Ο ΟΣΙΟΣ Βενιαμίν,Ησυχαστής στο όρος της Νιτρίας, είχε μεγάλη αφοσίωση και πίστη στον Θεό. Ογδόντα χρόνια έζησε στην έρημο με προσευχή και άσκηση και αξιώθηκε να λάβει χαρίσματα Πνευματικά. Να διώχνει πονηρά πνεύματα και να θεραπεύει όλες τις αρρώστιες. Λίγους μήνες προτού φύγει από τον κόσμο αυτό, ο Όσιος επαθε υδρωπικία. Τόσο πολύ διογκώθηκε το σώμα του, που ήταν θέαμα φρικτό. Οι αδελφοί που τον επισκέπτονταν, γύριζαν αλλου το πρόσωπο, γιατί τους έπιανε λιποψυχία να τον βλέπουν. Αντί λοιπόν να τον ανακουφίζουν και να τον παρηγορούν, τον άκουγαν να τους στηρίζει μ’ αυτά τα λόγια: -Προσεύχεσθε, αδελφοί μου, να μην…

ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, Αββά, ρώτησαν οι αδελφοί τον Όσιο Θεόδωρο της Φέρμης, άλλοτε να έρχονται μόνα τους τα δάκρυα στην προσευχή κι άλλοτε πάλι να στερεύουν; -Τα κατανυκτικά δάκρυα, εξήγησε ο σοφός Γέροντας, μοιάζουν πολύ με την βροχή. Άλλοτε βρέχει ραγδαία κι άλλοτε πάλι γίνεται μεγάλη ξηρασία. Όταν βρέχει, ο φρόνιμος γεωργός καλλιεργεί το χωράφι του και κοιτάζει μην πάει χαμένη ούτε σταλαγματιά νερό. Πολλές φορές μιας ημέρας βροχή αρκεί για όλο τον χρόνο και δίνει άφθονους καρπούς στον γεωργό. Ας φροντίσει κι ο ευσεβής άνθρωπος να καλλιεργεί με προσοχή το χωράφι της ψυχής του, όταν έρχονται τα δάκρυα, για να…

ΠΩΣ θα σωθώ, Πάτερ; ρώτησε άλλος αδελφός τον ίδιο Όσιο.   - Αν μάθεις αιφνιδίως, παιδί μου, πως πρόκειται να σε επισκεφθεί ο Κύριος, για ποιο πράγμα θα φροντίσεις πρώτα;   - Για τις αμαρτίες μου, είπε ο αδελφός.   - Κλείσου λοιπόν από τώρα στο κελλί σου και πένθησε γι’ αυτές, έως ότου σ’ ελεήσει ο Θεός, συμβούλευσε ο Όσιος.   (Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σ. 246)

Όλο το νόημα της ζωής βρίσκεται στο να ζει ο νους και η καρδιά μας με τον Θεό. Να γίνει ο Θεός η ζωή μας·γι’ αυτό και δημιουργηθήκαμε, για να ζήσουμε τη ζωή Του, και μάλιστα σε όλη την απειρότητά της… Ο λόγος αυτός μπορεί να μας τρομάζει όταν βλέπουμε την τωρινή οικτρή κατάστασή μας, αλλά έτσι είναι, και δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη αυτή. Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους είναι να υποβιβάσουμε και να μειώσουμε την ιδέα του Θεού για τον άνθρωπο. Το κάθε πάθημά μας, ακόμη και το άδικο, το γνωρίζει ο Θεός. Γνωρίζει και συμπάσχει μαζί…

ΈΝΑΣ νέος, που αποφάσισε να γίνει μοναχός σ’ ένα Κοινόβιο, πήγε να συμβουλευτεί προηγουμένως τον Αββά Αγάθωνα. -Πώς πρέπει, Πάτερ, να συμπεριφέρομαι; τον ρώτησε. -Όπως την πρώτη μέρα, του αποκρίθηκε ο διακριτικός Γέροντας. Αν διατηρήσεις αυτή την συμβουλή, θα είσαι πάντοτε αναπαυμένος. Απόφευγε την παρρησία, που είναι το χειρότερο από όλα τα ελαττώματα και γεννά πολλές άλλες συμφορές.     Ο ΟΣΙΟΣ Παμβώ ήταν τόσο μετρημένος κι αυστηρός στον εαυτό του, που λένε οι Γέροντες πώς από τότε που έγινε μοναχός δεν γέλασε ούτε μια φορά. Κάποτε οι δαίμονες έβαλαν πείσμα να τον κάνουν να γελάσει. Παρουσιάστηκαν μπροστά του ένα…

ΈΝΑΣ άγιος Γέροντας έλεγε κάποτε προφητικά για το κατάντημα του υψηλού μοναχικού βίου, που στην εποχή του βρισκόταν σε ακμή: -Θα έρθει εποχή που στα μοναστήρια, ανάμεσα στους εκατό, ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα σώσουν την ψυχή τους. Στους πενήντα, δεν ξέρω αν σωθεί κανείς. Οι μοναχοί, στα θλιβερά εκείνα χρόνια, θα γυρεύουν καλοφαγία και θα κοιτάζουν πώς να ικανοποιήσουν την φιλαρχία και την φιλαργυρία τους. Άλλοτε πάλι έλεγε: -Αν πάς στην έρημο και βρεις μοναχούς που ζουν με άνεση, μην συναναστρέφεσαι μαζί τους. Γίνε φίλος με φτωχό αδελφό, που του λείπει συχνά κι αυτό το ξερό ψωμί και…

Ίασιςόλα γιατρεύονταιΜπορεί όποιος επιθυμεί να πάρη το κατάλληλο για την αρρώστια του (πάθος) φάρμακο και γρήγορα να απολαύση την υγεία του (τη σωτηρία του), εφόσον φυσικά δεν αρνηθή τη θεραπεία και επιδείξη την ευγνωμοσύνη του.Ε.Π.Ε. 3,218Ιατρικήτα θαυμάσια του οργανισμού Πώς και από πού έγιναν τα οστά, τα νεύρα, οι αρτηρίες, οι φλέβες; Από πού και πώς έγιναν οι μεμβράνες, τα αγγεία του οργανισμού, οι χόνδροι, οι χιτώνες, το συκώτι, η σπλήνα, η καρδιά; Από πού και πώς έγιναν το δέρμα, το αίμα, το φλέγμα, η χολή; Από πού και πώς τόσες λειτουργίες στον οργανισμό; Από πού και πώς οι ποικίλοι…

Πολλοί θέλουν να ξέρουν τι γίνεται στις ξένες χώρες, αλλά τι βρίσκεται στην ψυχή τους δε θέλουν να εξετάσουν. Όποιος βλέπει τις αμαρτίες του, θα δεχθεί μέσα του την ειρήνη του Θεού. Πολλοί θέλουν να ξέρουν τι γίνεται στις ξένες χώρες, αλλά τι βρίσκεται στην ψυχή τους δε θέλουν να εξετάσουν. Δεν υπάρχει τίποτε σπουδαιότερο από το να γνωρίζεις την αδυναμία και την αμάθειά σου. Το πρώτο βήμα σοφίας είναι να αναγνωρίσεις τα λάθη σου. Η γνώση του εαυτού μας και των σφαλμάτων μας είναι η αρχή της σωτηρίας μας. Όποιος εγνώρισε τις αμαρτίες του, έφθασε στο μέσον του δρόμου…

-Γέροντα, μου αρέσει ο δεύτερος ήχος.-Ο δεύτερος ήχος είναι καθαρά ανατολίτικος, δηλαδή βυζαντινός. Δεν τον πιάνει κανένα όργανο, μόνον το βιολί. Βλέπεις, οι Τούρκοι πήραν την μουσική από το Βυζάντιο και με τι καημό τραγουδούν! Και τι λένε στα τραγούδια τους; «Να ’χα πενήντα δράμια κονιάκ και πενήντα δράμια παστουρμά, ώ!...». Για πενήντα δράμια κονιάκ και λίγο παστουρμά συνεπαίρνονται! Κι εμείς ψάλλουμε για τον Χριστό, που σταυρώθηκε, που θυσιάσθηκε, και να μη συγκλονιζόμαστε;«Ώ τρισμακάριστον ξύλον, εν ώ ετάθη Χριστός!». Αν σκεφτεί κανείς το Πάθος του Χριστού, διαλύεται. Στο Κελλί του Τίμιου Σταυρού είχα βρει ένα κομμάτι ξύλο γρεντέ (δοκάρι ξύλινο)…

-Γέροντα κουραστήκατε πολύ στην Θεία Λειτουργία. Δεν έπρεπε να μείνετε και στην ανάγνωση της «Ευχαριστίας». -Τι λες; Κοινώνησα και να μην πω ένα «ευχαριστώ» στο Θεό; Σε πολύ μεγάλη ανάγκη μπορεί να φύγη κανείς νωρίτερα. Κι εσύ να μη φεύγεις ποτέ, να ακούς την «Ευχαριστία» και να λες συνέχεια: «Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου σ’ ευχαριστώ. Δόξα σοι ο Θεός, δόξα σοι ο Θεός» και να φτερουγίζει η καρδιά σου.Μια φορά είχα πάει για Θεία Λειτουργία σε ένα Κελλί. Ήμουν κουρασμένος και ταλαιπωρημένος, ήμουν και νηστικός, επειδή θα κοινωνούσα. Εκεί δεν είχαν φωτιά και σε όλη την Ακολουθία έτρεμα από το…