για όλα
Για όλα όσα μας συμβαίνουν πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό.
Ε.Π.Ε. 21,172
για όλα, χωρίς γογγυσμούς
Ας σταματήσουμε παντού τον κοπετό και το θρήνο. Ας ευχαριστούμε το Θεό για όλα. Τα πάντα ας πράττουμε χωρίς γογγυσμούς.
Ε.Π.Ε. 21,586
φάρμακο
Φάρμακο, που ανακουφίζει από όλα τα λυπηρά και δυσάρεστα, είναι η προσευχή, η ευχαριστία για κάθε τι. Ώστε ο απ. Παύλος τις προσευχές δεν τις θέλει μόνο ως παρακλήσεις, αλλά και ως ευχαριστίες για όσα έχουμε. Διότι πώς θα ζητήση κάποιος κάτι για το μέλλον, όταν δεν έχει ξοφλήσει το χρέος για το παρελθόν;
Ε.Π.Ε. 22,32
για τα ευτυχή και τα δυσάρεστα
Ας ευχαριστούμε, λοιπόν, τον καλό μας Θεό για όλα, όπως κι αν γίνωνται. Αυτό είναι ευχαριστία. Διότι, το να κάνουμε αυτό, όταν ευημερούμε, δεν είναι σπουδαίο πράγμα, αφού η ίδια η φύσις μας σπρώχνει σε κάτι τέτοιο. Το να ευχαριστούμε όμως το Θεό όταν βρισκώμαστε σε δύσκολη κατάστασι, αυτό είναι αξιοθαύμαστο.
Ε.Π.Ε. 22,248
γελαστή ψυχή
Η ψυχή της ευχαριστίας χαίρεται, και αμέσως γίνεται γελαστή η συνείδησις. Λάμπει από χαρά η ψυχή με τους επαίνους της.
Ε.Π.Ε. 22,250
και για καλά και για τα κακά
Να ευχαριστούμε και για τα φανερά και για τα κρυφά ευεργετήματά Του. Και για τις ευεργεσίες, που μας έκανε με τη θέλησί μας, και για όσες χωρίς τη θέλησί μας. Και για τη βασιλεία των ουρανών (που επιθυμούμε και μας χαρίζει) και για τη γέεννα του πυρός (από την οποία θέλει να μας γλυτώση). Αυτή είναι η συνήθεια στους αγίους, να προσεύχωνται, και για τις κοινές ευεργεσίες να ευχαριστούν.
Ε.Π.Ε. 22,284
ευχαριστήριος προσευχή
Σε ευχαριστούμε, Κύριε, για όλες τις ευεργεσίες, που απ’ την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα παρέχεις σε μας τους αναξίους. Σε ευχαριστούμε για όσα ξέρουμε και για όσα δεν ξέρουμε, για τις φανερές και αφανείς ευεργεσίες, που έγιναν με έργο ή με λόγο, σε μας τους αναξίους. Σε ευχαριστούμε για τις θλίψεις, για τις ανέσεις, για το φόβο της γεέννης και της κολάσεως, για την ελπίδα της βασιλείας των ουρανών. Σε παρακαλούμε να φυλάξης την ψυχή μας άγια, να έχουμε καθαρή συνείδησι και τέλος άξιο της φιλανθρωπίας σου. Είσαι Εκείνος, που τόσο μας αγάπησες, ώστε έδωσες τον Μονογενή σου Υιό. Εσύ, λοιπόν, κάνε μας άξιους της αγάπης σου. Δος μας σοφία με το λόγο σου και με το φόβο σου. Εσύ, Πατέρα, που έδωσες το Μονογενή σου Υιό υπέρ ημών και εξαπέστειλες το Πνεύμα σου το Άγιο εις άφεσιν των δικών μας αμαρτιών, συγχώρεσε όσα εκουσίως ή ακουσίως διαπράξαμε. Μη τα λογαριάσης. Μνήσθητι όσους επικαλούνται το όνομά Σου εν αληθεία. Μνήσθητι και εκείνους που μας κάνουν καλό και εκείνους που θέλουν το κακό μας. Διότι όλοι είμαστε άνθρωποι.
Ε.Π.Ε. 22,284-286
πάντοτε, ίδιο ευσεβούς ψυχής
Αυτό είναι το θέλημα του Θεού, να ευχαριστούμε πάντοτε. Αυτό είναι γνώρισμα ευσεβούς ψυχής. Έπαθες κάποιο κακό; Αλλ’ αν θέλης, δεν είναι κακό. Ευχαρίστησε το Θεό και το κακό θα μεταβληθή σε αγαθό. Λέγε και συ όπως ο Ιώβ: «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον από του νυν και έως του αιώνος» (Ιώβ α' 21).Ε.Π.Ε. 22,556
για όσα πάσχουμε
Υποφέρουν τέτοιες θλίψεις οι χριστιανοί, ώστε αυτές είναι άξιες όχι για δάκρυα ούτε για θρήνους, αλλά για ευχαριστίες στο Θεό.
Ε.Π.Ε. 23,22
για τα αγαθά των άλλων
Πρέπει να ευχαριστούμε το Θεό και για τα αγαθά, που δίνει στους άλλους, όπως το ότι ανατέλλει τον ήλιο και για τους καλούς και για τους κακούς ή το ότι βρέχει και για τους δικαίους και για τους αδίκους. Βλέπεις, ότι όχι μόνο με την προσευχή, αλλά και με την ευχαριστία μας ενώνει και μας κάνει ένα σώμα;
Ε.Π.Ε. 23,214-216

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 277-279)