Στη γεμάτη άγχος προσπάθεια μας να γίνουμε αποδεκτοί και να αγαπηθούμε από τους άλλους ανθρώπους ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να γίνουμε τελικά αυτοί οι άλλοι! Άνθρωποι όμοιοι σε όλα, στο στυλ, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στον τρόπο διασκέδασης, ακόμα και στον τρόπο σκέψης! Όλα σχεδόν επιβάλλονται και καθορίζονται και εσύ είσαι υποχρεωμένος να τα ακολουθήσεις… αλλιώς θα θεωρηθείς απροσάρμοστος, αναχρονιστικός, εκτός πραγματικότητας, απόκοσμος. Άνθρωποι μαζοποιημένοι που άγονται και φέρονται από τα διάφορα συστήματα αυτού του κόσμου όπως του life style και του καταναλωτισμού αλλά και γίνονται απερίσκεπτα θιασώτες διαφόρων ιδεολογιών.Μ’ αυτό τον τρόπο όμως ο άνθρωπος χάνει την ταυτότητα του,…

Ακτημοσύνηατομική, αλλά και εκκλησιαστικήΕκείνο το «πούλησε τα υπάρχοντα σου και μοίρασε τα στους φτωχούς και έλα να μ’ ακολουθήσεις» (Ματθ. ιθ' 21), που είπε ο Χριστός, καιρός να λεχτεί και προς τους προεστώτες της Εκκλησίας, για τα κτήματα της Εκκλησίας. Δυστυχώς τώρα, λειτουργοί του Θεού, αφιερωμένοι, ασχολούνται με τρύγους και θερισμούς, με αγοροπωλησίες και με έσοδα. Ε.Π.Ε. 12,292 όντως πλούτος Όποιος δεν έχει απολύτως τίποτα, ούτε σπίτι, ούτε τραπέζι, ούτε περιττό ένδυμα, αλλ’ έχει στερηθεί όλα για την αγάπη του Θεού, χρησιμοποιεί τα κοινά σαν δικά του. Παίρνει από όλους όσα θέλει. Και έτσι, ενώ δεν έχει τίποτα, τα ‘χει…

Ένα από τα αγαπημένα μου αθλήματα από τον κλασικό αθλητισμό ήταν πάντα το άλμα επί κοντώ. Σ’ αυτό το άθλημα ο αθλητής πρέπει να περάσει από ένα πήχη που υψώνεται περίπου στα έξι μέτρα, με τη βοήθεια ενός ελαστικού κονταριού μήκους τεσσεράμισι μέτρων. Πρόσφατα, καθώς έβλεπα τους αγωνιζόμενους σκεφτόμουν πόσο πολύ μοιάζει αυτό το άθλημα με την πνευματική ζωή των χριστιανών! Και σε μας ο πήχης είναι πολύ ψηλά! Αποκλείεται να τηρήσουμε τις εντολές του Χριστού και να αγιάσουμε χωρίς τη συνδρομή και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αλίμονο αν μπορούσανε να τα καταφέρναμε μόνοι μας! Πόση έπαρση θα είχαμε!…

Κύριε μου Ιησού Χριστέ, δε θέλω πια να ακούω ωραία λόγια αλλά τα λόγια τα δικά Σου, τα αιώνια και αληθινά. Στείλε μου Σε παρακαλώ ανθρώπους στο δρόμο μου που να μιλούν με Σένα κι όχι για Σένα. Δε θέλω ‘προφήτες’ και ‘αγίους’ και ‘διορατικούς’ και ‘θαυματουργούς’ και ‘ καταπληκτικούς’ και ‘διασήμους’, αλλά ταπεινούς και αφανείς εργάτες σου, ανθρώπους που Σε αγαπούν και Σε λατρεύουν, που ζουν για Σένα, που αγωνίζονται κάθε λεπτό να είναι χριστιανοί! Δε θέλω φίλους δικούς μου αλλά να γνωρίσω φίλους δικούς Σου. Δε θέλω σωτήρες αλλά ανθρώπους να με οδηγήσουν στο Σωτήρα. Δε θέλω οδηγούς…

" Δεν αντέχουμε όλα τα βιβλία " Το έτος 1971, διάβαζα ένα βιβλίο του αειμνήστου Καθηγητού Π.Τρεμπέλα με περιεχόμενα: Τί είναι Πνευματισμός, Ιστορία του Πνευματισμού, Πνευματιστικά Φαινόμενα, Θεωρία προς εξήγηση, Μεσάζοντες ή Μέντιουμ, Πνευματισμός ως αποκάλυψη, Διδασκαλία του Πνευματισμού, Πνευματισμός και Χριστιανισμός, και καθώς προχωρούσα στο διάβασμα, μου έφερνε το περιεχόμενό του διάφορες φοβίες, ταραχές, και μου δημιουργούσε στο λογισμό μου διάφορα προβλήματα και στην πίστη μου αμφιβολίες. Το είδε ο Παππούλης το πρόβλημά μου χωρίς να του πώ εγώ και μου λέει: " Άφησέ το αμέσως αυτό το βιβλίο που διαβάζεις, γιατί ο πονηρός σε πολεμάει πολύ άσχημα ".…

Πόσο πολύ ποθούν οι ψυχές μας τον Κύριο! Πόσο θα ωφελούμαστε, αν ακούγαμε τί έχουν να μας πουν… όμως δεν τις ακούμε παρ’ ότι μας κραυγάζουν. Τη φωνή της ψυχής μας την πνίγουν οι καθημερινές μας δραστηριότητες, τα άγχη, η συνήθεια, η ρουτίνα… Κάθε μέρα ακούμε δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους να μιλούν, να λένε την άποψη τους, να φωνάζουν, να μαλώνουν, να νουθετούν… όμως την ψυχή τους ποιος την ακούει; Ακόμα κι αυτοί που εργάζονται πνευματικά, που εκκλησιάζονται, μελετούν, ακούνε τα κηρύγματα, προσεύχονται, ακόμα κι αυτοί πολλές φορές δεν την ακούνε την ψυχή τους, επειδή κι αν εργάζονται, λειτουργούν…

Οι δυσκολίες των παιδιών στις σπουδές τους Παιδιά που έχουν κρίση και εξυπνάδα, έχουν μερικές φορές προβλήματα και βασανίζονται. Θέλουν να τα τακτοποιήσουν όλα με το μυαλό τους και ζητούν να κάνουν πράγματα πάνω από τις δυνάμεις τους. Έχουν δυνατό μυαλό, αλλά δεν ξέρουν να βάζουν φρένο. Κάνουν πειράματα με τον εαυτό τους, λές και θέλουν να δούν πόσο αντέχουν, και ταλαιπωρούνται. Αν ταπεινωθούν, η κρίση τους τα βοηθάει να προκόψουν. Παιδιά που δεν έχουν τέτοια κρίση και εξυπνάδα, δεν έχουν και προβλήματα, αλλά ούτε προβληματίζονται με την καλή έννοια.Πόσοι φοιτητές, ενώ έχουν διαβάσει και ξέρουν τα μαθήματα, φοβούνται ότι…

"Ο Γέροντας να είναι στη σκιά"Η παιδαγωγική τέχνη του ήταν ανεπανάληπτη. Δεν ήταν αυταρχική και εξουσιαστική, ώστε να προκαλέσει προσωπικές εξαρτήσεις, προσκολλήσεις ειδωλοποιήσεις, που συχνά καταλήγουν σε επαναστάσεις ανεξαρτησίας. Δεν ήταν δειλή και εξουθενωτική, ώστε να προκαλέσει ανασφάλειες, φοβίες και άγχη. Δεν ήταν ανθρωποκεντρική, με τις ποικίλες ιδιορρυθμίες, αυθαιρεσίες και αδυναμίες της. Ο Γέροντας δεν καλλιεργούσε τη προσωπολατρεία, με τη μορφή της "Γεροντολατρείας", δεν επεδίωκε να συνδέσει τους πολυπληθείς επισκέπτες του με το πρόσωπό του, δεν ήθελε να αποκτήσει "πνευματική φατρία", δεν ήθελε να αποκτήσει "οπαδούς". Αντίθετα, με τη θεοανθρωποκεντρική πορεία του, ζώντας ο ίδιος "εν Χριστώ", προσπαθούσε, με διακριτικό…

Τα ορφανά παιδιά -Γέροντα, τα παιδάκια, αν πεθάνη ο πατέρας τους, πρέπει να τον δούν νεκρό;-Καλύτερα να μην τον δούν. Εδώ σε έναν μεγάλο προσπαθείς με τρόπο να πής για τον θάνατο κάποιου δικού του, πόσο μάλλον σε παιδιά!-Μέχρι ποιά ηλικία;-Ανάλογα και με το τί παιδί είναι.-Στον τάφο του να τα πηγαίνουν;-Στον τάφο, ναί, ας τα πηγαίνουν. Να τους πούν: «Ο πατέρας πήγε από ’δώ στον Ουρανό.Αν είσαστε φρόνιμα, θα έρχεται από τον Ουρανό να σας βλέπη». Θυμάμαι, όταν πέθανε η γιαγιά μου, με είχαν πάει σε ένα φιλικό μας σπίτι, για να μη δώ την κηδεία και να μην…

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα που αγαπάμε τη συνήθεια. Η καθημερινότητα μας είναι γεμάτη από πράγματα που συνηθίζουμε να κάνουμε. Είναι μια ρουτίνα που μας γεμίζει ασφάλεια. Πολλές φορές βέβαια μας κουράζει αλλά και πάλι δύσκολα θα ξεβολευόμασταν. Σπάνια θα συναντήσουμε κάποιον που θα μας πει ότι δεν του αρέσει να κάνει κάποια πράγματα επαναληπτικά κάθε μέρα. Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση της υπερβολής του ψυχαναγκασμού όπου αν κάτι πάει στραβά και δεν γίνουν τα πράγματα όπως τα έχουμε συνηθίσει αρρωσταίνουμε. Πέρα όμως από τις εξωτερικές συνήθειες υπάρχει και μια συνήθεια εσωτερική, πολύ ύπουλη, ανθεκτική και βλαπτική που στέκεται εμπόδιο…