«Διακονητές» και «Προστάτες» Άγιοι -Γέροντα, πονάει το δόντι μου.-Δεν είναι καλά να πονέσεις λίγο, για να ωφεληθείς και λίγο; Κάνε ένα κομποσχοίνι στον Άγιο Αντύπα, που βοηθάει στον πονόδοντο, και θα σου περάσει ο πόνος.-Έκανα, Γέροντα, και δεν πέρασε.-Φαίνεται κάτι θα φταίει. Αν του πεις: «από τώρα θα είμαι πιο προσεκτική σε όλα», αμέσως ο Άγιος θα βοηθήσει. Ο Άγιος Αντύπας είναι μεγάλος Άγιος! Πόσο ευαρέστησε στον Θεό! «Αντύπας, ο μάρτυς μου ο πιστός», λέει στην Αποκάλυψη.-Γέροντα, στην Ακολουθία και στην Παράκληση της Αγίας Βαρβάρας αναφέρεται ότι η Αγία θεραπεύει τις λοιμώδεις ασθένειες.-Ποιές είναι οι λοιμώδεις ασθένειες;-Οι ασθένειες, Γέροντα, που…

Οι άγνωστοι Άγιοι βοηθούν βοηθούν εν τω κρυπτώ -Γέροντα, οι άγνωστοι Άγιοι βοηθούν, αφού δεν τους επικαλούμαστε;-Πολλοί άγνωστοι Άγιοι βοηθούν και χωρίς να τους γνωρίζουμε. Αυτοί για μένα είναι μεγαλύτεροι Άγιοι. Δεν έχουν καμμιά δόξα από τους ανθρώπους, αλλά μόνον από τον Θεό. Από μεγάλη ταπεινοφροσύνη παρακάλεσαν τον Θεό επίμονα έτσι μου λέει ο λογισμός να μείνουν άγνωστοι, για να μην τιμηθούν από τους ανθρώπους, αλλά να συνεχίζουν να τους βοηθούν με τον ίδιο τρόπο, «εν τω κρυπτώ» . Αυτούς τους άγνωστους Αγίους, πρέπει να τους έχουμε σε μεγάλη ευλάβεια και να τους χρεωστούμε πολλή ευγνωμοσύνη, γιατί μας βοηθούν σιωπηλά…

Το 1833 κλήθηκα στη Μονή του Αγίου Σεργίου και έγινα ηγούμενός της. Αφιλόξενα με δέχτηκε η μονή: Την πρώτη χρονιά με χτύπησε μια πολύ σοβαρή αρρώστια, την επόμενη χρονιά μια άλλη και την τρίτη χρονιά μια τρίτη. Μου στέρησαν ότι είχε απομείνει από τη φτωχική μου υγεία και δύναμη. Καταβλήθηκα. Υπέφερα διαρκώς. Και σαν να μην έφταναν αυτά ο φθόνος, η κακολογία και η διαβολή ξεσηκώθηκαν εναντίον μου και κόχλαζαν. Δέχτηκα σκληρές, αλλεπάλληλες και εξευτελιστικές τιμωρίες, δίχως δίκη, δίχως καμιά ανάκριση, σαν άλογο ζώο, σαν αναίσθητο άγαλμα. Έβλεπα τους εχθρούς να αφρίζουν από αδυσώπητη μοχθηρότητα, διψώντας την καταστροφή μου. Εδώ,…

Ποθεί η ψυχή μου τον Θεό και τον ζητώ, με δάκρυα. Εύσπλαχνε Κύριε, Συ βλέπεις την πτώση μου και τη θλίψη μου. Ταπεινά όμως παρακαλώ το έλεός Σου: Χορήγησέ μου, του αμαρτωλού, την χάρη του Αγίου Σου Πνεύματος. Η θύμησή της οδηγεί το νου μου να ξαναβρή την ευσπλαχνία Σου. Αγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης

610. Ο πνευματικός άνθρωπος επιδίδεται με όλη του τη διάνοια και όλη του την καρδιά στη θεωρία του Θεού. Βρίσκει στον Κύριο ένα θησαυρό γνώσεως και σοφίας, «δικαιοσύνης και ειρήνης και χαράς εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. ιδ’ 17). Αντίθετα, ο σαρκικός άνθρωπος ακολουθεί τη μοιχαλίδα και αμαρτωλό γενεά, αναγνωρίζει μόνο την υλική φύσι. Δεν βλέπει σ’ αυτή τον Θεό, αλλά μόνο τα μέσα συντηρήσεως της βραχύπνυης υλικής του ζωής. Αλλά «μακάριοι οι καθαροί τη καρδία» (Ματθ. ε’ 8). Καθάρισε την καρδιά σου και έλπιζε να ενωθής με τον Θεό στη μέλλουσα ζωή. 611. Ο ιερεύς είναι όργανο του Θεού, διαχειρίζεται…

Οι Άγιοι καταργούν τις αποστάσεις Γέροντα, ο Άγιος Γεώργιος, ο ηγούμενος του Σινά, πώς από το Σινά βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα και κοινώνησε;-Πήγε και ήρθε εν ριπή οφθαλμού. Αρπαγή ήταν.-Γέροντα, εκείνη την ώρα ήταν και στο κελλί του;-Δεν ήταν στο κελλί του μέσα σε δευτερόλεπτα πήγε στα Ιεροσόλυμα, κοινώνησε και με ταχύτητα μεγάλη ξαναγύρισε στο Σινά.-Πετούσε, Γέροντα;-Σούπερ βενζίνη είχε! Ταξίδεψε με πνευματικό εισιτήριο.-Πώς γίνεται, Γέροντα, την ίδια ώρα ο ίδιος Άγιος να βρίσκεται σε δύο μέρη;-Μόνον ο Θεός είναι πανταχού παρών οι Άγιοι πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, που οι αποστάσεις καταργούνται, δεν υπάρχουν γι’ αυτούς…

Η θέση του ανθρώπου (Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς) Ο άνθρωπος είναι τοποθετημένος στο δρόμο ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση, ανάμεσα στον Θεό και στο διάβολο. Κάθε σκέψη και λογισμός του ανθρώπου και κάθε αίσθησή του φέρνει λίγο την ψυχή ή στον παράδεισο ή στην κόλαση. Εάν είναι έλλογος (δηλ. κατά Θεόν) η σκέψη και ο λογισμός συνδέει τον άνθρωπο με τον Θεό Λόγο, τον Απερινόητο και Ακατάληπτο και αυτό για τον άνθρωπο ήδη είναι παράδεισος. Εάν όμως η σκέψη είναι χωρίς και κατά του Θεού Λόγου, τότε αναπόφευκτα συνδέει τον άνθρωπο με το παράλογο και το ανόητο, με το Διάβολο,…

Κάποτε µε ερώτησε ο Γέροντας, πόσα πιάνο είχα στο σπίτι µου στην Μόσχα. Εγώ αµέσως τότε θυµήθηκα έναν συµµαθητή µου από το γυµνάσιο, παιδί όχι καλό, έναν χαρακτήρα µε όχι τόσο καλή υπόληψη, που οι άσχηµες συζητήσεις του, οι φτωχικές του διανοητικές ικανότητες, η απότοµη συµπεριφορά του σε θρησκευτικά ζητήµατα, η εξωτερική του εµφάνιση, οι παρέες του και γενικά η γνώµη των φίλων µου γι’ αυτόν, επιβεβαίωναν το ήθος του.Αυτό λοιπόν το παιδί, µια ημέρα έφερε µαζί του µέσα στην τάξη το βιολί του. Ήταν εκ φύσεως θαυµάσιος µουσικός, και επειδή έτυχε να απουσιάζει ο καθηγητής, µε την απαίτηση όλων…

Η βοήθεια των Αγίων-Γέροντα, πώς αισθάνεται ο Άγιος Αρσένιος τώρα που απέκτησε ναό;-Χαρά αισθάνεται, γιατί απέκτησε μαντρί και έβαλε μέσα τα πρόβατα του, για να τα προστατεύει. Ο κόσμος, Γέροντα, ύστερα από την αναγνώριση ενός Αγίου βοηθιέται περισσότερο;-Φυσικά βοηθιέται. Οι Άγιοι, όταν αναγνωρίζονται από την Εκκλησία, αισθάνονται υποχρέωση να μας βοηθούν αναγκάζονται κατά κάποιον τρόπο να βοηθούν περισσότερο, αλλά και ο Θεός τους στέλνει να βοηθούν τον κόσμο.-Μπορεί, Γέροντα, ένας Άγιος να ζητήσει από τον Θεό να τιμούν ο άνθρωποι την μνήμη του;-Όχι, οι Άγιοι ζητούν τέτοια πράγματα. Δεν λένε στον Θεό: «Θεέ μου, να τιμούν οι πιστοί την μνήμη…

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΤΟ 1993 «Η γλυκιά μας Μανούλα, αυτά τα παιδάκια τώρα που ήρθανε στο περιβολάκι σου, άνοιξε τη σκέπη σου και ευλόγησέ τα να γίνουν σκεύη εκλογής, να αναπαυθεί το Άγιον Πνεύμα στις ψυχές τους, μέσα στην ψυχή τους, Παναγία μας, γλυκιά μας μανούλα, η παρηγοριά μας, η δύναμίς μας, ο φωτισμός μας, να τα βοηθήσεις να γίνουν κι εκείνοι κληρονόμοι εκείνων των ανεκδιήγητων αγαθών, ότι ευλογημένη υπάρχεις εις τους απέραντους αιώνας των αιώνων». (από το βιβλίο: «ΑΓΙΩΝ ΟΡΟΣ», Μητρ. Αργολίδος Νεκταρίου)