ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Αγώναςπνευματικός συνεχήςΤου πνευματικού αγώνα το είδος δεν ανέχεται άοπλον αγωνιστή. Τότε σταματά η προετοιμασία του αγώνα, όταν κλείνη η αυλαία της παρούσης ζωής. Και κλείνει η αυλαία, όταν ή ψυχή βγαίνη απ’ το σώμα. Όσο, λοιπόν, βρισκόμαστε εδώ, είναι ανάγκη να πυγμαχούμε, κι όταν είμαστε στο σπίτι κι όταν είμαστε έξω στην αγορά. Ε.Π.Ε. 5,240 μέχρις αίματοςΠολλοί θυσίασαν και χρήματα και καλοπέραση και δόξα. Λύγισαν όμως μπροστά στο θάνατο. Ο Παύλος λέει: Θέλω τον αγωνιστή να παλεύη μέχρις αίματος, οι αγώνες να φτάνουν μέχρι θυσίας, μέχρι σφαγής. Κι αν χρειαστή να υπομένουμε θάνατο, είτε ατιμωτικό, είτε επικατάρατο, είτε να διασύρεται…
Ο ζυγός του κόσμου και ο ζυγός του Χριστού Όλοι οι άνθρωποι θεωρητικά θέλουν την ευτυχία, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που βάζουν το λαιμό τους, με τη θέληση τους, σε κάποιο σκληρό και ανυπόφορο ζυγό. Βλέπε, όμως, ο Σωτήρας του κόσμου μιλάει για το δικό του ζυγό και το φορτίο και λέει: Ελάτε σ’εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας ξεκουράσω. Σηκώστε πάνω σας το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό μου παράδειγμα, γιατί είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και οι ψυχές σας θα βρουν ξεκούραση. Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το…
Οι λογισμοί του ερημίτουΟ ερημίτης Γεώργιος Μαχούριν διηγήθηκε: « Από καιρό βασανιζόμουν με επίμονους λογισμούς και αναρωτιόμουν αν θα ήταν προτιμότερο ν’αφήσω το μοναστήρι μου και να πάω σε κανένα άλλο πιο απομονωμένο. Εδώ έρχονται και με βλέπουν πολλοί επισκέπτες. Παίρνω και πολλά γράμματα. Ντρέπομαι να διώχνω τους ανθρώπους και πρέπει ν’απαντώ στα γράμματα, που μερικά απ’αυτά είναι σημαντικά. Αυτή η οδυνηρή αβεβαιότης διαρκούσε δυο χρόνια! Δεν έκανα όμως λόγο γι’αυτήν σε κανέναν. Περιωρίζομουν μόνο να φέρνω διαδοχικά στο μυαλό μου όλα τα μέρη, όπου θα μπορούσα ν’αποτραβηχτώ. »Μια μέρα, ο υποτακτικός μου με ειδοποίησε πως ένας προσκυνητής ερχόταν από…
"Μην πας τουλάχιστον πίσω ""Τουλάχιστον αν δεν μπορείς να προχωρήσεις μπροστά, μην πας προς τα πίσω", μου είπε μια μέρα που επέμενα εγώ σε κάποια αμαρτία να την επαναλαμβάνω. "Σε κάθε δουλειά που κάνεις να ξέρεις ότι θα συναντάς και θα σου παρουσιάζονται πολλά εμπόδια και στενοχώριες. Να μην κάνεις πίσω, αλλά να προσεύχεσαι και ο Θεός θα σου τα παίρνει όλα αυτά και θα προχωράς".[Τζ 114] "Εκεί που απελπίζεσαι… ""Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να Τον πιστεύεις και να Τον αγαπάς. Όπως και Εκείνος μας αγαπά και φροντίζει για εμάς,…
Οι εκτρώσεις είναι φοβερή αμαρτία-Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, που έχει μεγάλα παιδιά, είναι έγκυος τριών μηνών.Ο άνδρας της την απειλεί πώς, αν δεν κάνη έκτρωση, θα την χωρίση.-Αν κάνη έκτρωση, θα την πληρώσουν τα άλλα παιδιά τους με αρρώστιες και ατυχήματα. Σήμερα οι γονείς σκοτώνουν τα παιδιά με τις εκτρώσεις και δεν έχουν την ευλογία του Θεού. Παλιά, αν γεννιόταν ένα παιδάκι άρρωστο, το βάπτιζαν, πέθαινε αγγελούδι, και ήταν πιο ασφαλισμένο. Είχαν οι γονείς και άλλα γερά παιδιά, είχαν και την ευλογία του Θεού. Τώρα γερά παιδιά τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις και διατηρούν στην ζωή άλλα που είναι…
από πολύ μικρή ηλικίαΤότε που ‘ταν ευκολώτερη η δουλειά, τότε έπρεπε να ξερριζώσης τα αγκάθια των ελαττωμάτων του, τότε που ήταν πιο τρυφερή η ηλικία κι ήταν εύκολο το ξερρίζωμα. Τότε θα νεκρώνονταν τα πάθη και δεν θα γίνονταν δυσκολοθεράπευτα. Ε.Π.Ε. 27,476 και εγγόνιαΑν εσύ αναθρέψης καλά το παιδί σου, τότε κι εκείνο θ’ αναθρέψη με τον ίδιο τρόπο το παιδί του κι εκείνο το δικό του παιδί. Κι έτσι θα συνεχίζεται παντοτινά μια αλυσίδα και μια αλληλοδιαδοχή άριστης ζωής, που πήρε την αρχή και τη ρίζα από σένα και που θα σου φερνή τους καρπούς της φροντίδας, που έδειξες…
Οι πολύτεκνες οικογένειεςΟ Θεός αγαπάει και φροντίζει ιδιαίτερα τους πολυτέκνους. Σε μια μεγάλη οικογένεια δίνονται πολλές ευκαιρίες στα παιδιά να αναπτυχθούν κανονικά, εφόσον οι γονείς τους δίνουν σωστή αγωγή. Το ένα παιδί βοηθάει το άλλο. Η μεγαλύτερη κόρη βοηθάει την μητέρα, το δεύτερο παιδί φροντίζει το μικρότερο κ.λπ. Υπάρχει αυτό το δόσιμο και ζουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα θυσίας και αγάπης. Ο μικρός τον μεγάλο και τον αγαπά και τον σέβεται. Αυτό φυσιολογικά καλλιεργείται σε μια πολύτεκνη οικογένεια.Γι’ αυτό, όταν στην οικογένεια είναι μόνον ένα ή δυο παιδιά, οι γονείς χρειάζεται πολύ να προσέξουν πώς θα τα μεγαλώσουν. Συνήθως κοιτάζουν…
Τις προάλλες που είχα πάει στο χωριό μου και κάνοντας μια βόλτα έφτασα κοντά σε ένα ρυάκι που διέσχιζε την περιοχή. Έκατσα και παρατηρούσα τη φύση και άκουγα τους υπέροχους ήχους και τα ακούσματα της εξοχής και κάποια στιγμή το βλέμμα μου έπεσε σε αυτό το ρυάκι. Παρατηρούσα το νερό πώς περνούσε πάνω από πέτρες μικρές και μεγαλύτερες, υπερπηδούσε κλαδιά και συνέχιζε ανεμπόδιστο την πορεία του μέχρι να ξεχυθεί στη θάλασσα. Και ένιωσα πως ο Θεός μου δίνει ένα μάθημα εκείνη την ώρα… ότι δηλαδή κι εμείς οι χριστιανοί έτσι πρέπει να γίνουμε… σαν το ρυάκι! Πόσα διδάγματα μας δίνει…
ΑΝ ΚΑΤΟΡΘΩΣΕΙΣ να θεωρείς την περιφρόνηση σαν έπαινο, την φτώχεια καθώς τον πλούτο, την στέρηση σαν καλοπέραση, τότε μην φοβάσαι πια την αμαρτία. Όποιος φτάσει σ’ αυτά τα μέτρα, δεν έχει φόβο να πέσει σε πάθη ακάθαρτα και να πλανηθεί από τον διάβολο, έλεγε κάποιος σοφός Γέροντας. -ΔΩΣΕ αίμα και λάβε Πνεύμα, έλεγε ο Αββάς Λογγίνος σ’ όσους αγωνίζονταν να φτάσουν σε απάθεια. -ΑΔΥΝΑΤΟΝ είναι να γίνει ο άνθρωπος απαθής αν δεν κατοικήσει μέσα του ο Θεός, έλεγε άλλος Πατήρ. -ΈΝΑΣ νέος μοναχός συνάντησε στον δρόμο του μια μέρα μερικές καλόγριες, που κατέβαιναν στην πόλη. Αμέσως άλλαξε δρόμο, για να…
76. Για να γίνουμε τέλεια ευάρεστοι στον Χριστό, πρέπει να μάθουμε να αδιαφορούμε για την σάρκα μας. Λόγου χάριν, αν νοιώθουμε υπνηλία κατά την διάρκεια της προσευχής και όμως βιάζουμε τον εαυτό μας να συνεχίση την προσευχή, τότε δείχνουμε αδιαφορία απέναντι της σαρκός μας. Οι μάρτυρες και οι Όσιοι είχαν αυτήν την τελεία αδιαφορία απέναντι της σαρκός. 77. Στο τέλος της πρωινής και της εσπερινής προσευχής, που κάνεις κατ’ ιδίαν, να επικαλήσαι τους Αγίους: Πατριάρχας, Προφήτας, Αποστόλους, Μάρτυρας, Ομολογητάς, Πατέρας της Εκκλησίας, Οσίους. Έτσι στην κάθε μία από αυτές τις χορείες τους, θα βλέπης την πραγματοποίησι των διαφόρων αρετών και…

katafigioti

lifecoaching