ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ΝΟΕΜΒΡ.-ΔΕΚΕΜΒΡ.
π. Νικόλαος (ΧΩΡΙΣ ΡΑΝΤΕΒΟΥ)
Δευτέρα: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Τρίτη: 12.30-2 μ. & 8.40 - 10 μ.μ.
Τετάρτη: 8.40 - 10 μ.μ.
Πέμπτη: 12.30-2 μ. & 7-10 μ.μ.
Παρασκευή:12.30 -2 μ. & 7-10 μ.μ.
Σάββατο: 12.30-2.30μ. & 7-9.30 μ.μ.

Κυριακή: 8.20-9.30 βράδυ

 

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Νηστεία με φιλότιμοΜε την νηστεία ο άνθρωπος δείχνει την προαίρεσή του. Κάνει από φιλότιμο μια άσκηση και ο Θεός βοηθάει. Αν όμως ζορίζει τον εαυτό του και πει «τί να κάνω; είναι Παρασκευή, πρέπει να νηστέψω», θα βασανίζεται. Ενώ, αν μπει στο νόημα και νηστέψει από αγάπη για τον Χριστό, θα χαίρεται.«Αυτήν την ημέρα, να σκεφθή, ο Χριστός σταυρώθηκε• ούτε νερό δεν Του έδωσαν να πιει, ξίδι Του έδωσαν. Κι εγώ δεν θα πιώ νερό όλη την ημέρα». Αν το κάνη αυτό, τότε θα νιώθει ανώτερη χαρά μέσα του από αυτόν που πίνει τα καλύτερα αναψυκτικά!Και βλέπεις, πολλοί κοσμικοί μια…
«Η προσευχή είναι το ανοικτό χέρι για την παραλαβή των δωρεών του Θεού, είναι το ανοικτό στόμα για την γεύση της ουράνιας τροφής»Περί προσευχής - ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (1910-1989) Η προσευχή είναι το πρώτο καθήκον του χριστιανού το οποίον πρέπει να εκπληρώνει. «Τοις πάσι χρόνος και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν» (Εκκλησ. 3,1). Αλλά πώς να μην είναι χρόνος για προσευχή, αφού είναι το πρώτο έργο που πρέπει να γίνεται κάτω εδώ στην γη; Εάν υπάρχη χρόνος για διασκέδαση, μπορείς να διαμαρτύρεσαι ότι δεν υπάρχη πλέον χρόνος για προσευχή; Μόνον αυτός που δεν θέλει να προσεύχεται, δεν…
Η επέμβαση του Προδρόμου Στο κοινόβιο του Πενθουκλά, κοντά στον Ιορδάνη, ασκήτευε ο όσιος Κόνων. Για τη μεγάλη του αρετή, του ανέθεσαν να βαπτίζη στον ποταμό όσους ήθελαν να γίνουν χριστιανοί. Έχριε λοιπόν με το άγιο λάδι και μετά βάπτιζε στον ποταμό όσους έρχονταν. Κάθε φορά όμως που έχριε γυναίκα, σκανδαλιζόταν και ήθελε γι’ αυτό να εγκαταλείψη το διακόνημά του και να φύγη από το κοινόβιο. Αλλά και κάθε φορά που ξεκινούσε να φύγη, του παρουσιαζόταν ο Τίμιος Πρόδρομος και του έλεγε: -Κάνε υπομονή και θα σου ελαφρύνω τον σαρκικό πόλεμο. Δεν έβρισκε όμως καμμιά ανακούφιση. Κάποτε ήρθε μια εξαιρετικά…
299.  Όταν βλέπης τα κεριά και τις λαμπάδες στην εκκλησία, ανέβαζε το πνεύμα σου από την υλική φωτιά στην άϋλο φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  «Καὶ γὰρ ὁ θεὸς ἡμῶν πῦρ καταναλίσκον» (Εβρ. ιβ’ 29).  Όταν βλέπης και οσφραίνεσαι το ευωδιαστό θυμίαμα, ανέβαζε το πνεύμα σου στην πνευματική ευωδία των αρετών, «ὅτι Χριστοῦ εὐωδία ἐσμὲν τῷ Θεῷ»  (Β’ Κορ. β’ 15).  Απεναντίας, συλλογίσου την πνευματική παγωνιά και στρέψου προς τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος.  Διώξε την ψύχρα της καρδιάς, που προκαλείται από τον Διάβολο, τη σάρκα και τον κόσμο.  Και γίνε «οσμή ευωδιάς του Χριστού», αρωματίζωντας τη ζωή σου με το…
Με την άσκηση εξαϋλώνεται ο άνθρωπος-Γέροντα, κάποια φορά μας είχατε πεί: «χρειάζεται αποκλεισμός στον πνευματικό αγώνα». Τί εννοούσατε;-Στον πόλεμο προσπαθούν τον εχθρό να τον αποκλείσουν. Τον περικυκλώνουν, τον κλείνουν μέσα στα τείχη, τον αφήνουν νηστικό. Μετά του κόβουν και το νερό. Γιατί ο εχθρός, αν δεν έχει βασικά εφόδια και πυρομαχικά, θα αναγκασθεί να παραδοθεί. Έτσι, θέλω να πώ, και με την νηστεία και την αγρυπνία αφοπλίζεται ο διάβολος και υποχωρεί. «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών...», λέει ο υμνωδός.Με την άσκηση εξαϋλώνεται ο άνθρωπος. Φυσικά πρέπει να εγκρατεύεται κανείς αποβλέποντας σε έναν ανώτερο πνευματικό σκοπό. Αν κάνει εγκράτεια, για…
297. Μη μένεις έξω και μακριά από την Εκκλησία. Αυτή είναι η ταμιούχος της θείας χάριτος. Η πηγή της αληθείας και της ζωής. Αυτή είναι «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α’ Τιμ. γ’ 15), γιατί έχει μέσα της τον Λόγο του Θεού, που όλα μας τα μαθαίνει: Το ότι ο Θεός μας έκτισε. Το ότι ο Υιός του Θεού μας σώζει. Το ότι έχουμε ανάγκη την πίστι, την ελπίδα και την αγάπη. Μας χορηγεί την ειρήνη και την ανάνηψι μες από τη θεία λατρεία και ιδίως από τα Άγια Μυστήρια. Μας καλεί: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι,…
Αμέλειαγια τον εαυτό μαςΔεν καταργώ τον έλεγχο, ούτε απαγορεύω τη διόρθωση, αλλ’ απαγορεύω ν’ αδιαφορούμε για την πνευματική δική μας ζωή και ν’ ασχολούμαστε με τους άλλους, διαπομπεύοντάς τους. Ε.Π.Ε. 10,74 μέχρι πότε;Μέχρι πότε θα ‘μαστε ράθυμοι (οκνηροί); Μέχρι πότε αδιάφοροι; Μέχρι πότε θα καταφρονούμε και το δικό μας συμφέρον και των συνανθρώπων μας; Εκείνος, ο Χριστός, χαρίζει σε μας πλούσια τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ε.Π.Ε. 24,116 τα φταίει όλαΒλέπεις, ότι απ’ την ανόητη αμέλεια και τη ραθυμία, κι όχι από βίαιη επίθεση γίνεται η απάτη της απώλειας μας;Ε.Π.Ε. 31,118 Αμετάβλητακαι ευμετάβληταΌποιος προτιμά τον πλούτο εκείνο, δεν θα πάθη…
Το επάγγελμα δεν κάνει τον άνθρωπο-Γέροντα, όταν κάποιος ζορίζεται σε μια δουλειά, τί φταίει;-Μήπως δεν την αντιμετωπίζει με καλούς λογισμούς; Αν την αντιμετωπίζη όμορφα, τότε, όποια δουλειά και αν κάνη, θα είναι πανηγύρι.-Γέροντα, και όταν κανείς στενοχωριέται, γιατί κάνει μια δουλειά βαρειά ή καταφρονητική, λ.χ. χτίζει ή πλένει κατσαρόλες σε κάποιο μαγειρείο κ.λπ., πώς πρέπει να τοποθετηθή;-Αν σκεφθή ότι ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, θα πάψη να στενοχωριέται. Με αυτό που έκανε ο Χριστός ήταν σαν να μας έλεγε: «Έτσι πρέπει να κάνετε και εσείς». Είτε κατσαρόλια πλένει κανείς είτε σκάβει, να χαίρεται. Αλλος καθαρίζει υπονόμους, γιατί…
Η Άκτιστη ΕκκλησίαΟ πατήρ Πορφύριος, όταν μας μιλούσε για τον άνθρωπο, για το Θεό, για τον κόσμο, για την αγάπη, για την προσευχή, για τη δημιουργία ολόκληρη, μιλούσε με θεολογικά κριτήρια (πτυχιούχος ων της… Β' του Δημοτικού Σχολείου). Είχε όντως το χάρισμα της Θεολογίας, που πηγάζει από την ζώσα πηγή, τη νοερά, του Αγίου Πνεύματος. Και μάλιστα της Μυστικής Θεολογίας, όπου βλαστάνει η κατά Χριστόν φιλοσοφία. Ήταν ένας Μυστικός Θεολόγος χωρίς κοσμικές σπουδές, παρά μόνο με τις σπουδές της ασκήσεως, της ησυχίας, της νοεράς εργασίας. Έλεγε: Είθε να μπούμε όλοι στην επίγεια Άκτιστη Εκκλησία, γιατί, αν δεν μπούμε σ' αυτήν,…
Δεν θα θέλαμε να μη φοβόμαστε; Να έχουμε θάρρος, να μην τα χάνουμε, να μην απελπιζόμαστε; Δε θα θέλαμε να είμαστε ικανοποιημένοι και με τα λίγα; Να έχουμε μέσα μας πληρότητα, ειρήνη και χαρά; Δε θα θέλαμε να μένουμε μέσα μας ανεπηρέαστοι από τα εξωτερικά ερεθίσματα; Δε θα θέλαμε και οι γύρω μας να είναι ήρεμοι και γαλήνιοι; Ακόμη δε θα θέλαμε να αισθανθούμε και να πιστέψουμε ότι η ζωή μας δε σταματάει με το θάνατο μας αλλά ότι αντίθετα ξεκινάει με το θάνατο μας η ζωή, η αιώνια και αληθινή; Δε θα θέλαμε να ξυπνάμε το πρωί γεμάτοι δύναμη…

katafigioti

lifecoaching