Η θεραπευτική ενός οσίουΣτα Φάρασα, όπως και σε όλη την περιφέρειά τους, δεν υπήρχε άλλος γιατρός εκτός από τον όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ήταν δάσκαλος και γιατρός, ψυχών και σωμάτων.Όπου περνούσε και του έφερναν αρρώστους, ποτέ δεν εξέταζε αν ήσαν χριστιανοί ή τούρκοι. Εξέταζε μόνο ποια αρρώστια τους βασάνιζε, για να διαβάση την ανάλογη ευχή. Με τις θεραπείες του οι τούρκοι καταλάβαιναν την αξία της Ορθοδοξίας μας και εκδήλωναν τον σεβασμό τους σ’ αυτήν.Δεν έδινε στους αρρώστους συνταγές, αλλά τους διάβαζε την ανάλογη ευχή της Εκκλησίας και έτσι τους θεράπευε. Όσοι είχαν άρρωστο και δεν μπορούσαν να τον μεταφέρουν στο…

Η θεία κοινωνία και το δαιμόνιοΦρίκη τρόμος και πανικός κυριεύουν τα δαιμόνια, όταν βρεθούν μπροστά στο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τη θεία Κοινωνία. Γι’ αυτό πάντοτε οι δαιμονισμένοι σπαράζουν και χτυπιούνται ελεεινά, όταν πλησιάσουν στα τίμια Δώρα, πράγμα που δεν συμβαίνει πριν από τον καθαγιασμό και τη μεταβολή Τους. Είναι και τούτο μια συνεχής και περίτρανη απόδειξη, ότι η θεία Κοινωνία είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.Στο βίο του αγίου Ευτυχίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως ( 6ος αι.), υπάρχει ένα σχετικό περιστατικό.Στην περιοχή της Αμάσειας, όπου είχε για ένα διάστημα εξοριστεί, βρισκόταν ένα γυναικείο μοναστήρι, που λεγόταν « της Φλαβίας».…

Η φυματίωσις του λάρυγγοςΟ π. Ιωάννης της Κρονστάνδης θεράπευε πολλούς με την χάρι της θείας κοινωνίας.Σε μια περίπτωσι βαρειάς ασθενείας ο καθηγητής Σιμανόφσκυ διέγνωσε φυματίωσι του λάρυγγος. Πληγές κάλυψαν τον λάρυγγα του αρρώστου και η φωνή του χάθηκε. Ο καθηγητής δήλωσε ότι ο ασθενής έχει ζωή μόλις δέκα ημερών.Οι συγγενείς έστειλαν αμέσως τηλεγράφημα στον π. Ιωάννη. Σε πέντε μέρες έφθασε.-Γιατί δεν με ειδοποιήσατε ότι είναι τόσο βαρειά ο άρρωστος; Θα έφερνα μαζί μου τη θεία κοινωνία, αν το ήξερα.Ο ασθενής, καθώς ψυχορραγούσε, κοίταζε ικετευτικά τον μπάτουσκα. Εκείνος, αφού βυθίσθηκε για λίγο στον εαυτό του, γύρισε προς το μέρος του και…

Η μόλυνσις του αίματος Το 1884 η πριγκίπισσα Ζ. Ν. Γιουσούποβα έπαθε μόλυνσι αίματος μετά από έναν πρόωρο τοκετό. Την νοσήλευε ο καθηγητής Σ. Π. Μπότκιν. Σε μια από τις νύχτες που περνούσε άυπνη, επέμενε να κυριαρχή στην μνήμη της η μορφή του π. Ιωάννου της Κρονστάνδης. Το πρωί εξέφρασε την επιθυμία να τον δη. Ο πατέρας της είπε:-Κι εγώ όλη νύχτα έβλεπα στον ύπνο μου τον π. Ιωάννη και θέλω να τον προσκαλέσω να έρθη εδώ να προσευχηθή…Όταν ο μπάτουσκα έβαλε το χέρι στο κεφάλι της, η πριγκίπισσα ένιωσε αμέσως ένα ασυνήθιστο ελάφρωμα. Εκείνος τότε γονάτισε μπροστά σε μια…

"Του Θεού να γίνει"Καρκινοπαθής, που βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της αρρώστιας του, ζήτησε μέσω φίλου του να πληροφορηθεί από τον Γέροντα αν θα ζήσει. Ο Γέροντας δεν απήντησε στην ερώτηση, μόνο είπε, ότι εύχεται στο Θεό, και του έστειλε ένα κομβοσχοίνι.Έπειτα από λίγες μέρες, ο ασθενής προσευχόμενος, με το κομβοσκοίνι στα χέρια, ανεχώρησε για τους ουρανούς.[Γ 197] "Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει"Ο γιατρός μου είχε δώσει στο παρελθόν ένα σχετικό φάρμακο και μου συνέστησε να το παίρνω ανελλιπώς. Ο Γέροντας, που δε συμπαθούσε γενικά την υπερβολική χρήση των φαρμάκων και πού, παρά ταύτα, σεβόταν τους γιατρούς και παραδεχόταν…

"Να είναι ευλογημένο!" (Ο "πνευματικός" του αποσπάσματος που ακολουθεί είχε αρρωστήσει πολύ βαριά από καρκίνο, και ζήτησε από το Γέροντα Πορφύριο να προσευχηθεί να γίνει το θέλημα του Θεού).Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και η ασθένεια του πνευματικού υποτροπίασε. Χρειάσθηκε νέα εγχείρηση, αλλά η κατάσταση της υγείας του διαρκώς χειροτέρευε. Ο ασθενής πονούσε αφόρητα, δεν έτρωγε τίποτε, τον διατηρούσαν με ορούς και μέρα με τη μέρα έλιωνε σαν το κερί. Σε μία από τις τελευταίες επισκέψεις μου στο σπίτι, όπου έμενε ο πνευματικός μου, εκείνος μου είπε, με σβησμένη φωνή: "Να πεις στον π. Πορφύριο, ότι πονάω πάρα πολύ και τον…

"Γαντζώνεσαι με την ελπίδα του Θεού και σώζεσαι" Όταν συνήλθε κάπως ο Γέροντας κι άρχισε σιγά σιγά να δέχεται επισκέπτες, τον συνάντησα κι άκουσα έκπληκτος, να μου λέει, με την ασθενική φωνή του: "Όταν ήμουν, που λες, νέος, προσευχήθηκα στο Θεό, αν ποτέ επιτρέψει ν' αρρωστήσω, να μου δώσει καρκίνο. Ξέρεις, ο καρκίνος είναι η καλύτερη αρρώστια. Γιατί με τις άλλες αρρώστιες, δεν το παίρνεις σοβαρά το ζήτημα, ελπίζεις ότι θα γιατρευτείς και συνήθως δεν αλλάζεις. Με τον καρκίνο όμως, λες, "ως εδώ ήταν, πάει, τελείωσαν τα ψέματα, τώρα φεύγω". Οι άνθρωποι δεν μπορούν να σε βοηθήσουν και βρίσκεσαι μόνος…

"Η υπομονή που δοκιμάζεται" Έπειτα από μερικούς μήνες μπόρεσα να κάνω νέα επίσκεψη, επίσης σύντομη.Ο Γέροντας συνερχόταν όλο και περισσότερο.Μεταξύ άλλων μου είπε: "Πρέπει να προσέχω πολύ, γιατί αυτή η παλιαρρώστια μπορεί να μ' αφήσει κάποια στιγμή στον τόπο". Κι αμέσως διόρθωσε: "Αν και δεν υπάρχουν παλιαρρώστιες, αφού όλες τις επιτρέπει ο Θεός" και τελείωσε τη συνομιλία μας με τα λόγια: "Η αρρώστια με κούρασε. Τόσους μήνες κλεισμένος μέσα σ' ένα δωμάτιο. Επιθύμησα πολύ την εξοχή και τα δένδρα. Κάνε προσευχή και για μένα". Μου φάνηκε σαν παιδικό, σαν ελαφρό παράπονο και νοσταλγία, που δικαιολογείται ακόμη και σε αγίους. Μετά…

1418. ΚΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ «ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ». Ο Αλέξανδρος Μαντσόνι, Ιταλός λογοτέχνης, μαζί με τα παιδιά του προσευχόταν για την υγεία της συζύγου του, που ήταν βαριά άρρωστη.Όταν τελείωσε την προσευχή του είπε στα παιδιά του:- Τώρα, ας πούμε και ένα άλλο «Πάτερ ημών» για όλους εκείνους που μας έχουν κάνει κακό. Έτσι η προσευχή μας θα γίνει πιο ευπρόσδεκτη από τον Θεό. 1209. ΣΤΟΝ ΠΟΛΥΛΟΓΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ. Χύνεις μελάνης ποταμούς για την φτωχή πατρίδα, μα σα χρειασθεί το αίμα σου, δε χύνεις μια ρανίδα! Στρατήγης Γ. (Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 548,640)

"Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό" Ο Γέροντας μου είπε μια μέρα, επιγραμματικά: "Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας το Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζονταςτο όνομά Του".[Γ 204] "Λόγω αυτής της αρρώστιας έχει γεμίσει ο παράδεισος" Ο Γέρων Πορφύριος σε μία συζήτηση που είχε με κάποιους αδελφούς μεταξύ άλλων είπε: -Το φάρμακο με το οποίο καταπολεμείται ο καρκίνος είναι πολύ εύκολο και οι γιατροί το "συναναστρέφονται" καθημερινά και το έχουν μπροστά στα μάτια τους, όπως με την Χάρη του Θεού κι εγώ το γνωρίζω. Ο Θεός όμως δεν τους το αποκαλύπτει, γιατί…