662. Τι σημαίνει η ακηδία που μας πιάνει κάποτε κατά τη διάρκεια της προσευχής ή άλλου θεαρέστου έργου; Σημαίνει ότι η χάρις του Κυρίου μας αφήνει. Και ο Κύριος το κάνει αυτό όχι γιατί έπαυσε να μας αγαπά, αλλά ακριβώς για το αντίθετο: θέλει να δείξουμε στα πράγματα τη δική μας καλή προαίρεσι. Άλλοτε, η θεία χάρις μας υποβαστάζει όπως η μητέρα το μικρό παιδί της, «Επί χειρών αίρει ημάς» (ψαλμ. 12). Τότε, μας είναι διπλά εύκολο να ασκούμε την αρετή. Άλλοτε όμως μας αφήνει να βγούμε μόνοι από την ακηδία και με τα έργα μας να αξιωθούμε αυτή τη χάρι. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ας λέμε με υπομονή για τον Κύριο: «Ο Κύριος έδωκε (δηλαδή τη χάρι του), ο Κύριος αφείλατο· είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ α’ 21).
663. Οι άλλοι σε μισούν, σε αδικούν; Μην αγανακτείς και μη γογγύζεις. Λέγε στον Θεό Πατέρα: «Γενηθήτω το θέλημά σου». Θυμήσου ακόμη τι είπε ο Χριστός: οτι δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον κύριό του και ότι αν ο κόσμος σας μισή, εμένα μίσησε πριν από σας (Ιω. ιγ’ 16, ιε’ 18). Αν ο κόσμος μίσησε Εκείνον, τον Δίκαιο και Ελεήμονα Κύριο, τι το περίεργο που μισεί και σένα, τον αμαρτωλό και μηδαμινό άνθρωπο;
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 260)