Η φιλία και η αντιπαλότητα Ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να μισεί έναν αμαθή εχθρό, όσο μπορεί να μισεί έναν άσωτο εχθρό. Ο εχθρός από άγνοια δεν είναι ποτέ τόσο απεχθής όσο ο εχθρός από κακία. Γινόμαστε εχθροί σ’ έναν άνθρωπο, όταν γνωρίσουμε τις άσχημες ιδιότητές του, και δεν γνωρίσουμε τις καλές του ιδιότητες. Και εμείς γινόμαστε φίλοι μ’ έναν άνθρωπο, όταν παρατηρούμε τις καλές του ιδιότητες, ενώ παραβλέπουμε τις άσχημες ιδιότητές του. Η δύναμη της φιλίας και της έχθρας μας απέναντι στους ανθρώπους, λοιπόν, δεν εξαρτάται απ’ αυτούς τους ανθρώπους, αλλά από εμάς τους ίδιους, από τα πιστεύω μας…

662. Τι σημαίνει η ακηδία που μας πιάνει κάποτε κατά τη διάρκεια της προσευχής ή άλλου θεαρέστου έργου; Σημαίνει ότι η χάρις του Κυρίου μας αφήνει. Και ο Κύριος το κάνει αυτό όχι γιατί έπαυσε να μας αγαπά, αλλά ακριβώς για το αντίθετο: θέλει να δείξουμε στα πράγματα τη δική μας καλή προαίρεσι. Άλλοτε, η θεία χάρις μας υποβαστάζει όπως η μητέρα το μικρό παιδί της, «Επί χειρών αίρει ημάς» (ψαλμ. 12). Τότε, μας είναι διπλά εύκολο να ασκούμε την αρετή. Άλλοτε όμως μας αφήνει να βγούμε μόνοι από την ακηδία και με τα έργα μας να αξιωθούμε αυτή τη…

«Μην κρίνετε και ποτέ δε θα κριθείτε. Μην καταδικάζετε και ποτέ δε θα καταδικαστείτε…» (Λουκάς 6:37) Κάποτε, ένας δάσκαλος είπε στους μαθητές του να φέρουν από μία πλαστική τσάντα κι ένα σακί με πατάτες. Πρότεινε στους μαθητές ότι για κάθε πρόσωπο που αρνούνταν να συγχωρήσουν, να πάρουν μία πατάτα, να γράφουν πάνω της το όνομα του προσώπου και την ημερομηνία και να τη ρίχνουν στην τσάντα. Θα έπρεπε ακόμα να κουβαλούν την τσάντα για δύο εβδομάδες όπου κι αν πάνε, να την έχουν δίπλα στο κρεβάτι το βράδυ, δίπλα στο θρανίο κ.ο.κ. Αυτό ήταν ενοχλητικό, γιατί κούραζε τα παιδιά και…

369. Ο Κύριος, για να προφυλάξη την αχρειωμένη φύσι μας από τις σειρήνες των κοσμικών απολαύσεων, έκαμε ώστε η αμαρτία –και στην αναζήτησί της και στην απόλαυσί της- να μας γεμίζη πίκρα και ταραχή. Δόξα στο έλεος και στη σοφία του Ουρανίου Πατρός μας, που κάθε τρόπο μετέρχεται για να μας φυλάξη από την πτώσι στις απαιτήσεις των σαρκικών παθών! «Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω» (Ματθ. ιγ’ 9). Η πίκρα, η ταραχή και η ντροπή της αμαρτίας αποδεικνύουν ότι δεν πλασθήκαμε και δεν ζούμε πάνω στη γη για την αμαρτία, αλλά για μία χαρά ουράνια, πνευματική, αιώνιο. Λοιπόν, ψυχή μου,…

το δώρονΜατθαίου ε’ 23. Ο Ιησούς έβλεπε τους Ιουδαίους να προσφέρουν τα δώρα στο Ναό. Το θεϊκό του μάτι διέβλεπε, ότι αυτό το έκαναν «ανίπτοις χερσί». Χωρίς δηλαδή ψυχική καθαρότητα. Τα χέρια κουβαλούσαν το δώρο και η ψυχή ήταν δοσμένη στα πάθη της αντιθέσεως, του μίσους, της κακίας.Ο Ιησούς δεν ήθελε τέτοια λατρεία. Ο ίδιος δια των προφητών την είχε καυτηριάσει (Ησ. α' 10. Ωσηέ στ' 6). Και τώρα την καταδικάζει αυτοπροσώπως. Συνιστά ψυχική προετοιμασία, συνδιαλλαγή, καθαρότητα. Και κατόπιν το δώρο.Πόση ανάγκη έχουν ν' ακούσουν τον λόγο αυτό του Ιησού τα πλήθη των σημερινών πιστών, που πρόθυμα κουβαλούν τα δώρα…

…Είναι αλήθεια ότι αυτή η γενιά είναι μπερδεμένη. Το μόνο πρόβλημα με μένα είναι ότι δεν είμαι μπερδεμένος και γνωρίζω πολύ καλά ποιο είναι το καθήκον του ανθρώπου: να λατρεύει το Θεό και τον Υιό Του και να προετοιμάζεται για τη ζωή στον επερχόμενο κόσμο, όχι να ζει άνετα κι ευτυχισμένα σ’ αυτόν τον κόσμο εκμεταλλευόμενος τον συνάνθρωπο του και ξεχνώντας το Θεό και τη Βασιλεία Του. Αν ο Χριστός ερχόταν σήμερα σ’ αυτόν τον κόσμο, ξέρετε τι θα Του συνέβαινε; Θα Τον έκλειναν σε ψυχιατρείο και θα Τον υπέβαλαν σε ψυχοθεραπεία και το ίδιο θα έκαναν στους αγίους Του.…

«Κύριε, μην πάρεις υπόψη σου τη βαρύτητα της αμαρτίας τους αυτής!» (Πρωτομάρτυς Στέφανος) Τα ΜΜΕ προβάλλουν συνήθως το μίσος και τη βία. Αλλά το καλοκαίρι του 2008, αφιέρωσαν χρόνο και χώρο για να επαινέσουν δύο πρόσωπα που έδωσαν μαθήματα μεγαλοψυχίας. Στη Μύκονο, μπράβοι σκότωσαν ένα νέο Αυστραλό. Ο πατέρας του, αντί να ζητήσει εκδίκηση και την τιμωρία των δολοφόνων του παιδιού του, έδειξε πρωτοφανή μεγαλοψυχία. Μίλησε εγκωμιαστικά για την Ελλάδα. Μάλιστα πρόσφερε τα όργανα του παιδιού του και σώθηκαν τρία-τέσσερα άτομα. Το άλλο παράδειγμα έρχεται από τη σύζυγο ενός μεγαλοβιομηχάνου. Αντί να καταραστεί τους απαγωγείς του άντρα της, είπε: «Δε…

222. Αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Γιατί, αγαπώντας τον σαν τον εαυτό σου, αγαπάς τον εαυτό σου, ενώ μισώντας τον πλησίον σου, μισείς την ίδια σου την ψυχή. Ώ Κύριε, τι γλυκό που είναι να ακολουθούμε τις εντολές σου, τι ελαφρός, αληθινά, είναι ο ζυγός σου! 223. Όταν τρέφης χριστιανική αγάπη προς τον πλησίον σου, όλοι οι ουρανοί σε αγαπούν. Όταν είσαι ενωμένος πνευματικά με τους γύρω σου, είσαι ενωμένος επίσης με τον Θεό και τα μακάρια πνεύματα των ουρανών. Όταν είσαι σπλαχνικός στον πλησίον σου, ο Θεός, οι Άγγελοι και οι Άγιοι θα είναι σπλαχνικοί μαζί…

όχι των αμαρτημάτων του άλλου Δεν απαγορεύει ο Κύριος το να κρίνη κανείς, αλλά προτρέπει να βγάζη πρώτα το δοκάρι από το δικό του μάτι και υστέρα να διορθώνη τα λάθη των άλλων. Ώστε αν ενεργής για το καλό, τότε να φροντίσης πρώτα τον εαυτό σου, αφού το δικό σου αμάρτημα είναι και μεγαλύτερο και εμφανέστερο. Αν όμως αδιαφορής για το εαυτό σου (πνευματικά), είναι ολοφάνερο, ότι τον αδελφό σου τον κρίνεις όχι από αγάπη, αλλ’ επειδή τον μισείς και θέλεις να τον διαπομπεύσης.Ε.Π.Ε. 10,72 του Χριστού Γι’ αυτό σταύρωσαν τον Κύριο δημοσίως, για να Τον διαπομπεύσουν στα μάτια όλων.…

«Αυτή την εντολή έχουμε απ’ Αυτόν: όποιος αγαπά τον Θεό να αγαπά και τους αδελφούς του». (Α΄Ιωαν. δ΄21) «Βλέπετε πώς είναι αχώριστος η προς τον Θεό και η προς τους ανθρώπους αγάπη; Γι’ αυτό λέγει ο αγαπημένος μαθητής, "αν κάποιος λέγει ότι αγαπά τον Θεό και μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης· διότι, αν τον αδελφό του, που τον είδε δεν τον αγαπά, πώς αγαπά το Θεό που δεν τον είδε;"».   (Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, Ομιλία εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην, ΕΠΕ 11, 53)