ΌΠΟΙΟΣ μπαίνει σε μυροπωλείο, έλεγε κάποιος Γέροντας, κι αν ακόμη δεν αγοράσει κανένα άρωμα, βγαίνει έξω γεμάτος ευωδία.Το ίδιο συμβαίνει σ’ εκείνον που συναναστρέφεται αγίους ανθρώπους. Παίρνει επάνω του το πνευματικό άρωμα της αρετής τους. ΤΡΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ είχαν συνήθεια να πηγαίνουν μια φορά τον χρόνο στον Αββά Αντώνιο, για να διδάσκονται από τον Μέγα Όσιο.Οι δύο του έκαναν διάφορες ερωτήσεις. Έτσι, έδιναν αφορμή στον Άγιο να ξεχύνει τον ποταμό της θείας σοφίας που τον κατεκλυζε.Ο τρίτος άκουγε πάντοτε σιωπηλός χωρίς να ρωτά.Κάποτε τον ρώτησε ο Όσιος: - Τόσα χρόνια μ’ επισκεπτέσαι, αδελφέ, και ποτέ δεν μου έκανες την παραμικρή ερώτηση.…

ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΉΛΕΙΑΣ Η ζήλεια μας αποδυναμώνει -    Γέροντα, δεν έχω καθόλου κουράγιο.-    Ζηλεύεις, γι’ αυτό δεν έχεις κουράγιο. Όταν ζηλεύη κανείς, στενοχωριέται, δεν μπορεί να φάη, οπότε αδυνατίζει και χάνει το κουράγιο του· και οι άλλοι μπορεί να νομίζουν πώς είναι μεγάλος ασκητής!-    Γέροντα, αισθάνομαι πολύ φτωχή πνευματικά και αδύναμη.-    Εσύ έχεις πολλές δυνάμεις, αλλά τις χαραμίζεις με την χαζή ζήλεια καί, ενώ είσαι ένα αρχοντόπουλο, βασανίζεσαι σαν κακόμοιρο γυφτάκι. Θα είχες προχωρήσει πολύ στην πνευματική ζωή, αν δεν σκάλωνες στην ζήλεια. Πρόσεξε, γιατί η ζήλεια σού ρουφάει όλες τις ψυχικές και σωματικές σου δυνάμεις, που θα μπορούσες…

Όταν η οσία Συγκλητική έφθασε στα ογδόντα της χρόνια, ασθένησε με φοβερές αρρώστιες, τις οποίες όμως αντιμετώπισε με ιώβεια υπομονή. Άρχισαν να φθείρωνται οι πνεύμονες της και να κάνη συχνά αιμοπτύσεις. Παράλληλα, ένας υψηλός πυρετός την έλειωνε σαν κερί. Έτσι υπέφερε περισσότερο και από τους μάρτυρες! Το δικό της μαρτύριο υπήρξε πολυχρόνιο και ακατάπαυστο. Απάνθρωποι δήμιοι, προκειμένου να τιμωρήσουν σκληρά κάποιον, τον ρίχνουν για λίγη σχετικά ώρα στη φωτιά. Η αγία όμως Συγκλητική βασανιζόταν επί τριάμιση χρόνια από μια εσωτερική φλόγα που κατέφλεγε σιγά-σιγά τα σπλάχνα της! Υπέμεινε καρτερικά το δεινό αυτό μαρτύριο και δεν σταμάτησε την ψυχωφελή διδασκαλία προς…

ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΉΛΕΙΑΣ Η ζήλεια δηλητηριάζει την πολλή αγάπη της γυναίκας - Γέροντα, γιατί το πάθος της ζήλειας υπάρχει στις γυναίκες σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στους άνδρες;-Επειδή η γυναίκα έχει από την φύση της πολλή καλωσύνη και αγάπη, ο διάβολος πολύ την πολεμάει·της πετάει την φαρμακερή ζήλεια και της δηλητηριάζει την αγάπη. Και όταν η αγάπη της δηλητηριασθή και γίνη κακότητα,τότε η γυναίκα από μέλισσα γίνεται σφήκα και ξεπερνά την σκληρότητα του άνδρα. Και βλέπεις, ενώ για τον άνδραείναι αρκετό να φύγη ένα ανεπιθύμητο πρόσωπο από κοντά του, για να μην το βλέπουν τα μάτια του, η γυναίκα,που…

ΑΠOΦΑΣΙΣΑΝ κάποτε οι Γέροντες στην σκήτη να κάνουν Πρεσβύτερο τον Αββά Ισαάκ.Μόλις το έμαθε εκείνος, έφυγε κρυφά και κρύφτηκε σ’ ένα χωράφι κοντά στον δρόμο που οδηγούσε στην πόλη.Οι Γέροντες τον κυνήγησαν κι όταν έφτασαν σ’ εκείνο το χωράφι, στάθηκαν να ξεκουραστούν κι άφησαν το ζώο που είχαν μαζί τους να βοσκήσει.Εκείνο τότε, οδηγημένο από την θεία Πρόνοια, πήγε και στάθηκε κοντά στον θάμνο που ήταν κρυμμένος ο Αββάς.Όταν πήγαν οι Γέροντες να το πάρουν, είδαν τον Ισαάκ. Αποφάσισαν τότε να τον δέσουν και να τον οδηγήσουν δια της βίας πίσω στην σκήτη.Εκείνος όμως δεν τους άφησε.- Αν και είμαι…

Ο υποτακτικός κάποιου μεγάλου γέροντα ήρθε στη μονή του οσίου Σερίδου, στη Γάζα. Είχε εντολή να γυρίση το βράδυ στο κελλί του. Αλλά μέχρι να φύγη χάλασε πολύ ο καιρός, κι έπιασαν βροχές και αστραπόβροντα. Πλημμύρισε και ο γειτονικός χείμαρρος.Παρ’ όλη την κακοκαιρία ο μοναχός θέλησε να επιστρέψη σύμφωνα με την εντολή του γέροντα του. Οι αδελφοί της μονής τον παρακάλεσαν να μείνη, πιστεύοντας ότι ήταν αδύνατο να περάση τον αφρισμένο και ορμητικό χείμαρρο. Εκείνος όμως επέμενε να κάνη την υπακοή του. Οι αδελφοί βλέποντας ότι δεν μπορούσαν να τον πείσουν, τον συνόδευσαν μέχρι τον χείμαρρο με τη σκέψη ότι…

ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΉΛΕΙΑΣ Ζηλεια-Θυμός-Λύπη«Όταν ο άνθρωπος φθάση να χαίρεται 
γιά την πρόοδο των άλλων,τότε ο Χριστός θα του δώση όλη την πρόοδο των άλλων
 καί θα χαίρεται όσο χαίρονται όλοι οι άλλοι,
 καί τότε φυσικά θα είναι πολλη και η πρόοδός του και η χαρά του». Η ζήλεια είναι από τα μεγαλύτερα πάθη -    Γέροντα, ζηλεύω μια αδελφή.-    Ξέρω ποιά αδελφή ζηλεύεις... Έμαθα όμως ότι κι εκείνη ζηλεύει εσένα! Εγώ θα εύχωμαι και οι δυο σας να ζηλεύετε τον ζηλωτή Ηλία και εκείνος να σάς διώξη την ζήλεια και να σάς δώση από τον δικό του θείο ζήλο. Αμήν.-  …

ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Ερημίτης κάποτε έγινε δια της βίας Επίσκοπος. Από την μεγάλη του ταπείνωση και πραότητα δεν επιτιμούσε ποτέ κανένα.Μερικοί κληρικοί μια φορά κατηγόρησαν τον Οικονόμο πως δεν διαχειριζόταν καλά τα χρήματα της εκκλησίας.Αλλά ο Επίσκοπος ανέβαλλε διαρκώς την επιτίμηση.Μια μέρα, βλεποντας τους κατηγόρους του Οικονόμου να έρχονται σ’ αυτόν γεμάτοι θυμό και αγανάκτηση,πρόλαβε και κρύφτηκε μέσα σ’ ένα ντουλαπι. Εκείνοι όμως έψαξαν παυτού και στο τέλος ανακάλυψαν την κρυψώνα του Επισκοπου.- Γιατί κρύβεσαι από μας, Άγιε Δέσποτα; τον ρώτησαν.- Πιστέψτε, παιδιά μου, τους αποκρίθηκε ο άνθρωπος του Θεού, πως φοβάμαι εσάς περισσότερο από τον Οικονόμο,γιατί βαλθήκατε, σ΄αυτό το μικρό…

Να μη βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα -    Γέροντα, τί θα με βοηθήση να μην κατακρίνω;-    Όλα είναι πάντοτε έτσι όπως τα σκέφτεσαι εσύ;-    Όχι, Γέροντα.-     Έ, τότε να λές: «Δεν σκέφτομαι πάντοτε σωστά· πολλές φορές κάνω λάθος. Νά, στην τάδε περίπτωση σκέφθηκα έτσι και βγήκε ότι είχα άδικο. Στην τάδε περίπτωση έκρινα και έπεσα έξω, οπότε τον αδίκησα τον άλλον. Επομένως δεν πρέπει να ακούω τον λογισμό μου». Ο καθένας μας λίγο-πολύ έχει περιπτώσεις που έπεσε έξω στην κρίση του. Αν φέρη στον νού του τις περιπτώσεις που έκρινε και έπεσε έξω, τότε θα αποφεύγη την κατάκριση. Αλλά και μια…

ΘΥΜΩΔΗΣ άνθρωπος και νεκρό ακόμη αν αξιωθεί ν’ αναστήσει, έλεγε ο Αββάς Αγάθων, δεν θα γίνει δεκτός στην Βασιλεία των Ουρανών. ΜΟΝΑΧΟΣ μεμψίμοιρος, θυμώδης κι εκδικητικός, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει, έλεγε ο Αββάς Ποιμήν. Όσοι δηλαδή έχουν αυτά τα ελαττώματα,δεν είναι στην πραγματικότητα μοναχοί, έστω κι αν φορούν το σχήμα 
ΌΤΑΝ ΗΜΟΥΝ νέος, διηγείται ο Αββάς Ισίδωρος, κατέβηκα κάποτε στην πόλη να πουλήσω τα καλάθια μου και νιώθοντας τον θυμό να με κυριεύει,παράτησα στην αγορά τα καλάθια και γύρισα τρέχοντας στο κελλί μου. (Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ.143)