόμενος καθ᾽ ἡμέραν(5) λαμπρῶς(6).19 «Κάποιος άνθρωπος ήταν πλούσιος, φορούσε πολυτελή ρούχα και το τραπέζι του κάθε μέρα ήταν λαμπρό.(1) Η παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου αποτελεί συνέχεια του μαθήματος που αναφέρεται στην καλή χρήση των επίγειων κτήσεων και αγαθών. Ο άδικος οικονόμος έδειξε ποια αγαθά αποτελέσματα μπορούν να ακολουθήσουν στη συνετή χρήση…

— Γέροντα, πώς να αποκτήσω την απλότητα; — Να ανοίξω το κεφάλι σου και να βάλω μυαλό… παλιάς εποχής!Να μπεις στην απλότητα του Γεροντικού, για να γνωρίσεις την πνευματική επιστήμη, η οποία ανεβάζει και ξεκουράζει την ψυχή, και τότε το κεφάλι δεν πονάει. Η λογική βασανίζει τον άνθρωπο. Π.χ. λέω: «Αυτό πρέπει να γίνη έτσι» και το κάνω, γιατί πρέπει να γίνη. Δεν το κάνω δηλαδή με την καρδιά, αλλά γιατί μου το υπαγορεύει η λογική. Η λογική λέει, αλλά και η ευγένεια λέει: «Πρέπει να παραχωρήσω την θέση μου». Δεν το λέει όμως η καρδιά. Άλλο είναι να σκιρτήση…

Τούτος ο κόσμος είναι ανάποδος. Όπως και να κάνεις, δεν τον ευχαριστάς. Ούτε στον ήλιο τον βρίσκεις, ούτε στον ίσκιο. Ο κάθε ένας λέγει το κοντό του και το μακρύ τους. Για ό,τι ενθουσιάζεται ο ένας, για ίδιο στενοχωριέται ο άλλος. Άλλη φορά μπορεί οι άνθρωποι να μην ήτανε όλοι σύμφωνοι, μα για τους πιο πολλούς το καλό ήτανε καλό και το κακό, κακό. Τώρα ο καθένας έχει σηκώσει μια παντιέρα και κάνει τον καπετάν Έναν…. Μα οι πιο πολλοί μποδίζονται από τιποτένια πράγματα: ο ένας θέλει να φαίνεται πιο «βαθυστόχαστος» από ο,τι είνε, ο άλλος θέλει να φαίνεται μοντέρνος,…

"Πάντων προστατεύεις, Αγαθή" - Γέροντα, δεν μου στείλατε «γλυκά» για την γιορτή μου και οι αδελφές ζητούσαν «κεράσματα». - Έχεις δίκαιο δεν σου έστειλα «γλυκά», και φυσικά δεν είχες να δώσεις στις αδελφές, αλλά τις ευχές σου τις έστειλα με άλλον τρόπο. Τώρα που σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε και εμείς την Μητέρα μας, θα Την παρακαλέσω και πάλι να σε κεράσει Εκείνη με την γλυκιά Της αγάπη και στοργή και να σου δώσει πολλά θεία δώρα. - Γέροντα, όταν έχω συνέχεια πτώσεις στον αγώνα μου, με πιάνει λύπη. - Να ψέλνεις το "Πάντων προστατεύεις, αγαθή" και το "Πάντων θλιβομένων η χαρά". Αυτό να το κάνεις…

Αν ήμαστε απλοί σαν τα παιδιά, ο Κύριος θα μας έδειχνε τον παράδεισο, θα τον εβλέπαμε μέσα στη δόξα των Χερουβείμ και των Σεραφείμ και όλων των επουρανίων δυνάμεων και των Αγίων. Όμως δεν είμαστε ταπεινοί, και γι’ αυτό βασανίζομε και τον εαυτό μας και τους άλλους, όσους ζουν μαζί μας. Άγιος Σιλουανός

Ο Όσιος Νεκτάριος της Όπτινα όταν έλεγε το “Πάτερ ημών”, ήταν σαν να ήταν ο Κύριος εκεί, ακριβώς δίπλα του, και ο Άγιος να συνομιλούσε μαζί του. «Ο Καθηγητής Σέργιος Νείλος στο Ημερολόγιό του «Στις όχθες του ποταμού του Θεού» και στην ημερομηνία 17 και 19 Μαρτίου 1910, γράφει πως επισκέφθηκε στο Νοσοκομείο της Όπτινα τον π. Νεκτάριο, που είχε λίγο ασθενήσει, μα τώρα βρισκόταν στην ανάρρωσι. Ο π. Νεκτάριος του είπε ότι τον είχε συνταράξει ένα φοβερό όνειρο, που το έβλεπε σχεδόν όλο το βράδυ και μάλιστα ήταν ασυνήθιστα ζωντανό. – Τι είδατε, τον ρώτησε ο Σέργιος Νείλος με…

Ο περισπασμός στην προσευχή Γέροντα, όταν προσεύχομαι στο κελλί μου, έχω ανησυχία μήπως κάποια αδελφή ανοίξει την πόρτα, και αυτό μου φέρνει περίσπαση.Εγώ, αν είμαι σε κατάσταση προσευχής και ανοίξει κάποιος την πόρτα, προτιμώ να με χτυπήση με το τσεκούρι στο κεφάλι, παρά να με δει εκείνη την ώρα που προσεύχομαι. Είναι σαν να πετάς και έρχεται ο άλλος και σου σπάζει τα φτερά. Eσείς δεν έχετε ζήσει ακόμη πνευματικές καταστάσεις την ώρα της προσευχής, για να καταλάβετε πόσο στοιχίζει σε κάποιον να τον ενοχλήσετε την ώρα που προσεύχεται. Δεν έχετε νιώσει αυτήν την επικοινωνία με τον Θεό, που ο…

"Το χέρι του ιερέα" Ένα απογευματινό ανοιξιάτικο βρίσκουμε τον π. Πορφύριο να φροντίζει τις φράουλες ξαπλωμένος σχεδόν στη γη. Διαλέγει φράουλες και μας προσφέρει να γευτούμε τους καρπούς της γης. Και εκεί κουβεντιάζουμε. Χωρίς πολλές συμβουλές και ηθικολογίες τέμνει βαθιά την ψυχή και ρίχνει το βάλσαμοτης χάρης του Θεού. Ακτινοβολεί τέτοιες ώρες και λάμπει και χαίρεται σαν παιδί. Μας μιλάει ασταμάτητα για την ευχή. Για την νοερά προσευχή. Άλλοτε μας λέει και μας εξηγεί τη σημασία της ευλογίας από τον ιερέα για το χειροφίλημα. "Το χέρι του ιερέα!" λέει με θαυμασμό και έκσταση. "Τι σπουδαίο πράγμα, ε; Τι μυστήριο!" Μιλάει…

Μας διηγήθηκε ο οσιότατος Διονύσιος, ο πρεσβύτερος και σκευοφύλακας της αγιότατης Εκκλησίας των Ασκαλωνιτών, για τον αββά Ιωάννη τον αναχωρητή ότι υπήρξε πραγματικά μέγας άνθρωπος κατά Θεόν στη σημερινή γενιά· και για να δείξει την προς Θεόν ευαρέστησή του, διηγιόταν τούτο το θαύμα που συνέβαινε σ’ αυτόν: «Ο γέροντας», λέει, «ησύχαζε στα μέρη του χωριού Σοχούς, είκοσι σχεδόν μίλια από τα Ιεροσόλυμα. Είχε δε ο γέροντας στο σπήλαιό του μια εικόνα της Παναγίας αχράντου Δεσποίνης ημών και αειπάρθενου Μαρίας να κρατά στην αγκαλιά το Θεό μας. Κάθε φορά λοιπόν που ήθελε να πάει σε κάποιο τόπο, ή σε μακρινές ερήμους…

ΈΝΑΣ αδελφός εξομολογήθηκε στον Αββά Σισώη:- Έπεσα, Πάτερ. Τί να κανω τώρα;- Σήκω, του είπε με την χαρακτηριστική του απλότητα ο Άγιος Γέροντας.- Σηκώθηκα, Αββά, μα πάλι έπεσα στην καταραμένη αμαρτία, ομολόγησε με θλίψη ο αδελφός.- Και τί σε εμποδίζει να ξανασηκωθείς;- Ως πότε; ρώτησε ο αδελφός.- Εως ότου σε βρει ο θάνατος ή στην πτώση ή στην έγερση. Δεν είναι γραμμένο “όπου ευρώ σε, εκεί και κρινώ σε»; εξήγησε ο Γέροντας. Μόνο εύχου στον Θεό να βρεθείς την τελευταία σου στιγμή σηκωμένος με την αγία μετάνοια. ΈΝΑΣ νέος μοναχός εξομολογήθηκε σ’ έναν από τους Πατέρες πως οι λογισμοί του…