«Άρχισε να τους αποστέλλει δύο δύο» (Μαρκ. 6:7)
Ένας τυφλός κι ένας παράλυτος σκόνταψαν ο ένας πάνω στον άλλο μέσα στο δάσος. Ο τυφλός είπε: «Χάθηκα και δεν μπορώ να βρω το δρόμο μου, γιατί δε βλέπω». Ο παράλυτος είπε: «Δεν μπορώ να πάω πουθενά, γιατί δεν μπορώ αν περπατήσω». Καθώς συνέχισαν να μιλούν απελπισμένοι, ο παράλυτος αναφώνησε ξαφνικά: «Το βρήκα! Το βρήκα! Εσύ θα με σηκώσεις στους ώμους σου, κι εγώ θα σου λέω που να πηγαίνουμε». Έτσι, οι δύο μαζί κατάφεραν να βγουν από το δάσος.
Είμαστε όλοι μας σαν τους δύο ανθρώπους που είχαν χαθεί στο δάσος. Χρειαζόμαστε ο ένας τη βοήθεια του άλλου. Οι πιέσεις του κόσμου, οι απογοητεύσεις της ζωής και η αμαρτία που εμπλέκεται σ’ αυτήν συχνά μας καταβάλλουν. Χρειαζόμαστε βοήθεια! Γι’ αυτό, ο Θεός δε μας άφησε μόνους, αλλά μας έκανε μέλη μιας μεγάλης οικογένειας, της εκκλησίας Του. Ο καθένας μας έχει κάποιο χάρισμα, ένα ταλέντο να χρησιμοποιήσει για την οικοδομή του σώματος του Χριστού και για τη διάδοση του ευαγγελίου Του. Κανένας δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Μαζί όμως μπορούμε να κάνουμε πολλά, και ο Κύριος να δώσει τη δική Του καρποφορία!
«Η σοφία ζωοποιεί όσους την κατέχουν. Αυτή είναι η ωφέλεια για εκείνους που τη γνωρίζουν» (Εκκλησιαστής 7:12)
- Για τον κόσμο είσαι απλά ένα άτομο. Αλλά για ένα άτομο μπορείς να γίνεις ο κόσμος ολόκληρος.
- Είμαι μια πένα στο χέρι του Θεού με το οποίο γράφει ένα γράμμα στον κόσμο.
- Ευτυχέστεροι άνθρωποι δεν είναι κατ’ ανάγκη εκείνοι που έχουν τα καλύτερα απ’ όλα τα πράγματα, αλλά εκείνοι που κάνουν καλύτερη χρήση όλων των πραγμάτων που διαθέτουν,
- Αν θέλεις πραγματικά να κάνεις κάτι, θα βρεις τον τρόπο να το κάνεις, Αν δε θέλεις να το κάνεις, θα βρεις πολύ εύκολα μια δικαιολογία για να μην το κάνεις.
- Τα δύο δυσκολότερα πράγματα που μπορείς να διαχειριστείς σωστά στη ζωή σου είναι η αποτυχία και η επιτυχία.
- Η ευγενική ομιλία δεν τραυματίζει τη γλώσσα σου.
(Εκδόσεις «Ο Λόγος»)