762- Ο ΖΗΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΣ.
Μιαν ημέραν ο Αιδ. Κ. Τροκανιέρ ερωτά τον εφημέριον του Αρς:
-Αν ο Θεός σου επρότεινε να υπάγης αμέσως εις τον Παράδεισον ή να μείνεις εις την γην δια να εργασθής διά την μεταστροφήν των αμαρτωλών, τι θα έκαμνες;
-Νομίζω ότι θα έμενα στην γην.
-Είναι δυνατόν; Οι άγιοι είναι τόσον ευτυχείς εις τον Παράδεισον! Ούτε πειρασμοί εκεί, ούτε αθλιότητες.
-Αλήθεια είναι! Αλλ’ οι άγιοι είναι συνταξιούχοι, δεν ημπόρουν, όπως ημείς, να δοξάζουν τον Θεόν με τον κόπον τους, τα βάσανά των, τας θυσίας των, διά την σωτηρίαν των ψυχών.
-Θα έμενες, λοιπόν, εις την γην έως το τέλος του κόσμου;
-Βεβαίως…
766- ΖΗΛΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΥ.
Ο ιεραπόστολος Π. Μαρκελίνος, από το Κουσάνο της Ιταλίας, έγραφε σε ένα φίλο του: «Παρακάλεσα τον Θεό να με βοηθήση να σώσω πολλές ψυχές…Ας μου αφαιρέση τα πάντα, την υγεία μου, τους γονείς μου, ό,τι έχω…αρκεί να κερδίσω ψυχές».
Η προσευχή του εισηκούσθη. Σε ηλικία 42 ετών έγινε λεπρός και με το παράδειγμά του και τον πόνο του κατώρθωσε να φέρη κοντά στον Χριστό εκατοντάδες ψυχές.
(Θησαυρός Γνώσεων και ευσεβείας, Υακίνθου Γρατιανουπόλεως, σελ. 351-353)