620. Προορισμός μας και κατάληξίς μας είναι η βασιλεία του Θεού. Αυτή η κλήσις μας δόθηκε για να περάσουμε από την παρούσα στην άλλη ζωή. Δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας. Είμαστε δούλοι του Θεού, όπως η Εκκλησία ρητά μας ονομάζει. Και οι δούλοι αναμένουν το κάλεσμα του Κυρίου τους. «Καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις. προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα ἐλθόντος καὶ. κρούσαντος εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ» (Λουκ. ιβ’ 36).Αλλά εμείς τι κάνουμε; Έχουμε εντελώς λησμονήσει ότι είμαστε δούλοι του Θεού. Νομίζουμε ότι ανήκουμε στους εαυτούς μας. Και έτσι ρυθμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το δικό μας…

580. Δεν έμαθες λοιπόν εως τώρα να αγαπάς τον πλησίον σου. Το αποδεινύει η συμπεριφορά σου. Όταν σου φέρεται έχθρικα, του φέρεσαι και συ εχθρικά. Αλλά ο Θεός θέλει να του φέρεσαι με αγαθότητα και αγάπη. Όσο πιο εχθρικός είναι απέναντί σου ο πλησίον, τόσο πιο πολύ πρέπει να τον αγαπάς. Η έχθρα είναι αρρώστια. Και ένας άρρωστος αξίζει περισσότερη στοργή και αγάπη εκ μέρους μας, ακριβώς γιατί είναι άρρωστος. Δεν ξέρεις ότι ο Αρχέκακος όλους μας πολεμεί και όλους μας δηλητηριάζει με την έχθρα; Και σένα τον ίδιο δεν σε αφήνει έξω. Μην του κάνεις λοιπόν το χατήρι, μην…

«Να κηρύξεις το Λόγο του Θεού, να επιμείνεις σ’ αυτό είτε είναι κατάλληλες οι περιστάσεις είτε ακατάλληλες» (Β Τιμ. 4:2) Όπως κάθε Κυριακή, πήγα κι εκείνο το πρωί στην Εκκλησία. Ανέβηκε ο κήρυκας στον άμβωνα να κηρύξει, αλλά φαινόταν εξαιρετικά θλιμμένος, σχεδόν συντετριμμένος. «Σίγουρα κάτι σοβαρό συμβαίνει», σκέφτηκα. Και δεν έπεσα έξω. Άρχισε το κήρυγμά του με μια φοβερή εξομολόγηση. Το προηγούμενο βράδυ, γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα, χτύπησε το τηλέφωνό του. Ήταν κάποιος που του ζητούσε να τον επισκεφτεί εκείνη την ώρα, γιατί ήθελε να του μιλήσει για κάτι σοβαρό. Του απάντησε ότι ήταν κατάκοπος από την ετοιμασία του…

541. Ανάμεσα στον Θεό και σ’ εμένα, ανάμεσα στον πλησίον και σ’ εμένα, συχνά ενεργούν και κινούνται σκοτεινές και κακές δυνάμεις. Το γνωρίζω εκ πείρας, με απόλυτο βεβαιότητα. 542. Έχε νηπιακή απλότητα στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους και με τον Θεό. Η απλότης της καρδιάς είναι το ύψιστο και πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Θεός είναι τελείως απλός, γιατί είναι τελείως πνευματικός και τελείως αγαθός. Μην αφήνεις λοιπόν την καρδιά σου μοιρασμένη ανάμεσα στο καλό και το κακό. 543. Η αγάπη που έχει για μας ο Θεός, ο εν Τριάδι Θεός, είναι τόσο μεγάλη, τόσο απροσμέτρητος, ώστε…

534. «Επτάκις πεσεῖται δίκαιος» (Παροιμ. κδ’ 16) και πέφτοντας στενάζει κάθε φορά και λέγει: «Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος! Τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου; Συνήδομαι τω νόμω του Θεού κατά τον έσω άνθρωπον, βλέπω δε έτερον νόμον εν τοις μελεσι μου αντιστρατευόμενον τω νόμω του νοός μου και αιχμαλωτίζοντά με εν τω νόμω της αμαρτίας», αλλά θα έλθη η ημέρα που θα «καταργηθή το σώμα της αμαρτίας» (Ρωμ. στ’ 6, ζ’ 23-25) και το θέλημα του Θεού μόνο θα κατοική στην ψυχή μας. 535. Ο άνθρωπος λαχταρά μία μόνιμο, αληθινή χαρά, αλλά δεν τη βρίσκει. Οι χαρές που…

«Άρχισε να τους αποστέλλει δύο δύο» (Μαρκ. 6:7) Ένας τυφλός κι ένας παράλυτος σκόνταψαν ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στο δάσος. Ο τυφλός είπε: «Χάθηκα και δεν μπορώ να βρω το δρόμο μου, γιατί δε βλέπω». Ο παράλυτος είπε: «Δεν μπορώ να πάω πουθενά, γιατί δεν μπορώ αν περπατήσω». Καθώς συνέχισαν να μιλούν απελπισμένοι, ο παράλυτος αναφώνησε ξαφνικά: «Το βρήκα! Το βρήκα! Εσύ θα με σηκώσεις στους ώμους σου, κι εγώ θα σου λέω που να πηγαίνουμε». Έτσι, οι δύο μαζί κατάφεραν να βγουν από το δάσος.Είμαστε όλοι μας σαν τους δύο ανθρώπους που είχαν χαθεί στο δάσος. Χρειαζόμαστε…

«Μη μεροληπτείτε μεταξύ σας. Μην είστε ακατάδεκτοι αλλά να ελκύεστε από το παράδειγμα των ταπεινών. Μην περνάτε τους εαυτούς σας για σοφούς» (Ρωμαίους 12:16) Ο περίφημος Ρώσος συγγραφέας, Λέων Τολστόι, απαρνήθηκε τη δόξα των ανθρώπων. Κάποια μέρα προσπέρασε δυο ζητιάνους. Ο ένας τον αναγνώρισε κι έτρεξε πίσω του και του μίλησε. Όταν γύρισε πίσω, το πρόσωπό του έλαμπε. «Λοιπόν, σου ‘δωσε τίποτα;» τον ρώτησε ο άλλος ζητιάνος. «Όχι, δεν είχε χρήματα να μου δώσει, αλλά με είπε αδελφό!».Ο Τολστόι γνώριζε τι ζητούν οι φτωχοί και ταπεινοί. Υπάρχει περισσότερη πείνα για αγάπη και εκτίμηση σ’ αυτόν τον κόσμο παρά για ψωμί.…

«Να συμμετέχετε στη χαρά εκείνων που χαίρονται και στο πένθος εκείνων που πενθούνε» (Ρωμ. 12:15) Ένα νεαρό ζευγάρι έχασε το μονάκριβο παιδί του, ένα χαριτωμένο κοριτσάκι τριών χρόνων, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Αδυνατώντας να το συμβιβάσουν αυτό με τη δικαιοσύνη και την αγάπη του Θεού, πήγαν στον ιεροκήρυκα, αναζητώντας μια απάντηση. «Αυτό ήταν το θέλημα του Θεού», είπε εκείνος. Οι νεαροί γονείς δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι ο τραγικός θάνατος του παιδιού τους σχετιζόταν με οποιονδήποτε τρόπο με το θέλημα του Θεού. Έτσι, πήγαν σ’ έναν άλλο φίλο τους ιεροκήρυκα. Εκείνος τους αράδιασε ένα σωρό εδάφια από την Αγία Γραφή, προσπαθώντας…

"Με την κατάκριση σπρώχνουμε τον αδελφό μας πιο χαμηλά" Αμφέβαλλα αν είχα τηρήσει σωστή στάση σ' ένα περιστατικό και του το ανέφερα. Του είπα: Γέροντα, μιά Κυριακή πρωί, μετά τη Θεία Λειτουργία, βρισκόμουν προσκεκλημένος σε σπίτι πνευματικού αδελφού. Είχαν στήσει ψησταριά στην αυλή και έψηναν κρέας. Κάποια στιγμή, ανέλαβα κι εγώ να βοηθήσω κι ενώ τακτοποιούσα τα αναμμένα κάρβουνα, ο γιός τους, μαθητής Λυκείου, που την ώρα εκείνη πότιζε λουλούδια, έστρεψε το λάστιχο πάνω στη φωτιά. Δεν ξέρω γιατί το έκανε: Από λάθος, από φιλοπαίγμονα διάθεση, από επίδειξη προκλητικής επαναστατικότητας; Άγνωστο. Πάντως πετάχθηκαν στάχτες και νερά επάνω στο κουστούμι μου.…

467. Ο εχθρός καθημερινά και αμείλικτα διώκει την πίστι μου, την ελπίδα μου και την αγάπη μου. Διώκεσαι, πίστις μου. Διώκεσαι, ελπίδα μου. Διώκεσαι, αγάπη μου. Ανδρίζου, πίστις. Ανδρίζου, ελπίδα. Ανδρίζου, αγάπη. Θάρρος, πίστις. Θάρρος, ελπίδα. Θάρρος, αγάπη. Ο Κύριος είναι υπερασπιστής σας. Ο εχθρός θα καταισχυνθή και θα φύγη, χωρίς να έχη επιτύχει τίποτε. 468. Ο Θεός στον πιστό: «Είμαι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, η ζωή σου, η ειρήνη σου, η χαρά σου, η ευλογία σου. Ό,τι έχεις και δεν έχεις σ’ αυτόν τον κόσμο. Να είσαι λοιπόν στραμμένος προς εμένα με σέβας και με…