683-     ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ. Είδα στ’ όνειρο, έγραφε ένας πνευματικός, ένα άνθρωπο, που παρουσιάσθηκε στο δικαστήριο του Θεού. «Βλέπεις, Θεέ μου, του λέγει, ετήρησα το Νόμο σου. Δεν έπραξα καμιά ατιμία ή ασέβεια. Κύριε, τα χέρια μου είναι αγνά.            -Αναμφιβόλως, αναμφιβόλως, του απήντησε τότε ο καλός Θεός, αλλά είναι άδεια και γι’ αυτό σε καταδικάζω.689-     ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Απ’ έξω από την εκκλησία γινόταν η συζήτησις:            -Έχω μοναδική επιθυμία να μ’ αξιώση ο Θεός να πάω κάποτε ν’ ανεβώ στο όρος Σινά και να διαβάσω από εκεί απάνω τις δέκα εντολές.            -Μπα, εγώ σου λέω καλύτερα να μείνης σπίτι σου…

-    Τι φταίει, Γέροντα, και δεν είμαι πάντοτε ειρηνική;-    Δεν ελευθερώθηκες από τον εαυτό σου, είσαι σκλάβα στον παλαιό σου άνθρωπο. Κοίταξε να πετάξης τον εαυτό σου, γιατί, αν δεν πετάξης τον εαυτό σου, θα σε πετάξη ο εαυτός σου. Όποιος έχει φιλαυτία, δεν μπορεί να έχη ανάπαυση, ειρήνη ψυχής, γιατί δεν είναι εσωτερικά ελεύθερος. Είναι σαν την χελώνα και το περπάτημά του είναι σαν της χελώνας. Βγάζει ελεύθερα το κεφάλι της η χελώνα; Τον περισσότερο καιρό μένει κλεισμένη στο καβούκι της.-    Νομίζω, Γέροντα, ότι θεωρητικά πιάνω τον εαυτό μου, στην πράξη όμως...-    Η εφαρμογή είναι δύσκολη· εκεί ζορίζεται ο…

Όταν η οσία αρχόντισσα της Ρώμης Μελάνη η Πρεσβυτέρα (349-410) έκανε περιοδεία στις σκήτες της Αιγύπτου , επισκέφτηκε και τον όσιο Παμβώ, φημισμένο για την ακτημοσύνη του. Επειδή ο πρεσβύτερος της σκήτης της Νιτρίας Ισίδωρος της είχε μιλήσει για την αρετή του, του προσέφερε μια θήκη με τριακόσιες λίτρες ασημικά ! Ο όσιος, καθώς ήταν καθισμένος και έπλεκε βλαστούς φοινίκων, αρκέστηκε να την ευλογήση και να της πεί: - Ο Θεός να σε ανταμείψη. Έπειτα πρόσταξε στον οικονόμο του Ωριγένη - Πάρε αυτά τα ασημικά και μοίρασέ τα σε όλες τις αδελφότητες της Λιβυής και των νησιών, γιατί αυτές έχουν…

Αν έχω εξασφαλίσει το ψωμί της ημέρας, έλεγε ο Όσιος Μακάριος, και μου φέρει κανείς, και μάλιστα κοσμικός, κι αλλά τρόφιμα, καταλαβαίνω πως από τον πειρασμό γίνεται τούτο, που θέλει να με ρίξει στην απληστία, και δεν τα δέχομαι. Αν καμιά φορά βρίσκομαι σε πραγματική ανάγκη, ο Θεός μου στέλνει, με κάποιον καλό άνθρωπο, εκείνα που χρειάζομαι, όπως έστειλε στον Δανιήλ, στον λάκκο των λεόντων, τροφή με τον προφήτη Αββακούμ. Όταν έχω χρήματα και τα κρατώ, ενώ περιμένω να με συντηρούν οι άλλοι, μοιάζω με τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, που περιφρόνησε την Χάρη Του Χριστού για την αγάπη των χρημάτων.…

Η Εκκλησία δεν είναι κάποιο φιλανθρωπικό σωματείο. Είναι Θεανθρώπινος οργανισμός. Η φιλανθρωπία είναι μια από τις βασικές της ιδιότητες, όχι ο σκοπός της. Νομίζω η ανώτερη πράξη φιλανθρωπίας είναι η ενότητα! Το να ενωνόμαστε μεταξύ μας με την Αγάπη του Χριστού, να γινόμαστε ένα για το Χριστό μας με τη βοήθεια Του! Πολλά αδέρφια από άλλες ενορίες με ρωτούν πώς και ενώ είμαστε τόσα νέα παιδιά στην ενορία μας δεν έχουμε οργανωθεί ώστε να κάνουμε μαζί φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Από παλαιότερα όμως το είχα σκεφτεί αυτό ήδη και είχα καταλάβει πως εμείς προσπαθούμε μια ιδιαίτερης μορφής φιλανθρωπία. Το να γίνουμε ένα,…

"Να δέχεσαι την προσφορά της αγάπης" Ήμουν πάντα επιφυλακτικός την αποδοχή προσφορών, ακόμα και εκ μέρους φίλων, μεαποτέλεσμα να τους πληγώνω, άθελα μου. Ο Γέροντας είδε αυτή την αδυναμία μου που,μέσα στην εξιδανίκευση της, έκρυβε στοιχεία εκλεπτυσμένης υπερηφάνειας και θέλησε να τηνμεταμορφώσει. Ενώ δεν του είχα κάνει ποτέ λόγο για αυτήν, σε μία συζήτηση μας, μου είπεξαφνικά: "Ξέρεις, όταν σου προσφέρουν κάτι από αγάπη, εσύ πρέπει να το δέχεσαι". Ήταν μιαάμεση και εύστοχη παρέμβαση του, με την οποία μου ξαναθύμιζε μια ξεχασμένη φράση, που μεείχε συγκινήσει στα εφηβικά μου χρόνια : "Ματαιότητα ό,τι παίρνεις από εγωισμό. Αιωνιότητα,ό,τι αποδέχεσαι με αγάπη,…

Θαυμαστό γεγονός του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού Ο πατήρ Ευμένιος έλεγε ότι, κάποιο βράδυ, αφού ετοίμασε τον πατέρα Νικηφόρο και τον έβαλε να κοιμηθή, πήγε κι αυτός στο κελλάκι του να αναπαυθή. Δεν τον έπαιρνε, όμως, ο ύπνος. Είχε μια έντονη ανησυχία, μήπως κάτι δεν έκανε καλά, μήπως δεν έκλεισε καλά τη σόμπα. Αυτά και αλλά πολλά περνούσαν απ’ τον λογισμό του. Σηκώνεται, λοιπόν, και πηγαίνει στο κελλάκι του Παππούλη.Για να μη τον ενοχλήση, αν τον είχε πάρει ο ύπνος, θεώρησε καλό να μη κτυπήση την πόρτα, ούτε να πη το “Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ,…

Βίος Αγίου Νικηφόρου Ο Όσιος Πατήρ ημών Νικηφόρος, κατά κόσμον Νικόλαος Τζανακάκης, εγεννήθη στο χωριό Σηρικάρι του Νομού Χανίων Κρήτης. Σε πολύ μικρή ηλικία στερήθηκε και τους δύο γονείς του. Όταν έγινε δεκατριών ετών, ο παππούς του τον έστειλε να εργαστή σ’ ένα κουρείο στα Χανιά. Στην εργασία αυτή τον αγαπούσαν όλοι, επειδή ήταν όμορφος, έξυπνος και κοινωνικός.Όμως η ζωή του επεφύλασσε ένα πολύ δύσκολο και οδυνηρό άθλημα, που άρχισε τότε, με την εμφάνιση των πρώτων σημαδιών της νόσου του Χάνσεν, της γνωστής Λέπρας.Για να μη τον αντιληφθούν οι αρχές και τον κλείσουν στο άνυδρο νησί της Σπιναλόγκας, σε ηλικία…

   Θέλεις να δεις το θυσιαστήριo (την αγία τράπεζα) του ανθρώπου που ελεεί; Δεν το έχτισε… κανένας άλλος, αλλά ο ίδιος ο Θεός, όχι με πέτρες, αλλά με ύλη λαμπρότερη από τον ουρανό, με ψυχές λογικές. Στα άγια των αγίων μπαίνει ο ιερέας. Μπορείς, κάνοντας τη θυσία αυτή (την κάθε πράξη αγάπης), να μπεις στον ιερότερο χώρο όπου δεν υπάρχει κανένας παρά μόνο ο Πατέρας σου, εκείνος που σε βλέπει κρυφά, εκεί που δε σε βλέπει κανένας άλλος. Μα πώς είναι δυνατό, λέει, να μη σε βλέπει κανένας, αφού το θυσιαστήριο (ο ενδεής) βρίσκεται σε δημόσιο χώρο; Το αξιοθαύμαστο είναι…

"Να αγαπάς πρώτος" Όταν του έλεγα, διότι του το έλεγα πολλές φορές, "Παππούλη μου, ευλόγησε με να σου μοιάσω όσο γίνεται περισσότερο", δεν το παρεξηγούσε, αλλά με σταύρωνε και μου έλεγε: "Να προσεύχεσαι και να αγαπάς. Να αγαπάς το Θεό και τους ανθρώπους. Δεν βλέπεις εδώ τί κάνει η αγάπη του Χριστού ; Να μη λες μέσα σου "Με αγαπούν οι άλλοι;" Αν τους αγαπάς εσύ πρώτα, να ξέρεις ότι και αυτοί σε αγαπούν το ίδιο". Μία γυναίκα παραπονιόταν κάποτε στον Παπούλη ότι κανείς ότι δεν την αγαπά. Δεν την αγαπούσε ο άντρας της, δεν την συμπαθούσαν στη δουλειά, την…