Κάποιος από τούς γέροντες μάς διηγήθηκε τα έξης. Ο αββάς Θεόδωρος ο Ηλιώτης έλεγε για κάποιον πολύ αγωνιστή, πού ασκήτευε στο όρος των Ελαιώνων. Τον πολεμούσε ο δαίμονας της πορνείας. Μια μέρα λοιπόν, καθώς του είχε επιτεθεί με μανία, ο γέροντας άρχισε να μην αντέχει άλλο, καί λέει στο δαίμονα. - Μέχρι πότε θα με τυραννάς; Φύγε πλέον, γιατί έχουμε γεράσει μαζί.Του εμφανίζεται τότε ο δαίμονας μπροστά στα μάτια του, λέγοντας.- Κάνε μου όρκο, ότι σε κανέναν δε θα πεις αυτά πού πρόκειται να σου πω, και στο εξής δεν θα σε ξαναενοχλήσω. Και ορκίστηκε ό γέροντας, λέγοντας.Μα αυτόν πού…

652. Όταν προσεύχεσαι στον Κύριο, έχε τα πνευματικά σου μάτια στραμμένα στον έσω άνθρωπο, στην ψυχή σου. Ο Κύριος είναι εκεί, στους λογισμούς σου, στα αγαθά σκιρτήματα της καρδιάς σου, όπως είναι συνάμα και παντού. «ἐγγύς σου τὸ ρῆμά (δηλαδή: ο Λόγος, ο Θεός) ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου» (Ρωμ. ι’ 8) 653. Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις άγιες εικόνες. Αλλά πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης, Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνηταί του. Αν ανάβης καντήλια στις εικόνες και δεν έχης αγάπη προς τον θεό…

549. Μην ξεχνάς, ότι κατά την προσευχή ο Κυριος ανταποκρίνεται τελείως σ’ εμάς, σαν το προσωπικό μας Πρωτότυπο, και απαντά στην κάθε λέξι μας, στο κάθε σκίρτημα της καρδιάς μας. 550. Τιμώντας τις άγιες εικόνες, πρώτον τιμώ τον Θεό σ’ αυτές, τον προ των αιώνων γεννήτορα του Υιού, της ζώσης εικόνος του, που έδωσε υλική υπόστασι στις βουλές του Θεού και Πατρός, δημιουργώντας τους κόσμους και όλα τα όντα, σαν κορωνίδα δε της ορατής κτίσεως τον άνθρωπο, «κατ᾿ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν» του Θεού. Δεύτερον, τιμώ σ’ αυτές την εικόνα του σαρκωθέντος Θεού. Τρίτον, τιμώ σ’ αυτές τον ίδιο τον εαυτό…

537. Τι τιμή για μένα, το μηδαμινό πλάσμα, να μιλώ, με την προσευχή, σ’ Εκείνον που κρατεί στην παλάμη του τα σύμπαντα, που οι Δυνάμεις των ουρανών τον υπηρετούν με φόβο, σ’ Εκείνον που είναι η άπειρος αγάπη! 538. Η ψυχή μας φορεί τον πηλό του σώματος. Ζούμε μέσα σ΄ένα υλικό κόσμο. Έτσι, ο Κύριος μας σώζει και μες από τις υλικές μας αισθήσεις. Στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, μας προσφέρεται υπό τα είδη του άρτου και του οίνου. Στο Μυστήριο της Μετανοίας, ενεργεί μέσω του ορατού λειτουργού του, του πνευματικού μας. Στο Βάπτισμα, μέσω του νερού. Στο Χρίσμα και…

497. Τι άλλο είναι ο άνθρωπος από την εικόνα του Θεού πάνω στη γη; Ας μην απορούμε λοιπόν αν ο Θεός φανερώνεται μες από υλικές εικόνες και μιλά μες απ’ αυτές, γιατί όλα μπορεί να τα κάνη ο Θεός (πρβλ. Μάρκ. θ’ 23). Όταν χρειάσθηκε, κάποτε, ο Θεός μίλησε και με το στόμα ενός ταπεινού υποζυγίου, της όνου του Βαλαάμ (Αριθμ. κβ’ 28). 498. Για τους ευλαβικούς αγιογράφους: Τόσο ζωντανή και αληθινή είναι, λέμε κάποτε για μια προσωπογραφία, ώστε μόνο η φωνή της λείπει. Αν ο άνθρωπος είναι ικανός, με την τέχνη του, να δίνη ζωή στην άψυχο ύλη, τι…

457. Η εικών είναι απαίτησις της φύσεώς μας. Η φύσις μας δεν μπορεί να κάνη χωρίς εικόνες. Φέρουμε στο νου ένα πρόσωπο που απουσιάζει, βλέποντας την απεικόνισί του. Ο ίδιος ο Θεός μας έδωσε την ικανότητα της αναπαραστάσεως. Οι εικόνες λοιπόν είναι η ανταπόκρισις της Εκκλησίας σε μία μεγάλη ανάγκη της φύσεώς μας. 458. Οι εικόνες στις εκκλησίες και στα σπίτια είναι αναγκαίες, εκτός των άλλων, γιατί μας θυμίζουν την αθανασία των Αγίων. «Πάντες γάρ αυτώ ζώσιν» (Λουκ. κ’ 38), όπως ο Χριστός το είπε. Ζώντας εν Θεώ, μας βλέπουν, μας ακούουν και μας βοηθούν. 459. Τι σημαίνει το όνομα…

442. Στον κόσμο όπου ζούμε, υπάρχουν, από το ένα μέρος, μία απειρία υλικών όντων, εμψύχων και αψύχων. Και από το άλλο μέρος, μία απειρία σκέψεων και αισθημάτων. Αλλά όλα τα υλικά, καθώς και η εκτίμησίς τους με τη σκέψι και το αίσθημα, είναι ένα τίποτε. Ενώ μία και μόνη σκέψις, που την εμπνέει η θεία χάρις στον άνθρωπο, ένα και μόνο αίσθημα αγίας αγάπης, είναι ασυγκρίτως πολυτιμότερο από όλη την υλική κτίσι. 443. Μόλις εξαγορεύσης τις αμαρτίες σου με καρδιά συντετριμμένη και αληθινή μετάνοια, έφυγαν από πάνω σου. Μόλις λυπηθής κατάκαρδα γι’ αυτές, δεν υπάρχουν πλέον. Μόλις πάρης την απόφασι…

438. Αν σου έρχεται αμφιβολία για το κατά πόσον είναι πράγματι αγιασμένη κάθε εικών της Θεοτόκου, μπροστά στην οποία προσεύχεσαι, διώξε ευθύς αυτή την αμφιβολία. Είναι αμφιβολία, που προέρχεται από τον Διάβολο, για να σου ψυχράνη την προσευχή. Η Δέσποινά μας, το Πρωτότυπο αυτής της εικόνος, έχει αγιασθή ήδη απόλυτα πριν από δεκαεννέα αιώνες, αφ΄ότου ήταν στα σπλάχνα της μητέρας της, της Αγίας Άννης, κατόπιν κατά τη γέννησί της, ύστερα με τα Εισόδιά της στον ναό των Ιεροσολύμων, τέλος δε με την ανείπωτο Σάρκωσι του υιού της και Θεού. Είναι πάντοτε αγία και, μάλιστα, αγία από κάθε άποψι, γι’ αυτό…

419. Ο Σταυρός και το σημείο του Σταυρού είναι η δύναμις του Θεού. Ο Θεός βρίσκεται όπου και ο Σταυρός. Κατά όμοιο τρόπο, οι εικόνες του Κυρίου, της Θεοτόκου, των Αγγέλων και των Αγίων έχουν τη δύναμι του Θεού για τους αληθινά πιστούς και μπορούν να κάνουν θαύματα γι’ αυτούς. Γιατί; Γιατί, με τη χάρι του Θεού, ο Κύριος, η Παναγία Παρθένος, οι Άγγελοι, οι Άγιοι είναι, μέσω των εικόνων τους, κοντά μας. Πιο κοντά μας απ’ ό,τι και οι ίδιες οι εικόνες τους. Αλήθεια είναι αυτό. Το μαρτυρεί πολύ συχνά η πείρα. 420. Γιατί, όταν προσευχώμαστε άδολα για τον…

397. Η Εκκλησία, μες από τον ναό και τη θεία λατρεία, επενεργεί σε ολόκληρο τον άνθρωπο, τον μορφώνει εξ ολοκλήρου. Επενεργεί σε όλες του τις αισθήσεις, στον νου του, στην καρδιά του. Με τη λάμψι των εικόνων και όλου του ναού. Με την ευωδία του θυμιάματος. Με τον ασπασμό του Ευαγγελίου, του Σταυρού και των εικόνων. Με τον γλυκό ήχο των αναγνωσμάτων της Αγίας Γραφής. Με τη θεία κοινωνία. Όρασις, ακοή, γεύσις, όσφρησις, αφή: όλοι οι δρόμοι των σωματικών αισθήσεων φέρουν το Πνεύμα του Θεού μέσα μας. 398. Ο ήλιος λάμπει στη γη. Ο νοητός Ήλιος – ο Θεός –…