1181. ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΓΙΟΣ.  Μια μεγάλη διάνοια, η μεγαλύτερη ίσως που γνώρισε ο κόσμος, ένας άνθρωπος, που πέρασε όλα τα νιάτα του μες την αταξία και γεύθηκε όλες τις ηδονές, και πέρασε απ΄όλα τα στάδια της αμφιβολίας και της πλάνης, ο Αυγουστίνος, νικημένος από την χάρη, μεταστράφηκε και έφθασε σε υπέροχο βαθμό τελειότητος.  Μια μέρα – διηγείται ο ίδιος– ωθούμενος από την χάρη και συγκρατούμενος από τις κακές του έξεις, έβλεπε νέους και νέες, που ξεχώριζαν για τον αγνό των βίο και παρά το ζεστό αίμα, που έτρεχε στις φλέβες του, και παρά τις βαθιές ριζωμένες συνήθειες αναφωνεί:  «Ότι κατόρθωσαν εκείνοι…

"Η πνευματική αναγέννηση των παιδιών" -Γέροντα, για την ανατροφή των παιδιών ευθύνονται μόνον οι γονείς;-Κυρίως οι γονείς ευθύνονται, γιατί, ανάλογα με την ανατροφή που θα δώσουν στα παιδιά, θα γίνουν καλοί κληρικοί, καλοί εκπαιδευτικοί κ.λπ., και θα βοηθούν και αυτά με την σειρά τους τα παιδιά, και τα δικά τους και του κόσμου. Η μητέρα μάλιστα έχει περισσότερη ευθύνη από τον πατέρα για την ανατροφή των παιδιών.Αν οι γονείς, κατά το διάστημα που το παιδάκι είναι ακόμη στην κοιλιά της μητέρας, προσεύχονται, ζουν πνευματικά, το παιδάκι θα γεννηθή αγιασμένο. Και στην συνέχεια, αν το βοηθήσουν πνευματικά, θα γίνη αγιασμένος άνθρωπος…

Ο άγιος Βλαδίμηρος, ο πρώτος χριστιανός ηγεμόνας των Ρώσων, είχε έντεκα γιους. Μετά την κοίμηση του ( 1015) ο μεγαλύτερος, ο Σβιατοπόλκ, αποπειράθηκε ν’ απαλλαγή από τους αδελφούς του και να γίνη ο μόνος άρχοντας της Ρωσίας. Διάλεξε πρώτο στόχο της επιθέσεως του τον πρίγκιπα Βόρι, που δεν ήταν ακόμη είκοσι χρονών. Ο Βόρις βρισκόταν επικεφαλής ενός στρατεύματος, όταν πληροφορήθηκε τα σχέδια του ετεροθαλούς αδελφού του. Αν και νεαρός, ήταν αγαπητός στους άνδρες του και είχε αναγνωριστή σαν επιδέξιος αρχηγός στην υπεράσπιση της πατρίδος εναντίον των εχθρών. Εν τούτοις, αντί ν’ αντισταθή στον Σβιατοπόλκ, παραδόθηκε και θανατώθηκε χωρίς οίκτο. Ήταν…

762-  Ο ΖΗΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΣ.  Μιαν ημέραν ο Αιδ. Κ. Τροκανιέρ ερωτά τον εφημέριον του Αρς:-Αν ο Θεός σου επρότεινε να υπάγης αμέσως εις τον Παράδεισον ή να μείνεις εις την γην δια να εργασθής διά την μεταστροφήν των αμαρτωλών, τι θα έκαμνες;-Νομίζω ότι θα έμενα στην γην.-Είναι δυνατόν; Οι άγιοι είναι τόσον ευτυχείς εις τον Παράδεισον! Ούτε πειρασμοί εκεί, ούτε αθλιότητες.-Αλήθεια είναι! Αλλ’ οι άγιοι είναι συνταξιούχοι, δεν ημπόρουν, όπως ημείς, να δοξάζουν τον Θεόν με τον κόπον τους, τα βάσανά των, τας θυσίας των, διά την σωτηρίαν των ψυχών.-Θα έμενες, λοιπόν, εις την γην έως το…

682-     ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ. Κατά τον τελευταίο πόλεμο σ’ ένα μέτωπο ένας χριστιανός νοσοκόμος, αφού μετέφερε πρώτα σ’ ένα απόμερο μέρος ένα τραυματία, που υπέφερε πολύ, άνοιξε μετά το Ευαγγέλιό του και τον ρώτησε αν θέλη να του διαβάση λίγο, αλλ’ εκείνος απάντησε:            -Δεν μπορώ να τ’ ακούω. Δε με σώνουν αυτά. Ο νοσοκόμος τότε έβγαλε τον μανδύα του, τον σκέπασε και κάθησε κοντά του. Σε λίγο ο τραυματισμένος ψιθύρισε:            -Διψώ.            Τότε ο χριστιανός νοσοκόμος πήρε το παγούρι και περνώντας ανάμεσα από τις σφαίρες που έπεφταν βροχή πήγε, το γέμισε και ξαναγύρισε. Όταν λοιπόν ο τραυματίας δροσίστηκε γύρισε με ευγνωμοσύνη…

446-     ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ. Πόσο υπεύθυνη δεν είναι η θέσις των γονέων, που με την άτακτη συμπεριφορά των διαστρεβλώνουν τις συνειδήσεις των παιδιών των! -Γιατί, παιδί μου, ρωτούσε κάποτε με περιέργεια η θεία τον ανηψιό της, γιατί θες να είσαι τόσο μεγάλος όσο ο μπαμπάς σου; -Για να μην έχω κι εγώ να λέω προσευχές, απήντησε ο μικρός με αφέλεια.   448-     ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙΣ. Από γονείς που δικαιολογούν το χαριτωμένο τους αγοράκι γιατί δε θέλησε να πάη στην εκκλησία και στο μάθημα της Κατηχήσεως, ελευθέρωσέ μας, Κύριε!             Από γονείς που θεωρούν το παιδί τους σαν ένα μικρό…

187-     ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΤΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗ. Ο Θεμιστοκλής όταν ήταν μικρός άκουσε να του διηγούνται την νίκη του Μιλτιάδου στο Μαραθώνα και από τότε άλλαξε εντελώς διαγωγή. Έγινε φρόνιμος και σκεπτικός. Σε όσους του ζητούσαν την αιτία της μεταβολής αυτής απαντούσε:             -Ούκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον (Δε μ’ αφήνει να ησυχάσω η νίκη του Μιλτιάδου). 193-     ΜΕΓΑ ΚΙΝΗΤΡΟ. Τίποτε άλλο δεν παρακινεί περισσότερο τον άνθρωπο να υποβληθή σε πολλούς κόπους και μεγάλες θυσίες, όσο η ελπίς μιας μεγάλης αμοιβής. Ο ισραηλιτικός λαός πέρασε την Ερυθρά Θάλασσα, βάδισε πολλά χρόνια στην έρημο της Αραβίας και υπέφερε τόσες ταλαιπωρίες…

Επιστολή 275.-ΣΤΟΝ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΑΤΟ ΙΕΡΑΚΑ. Για τον λόγο και τον βίο.Βίος χωρίς λόγος ωφελεί, ως από τη φύση του, περισσότερο, παρά ο λόγος χωρίς βίο. Γιατί ο πρώτος, και όταν σιωπά, ωφελεί, ενώ ο άλλος, και όταν φωνάζει, ενοχλεί. Εάν όμως ο λόγος και ο βίος συμπέσουν, αποτελούν κόσμημα όλης της ενάρετης ζωής. (ΕΠΕ έργα Ισιδώρου τόμος 2,391)Επιστολή 73.-ΣΤΟΝ ΠΑΛΛΑΔΙΟ.Ότι η πίστη, χωρίς τα έργα, δεν σώζει τον άνθρωπο.Κινδυνεύεις (πώς αλήθεια να σε προσφωνήσω, για να σε ονομάσω όπως σου αξίζει), να αγνοείς, αυτά που είναι ολοφάνερα ακόμα και στα μικρά παιδιά. Να μη νομίζεις λοιπόν, ότι η πίστη (εάν βέβαια…

Επιστολή 235.- ΣΤΟΝ ΚΟΜΗΤΑ ΕΡΜΙΝΟ. Ότι, μαζί με τον ορθό τρόπο ζωής του ιερέα, απαραίτητη είναι και η δύναμη τού λόγου.Όπως ένα καρποφόρο δένδρο, όταν έχει ωραίο φύλλωμα και είναι γεμάτο καρπό, και τον γεωργό τον χαροποιεί, και αυτούς που το βλέπουν τους ευχαριστεί, και εκείνους που περνούν από τον δρόμο τους αναπαύει, έτσι και αυτός που τοποθετήθηκε στη διδασκαλική έδρα, όταν κοσμείται με την αρετή και αστράφτει με τον λόγο, και τον Θεό ευφραίνει, και τους ανθρώπους ωφελεί. Εάν όμως στερείται και τα δύο αυτά, δεν ωφελεί πολύ τους μαθητές του. Γιατί χρειάζεται βέβαια η ορθή ζωή για αυτούς…

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 3.- ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟ ΝΕΙΛΑΜΒΩΝΑ Περί έμπρακτης ζωής.Έχοντας μάθει με κάθε σαφήνεια από τους αρχαίους φιλοσόφους, ότι δεν είναι κανείς κάτι, επειδή νομίζει ότι είναι, γι’ αυτό να πράττεις μάλλον, και όχι να μιλάς μόνον. ΕΠΙΣΤΟΛΗ 14.- ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ ΠΑΤΡΙΜΙΟ Για την έμπρακτη ζωή.Έχεις βέβαια την ευφυΐα, όπως έμαθα, να μαθαίνεις γρήγορα και να μιλάς δυναμικά, ο δρόμος όμως της πνευματικής ζωής δεν κατορθώνεται με λόγια, αλλά με έργα. Αν λοιπόν ενδιαφέρεσαι για τους αιώνιους μισθούς, αφήνοντας την καλλιλογία στον πονηρό, επιδίωκε να κάμνεις καλά έργα. (ΕΠΕ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΟΜΟΣ 1,31 & 1,39)