641. Αν τρως και πίνης άμετρα, είσαι σάρκα. Αν όμως νηστεύης και προσεύχεσαι, είσαι πνεύμα. «Μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν πνεύματι» (Εφεσ. ε’ 18). Η νηστεία και η προσευχή οδηγούν σε μεγάλα κατορθώματα. Ο κοιλιόδουλος είναι ανίκανος για μεγάλα κατορθώματα. Έχε πίστι απλή και θα κάνης μεγάλα έργα. «Πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μαρκ. θ’ 23). Νήφε και έχε φωτεινό ζήλο και θα στήσης πολλά τρόπαια στη ζωή σου.
642. Η νηστεία του Μωυσέως έγινε για το υλικό φρόνημα των Ισραηλιτών. Τα παθήματα των Αγίων έγιναν για τη δική μας ραθυμία. Νήστευαν και κακοπαθούσαν για τη δική μας ακράτεια και σαρκικότητα. Οι θερμές τους προσευχές γίνονταν για μας, που δεν είμαστε πρόθυμοι στην προσευχή. Η νηστεία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στην έρημο, έγινε για τη δική μας ακράτεια. Τα χέρια που απλώθηκαν στον Σταυρό, γιατί τα δικά μας απλώθηκαν στον απηγορευμένο καρπό και απλώνονται σε κάθε τι που απαγορεύουν οι εντολές του Θεού. Ας προσευχόμαστε και ας κακοπάθουμε για τη σωτηρία των άλλων. Έτσι προσευχόταν, έκλαιε και υπέφερε η Αγία Μόνικα για το παιδί της. Και τα δάκρυά της το έσωσαν. Χάρισαν έτσι στην Εκκλησία τον ιερό Αυγουστίνο.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 254-255)