Όραμα για ένα εφημερεύον ΜοναστήριΈνα βράδυ στα Καλλίσια ο Γέροντας με ρώτησε : " Δεν μου λες, όταν αρρωστήσει κανείς, κοιτάει τί ώρα είναι, για να πάει στο νοσοκομείο ; " Απόρησα με την παράδοξη ερώτηση και απήντησα : " Γιατί να κοιτάει την ώρα, Γέροντα ; Θα πάει στο νοσοκομείο αμέσως, οποιαδήποτε ώρα και αν αρρωστήσει ". Κι ο Γέροντας : " Ακόμη και αν είναι νύχτα ; Και μετά τα μεσάνυχτα ; " " Ασφαλώς ", του απήντησα. Τότε εξακολούθησε : " Και δε μου λες, μήπως νομίζεις ότι ο άνθρωπος κινδυνεύει λιγότερο όταν αρρωσταίνει από πνευματικές αρρώστιες,…

Ο μισθός από την γηροκόμησηΠώς κατήντησε ο κόσμος! Και στα Φάρασα και στην Ήπειρο γηροκομούσαν ακόμη και τα ζώα. Καλά τα μουλάρια, αλλά και αυτά τα ζώα που το κρέας τους τρωγόταν δεν τα έσφαζαν. Τα γέρικα βόδια λ.χ. με τα οποία όργωναν, τα σέβονταν, τα περιποιούνταν, τα γηροκομούσαν, γιατί έλεγαν: «Φάγαμε ψωμί από αυτά». Δηλαδή τα ζώα που ήταν εργατικά και δούλευαν στο χωράφι είχαν και καλά γεράματα. Και τότε οι άνθρωποι δεν είχαν τα μέσα που έχουν σήμερα. Έπρεπε με τον χειρόμυλο να αλέθουν το ρόβι, να το κάνουν ψιλό, για να μπορή το καημένο το γέρικο βόδι…

215. Μεγάλο καθημερινό κακό για μένα είναι η αμαρτία μου. Αλλά έναντι του κακού αυτού υπάρχει ένας Ελευθερωτής και Σωτήρ, ο Ιησούς Χριστός. Καθημερινά με ευεργετεί γενναιόδωρα. Φτωχοί αμαρτωλοί! Γνωρίστε αυτόν τον Σωτήρα, όπως τον γνώρισα και εγώ ο ανάξιος, με τη χάρι του, με τις δωρεές του. 216. Οι σωματικές ασθένειες δίνουν στον Θεό την ευκαιρία να ταπεινώση τον αμαρτωλό, σαρκικό άνθρωπο και να ενισχύση τον νέο άνθρωπο, τον χριστιανικό, τον αναγεννημένο. «Ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατὸς εἰμι» (Β’ Κορ. ιβ’ 10). Ας δεχόμαστε λοιπόν με ευγνωμοσύνη κάθε ασθένεια. 217. Σ’ ευχαριστώ, Κύριε και Θεέ μου, που με διδάσκεις…

Οι εκπλήξεις της πρεσβυτέραςΟ ουρανοφάντωρ αρχιεπίσκοπος της Καισαρείας Μ. Βασίλειος ( 330-378) υπήρξε, κατά τον άγιο αδελφό του επίσκοπο Νύσσης Γρηγόριο, το στόμα της Εκκλησίας και το χρυσόλαλο αηδόνι των θείων δογμάτων.Από το θησαυροφυλάκιο των χαρισμάτων του θα προβάλουμε εδώ το διορατικό και το ιαματικό του χάρισμα.Σε μια πόλι της Καππαδοκίας υπήρχε ένας ενάρετος ιερεύς ονομαζόμενος Αναστάσιος. Ήταν έγγαμος, αλλά διατηρούσε με τη σύζυγό του πρεσβυτέρα Θεογνωσία την παρθενία. Επιπλέον περιέθαλπε στο σπίτι του ένα λεπρό, χωρίς κανένας να το γνωρίζη.Κάποτε ο Μ. Βασίλειος ήρθε στο σπίτι τους και συνήντησε την άγνωστή του πρεσβυτέρα. Την χαιρέτησε με το όνομα της!…

Ο λεπρός αξιωματικόςΟ όσιος Λουκάς ο Στυλίτης (879-980) γεννήθηκε στη Φρυγία της Μ. Ασίας από πλουσίους γονείς. Αφού ασκήθηκε στην κοινοβιακή και ερημητική ζωή πήγε στην Κωνσταντινούπολι, πέρασε στην άλλη ακτή του Βοσπόρου, κοντά στην Χαλκηδόνα, και επί σαράντα τέσσερα χρόνια έζησε πάνω σ’ ένα στύλο. Η φήμη του ως χαρισματούχου απλώθηκε στην γύρω περιοχή.Ο αξιωματικός Φλώρος, που καταγόταν από μια ονομαστή οικογένεια, αρρώστησε με την φοβερή ασθένεια της λέπρας. Έχοντας πίστι στην θαυματουργική προσευχή του οσίου Λουκά, έρχεται και του φανερώνει την δοκιμασία του, δείχνει τα συμπτώματα, διεκτραγωδεί την κατάστασι του και τον παρακαλεί με δάκρυα στα μάτια να…

Ο άρρωστος καραβοκύρηςΈνας καραβοκύρης που καταγόταν από την Χαλκηδόνα, στα περίχωρα της οποίας είχε το στύλο του ο όσιος Λουκάς, έπαθε μια πολύ φοβερή και εξαιρετικά οδυνηρή νόσο: Ο λάρυγγας του άρχισε να βγάζη κάποιο υγρό και να του προξενή σφοδρούς πόνους. Ένιωθε να πνίγεται!Αναγκάσθηκε να ζητήση την βοήθεια των γιατρών, αλλά αυτοί δεν μπόρεσαν καθόλου να τον βοηθήσουν. Του απαγόρευσαν μόνο να πίνη κρύα υγρά. Η εντολή όμως αυτή δεν του έφερε καμμιά βελτίωσι. Αντίθετα μάλιστα, όσο περνούσαν οι μέρες, η κατάστασις χειροτέρευε και ο θάνατος από πνιγμό πλησίαζε.Αναστατωμένος και γεμάτος αγωνία, σκέφθηκε να καταφύγη στον όσιο Λουκά τον…

Η τυφλή μουσουλμάνα Κάποτε είχαν φέρει στον όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη μια τυφλή μουσουλμάνα, την Φάτμα. Την έφεραν όμως ημέρα Τετάρτη, που ήταν έγκλειστος. Αφού χτύπησαν πολύ την πόρτα του κελλιού του, την άφησαν κοντά στο κατώφλι και απομακρύνθηκαν.Σε λίγη ώρα ήρθε μια φαρασιώτισσα με αγκύλωσι στο χέρι και, γνωρίζοντας ότι την Τετάρτη και την Παρασκευή ο όσιος δεν δέχεται, πήρε χώμα από το κατώφλι της πόρτας του. Το έβαλε στο αρρωστημένο χέρι της και έγινε καλά!Όταν είδε την τυφλή μουσουλμάνα, την ρώτησε, τι περίμενε. Η Φάτμα της φανέρωσε την αιτία της αναμονής. -Τι κάθεσαι και χασομεράς; της είπε τότε…

Ο δύσπιστος γιατρόςΟ Μακαριστός Δημήτριος Παναγόπουλος (1916- 1982), ο θεοφώτιστος λαϊκός ιεροκήρυκας, κήρυσσε ακόμα και στο νοσοκομείο « Σωτηρία», όπου άλλοι δεν πλησίαζαν από το φόβο της φυματιώσεως.Εκεί τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτριος Παπαντώνης, που εξομολογούσε τους φυματικούς και τελούσε τη θεία λειτουργία. Μια μέρα ένας γιατρός, που παρακολουθούσε τις ομιλίες προβληματισμένος, πλησιάζει τον ιεροκήρυκα και του λέει:-Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του αγίου ποτηρίου. Κοινωνούν τόσοι ασθενείς απ’ αυτό, κι όπως είναι γνωστό, το μικρόβιο της φυματιώσεως μεταδίδεται με το σάλιο. Τί κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και Αίμα του Κυρίου που…

Η «ιατρική» της ΕκκλησίαςΟ Μακαριστός αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Γιαννακάκης (+1995), όταν διακονούσε ως εφημέριος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Αθήνας, έζησε συγκλονιστικά θαύματα θεραπείας ασθενών από τη μετάληψη των αχράντων Μυστηρίων:Ένας βαριά άρρωστος, ο κ. Γεώργιος Φ., βρισκόταν για είκοσι μέρες σε κατάσταση αφασίας μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Ο καθηγητής κ. Γούτας τον παρακολουθούσε συστηματικά, γιατί παρουσίαζε ψηλό πυρετό που έφτανε τους 40ο!Την εικοστή πρώτη μέρα – πράγμα παράδοξο – ο άρρωστος άρχισε ν’ ανοίγει τα μάτια και να μιλάει! Ο καθηγητής παραξενεύτηκε. Νόμισε πως η βελτίωση θα ήταν παροδική. Ο ασθενής όμως διαρκώς καλυτέρευε, και σε μερικές μέρες συζητούσε άνετα…

Ο Φύλακας Άγγελος προστατεύει τα παιδάκια -Γέροντα, γιατί ο Θεός δίνει στον κάθε άνθρωπο έναν Φύλακα Αγγελο, αφού μπορεί ο ίδιος να μας προστατεύση;-Αυτό είναι ξεχωριστή φροντίδα του Θεού για το πλάσμα Του. Ο Φύλακας Αγγελος είναι οικονομία Θεού.Είμαστε χρεώστες γι’ αυτό. Οι Αγγελοι ιδιαίτερα προστατεύουν τα μικρά παιδιά. Πώς τα φυλάνε! Μια φορά δυο παιδιά έπαιζαν έξω στον δρόμο. Το ένα από τα δύο σημάδευε το άλλο στο κεφάλι, για να το χτυπήση με μια πέτρα. Εκείνο δεν το έβλεπε. Την τελευταία στιγμή, φαίνεται, ο Αγγελός του το έκανε να δη κάτι, τινάχτηκε πέρα και γλίτωσε. Μια μάνα πάλι…