Επιθυμίαη αμαρτωλή, τυραννίαΤίποτε δεν είναι τόσο κακό, όσο η παράλογη επιθυμία. Λέγοντας δε παράλογη, εννοώ και την επιθυμία της καλοπεράσεως και την επιθυμία της άκαιρης δόξας και την επιθυμία της εξουσίας και την επιθυμία όλων γενικά, που δεν είναι απαραίτητα. Διότι εκείνος, που ζη πλαδαρή και φιλήδονη ζωή, νομίζει, ότι είναι ο πιο ευτυχισμένος· στην πραγματικότητα όμως είναι ο πιο δυστυχισμένος, αφού δέχεται την πιο φοβερή τυραννία και καταδυναστεία για την ψυχή του.Ε.Π.Ε. 16β,640γεννάει την αμαρτίαΑν επιθυμής να πλουτίζης, ποτέ δεν θα σταματήσης να βασανίζεσαι. Διότι το χρήμα είναι έρωτας ατελέστατος... Από την αρχή ν’ απομακρυνθούμε από τα κακά. Ή…

254. «εν ώρα με τη φοβερά του θανάτου, ελευθέρωσον, κατηγορούντων δαιμόνων»   Αλλ' η προστασία της Παναγίας απλώνεται και κατά την ώρα του σωματικού θανάτου του χριστιανού. Την ώρα δηλαδή εκείνη που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί πια να τον βοηθήση. Η βοήθεια δε και η συμπαράστασις της Θεοτόκου κατά την ώρα του θανάτου συνίσταται στην απαλλαγή της ψυχής του πιστού από τις κατηγορίες των δαιμόνων που ονομάζονται «τελώνια» (πρβλ. τελώνης, τελωνείο) . Η Παναγία έχει τη δύναμη και την εξουσία ν’ άπελευθερώνη την ψυχή από τις φανταστικές ή άδικες ή υπερβολικές κατηγορίες των «τελωνίων». Αν η εικόνα και «ο χαρακτήρ…

253. «του πρεσβεύειν και σώζειν από... θανάτου τας ψυχάς ημών»   Θάνατος της ψυχής είναι ο οριστικός αποχωρισμός της από τον Θεό. Τον χωρισμό αυτό της ψυχής του ανθρώπου θ’ ακολουθήση ασφαλώς και το σώμα του, μετά την Ανάστασι, θα είναι δηλαδή ψυχοσωματικός χωρισμός, και ουσιαστικός «δεύτερος θάνατος» (Αποκ. κα' 8). Η προστασία της Παναγίας καλύπτει όλες τις ανάγκες και τα παθήματα του ανθρωπίνου σώματος, όπως είδαμε. Η θαυματουργική χάρις της Θεοτόκου σώζει τον άνθρωπο ακόμα και από τον σωματικό θάνατο (πρώτος θάνατος). Η ύψιστη όμως δωρεά της Παναγίας μας είναι ότι με τις πρεσβείες της αποτρέπει τη μεγαλύτερη καταστροφή…

252. «πρεσβεύουσα απαύστως υπέρ των ψυχών ημών».   Η Παναγία πρεσβεύει «απαύστως», ειδικώτερα «υπέρ των ψυχών ημών», δηλαδή υπέρ της ψυχοσωματικής υπάρξεώς μας. Η λέξη «ψυχή» έχει διπλή έννοια στην Αγία Γραφή. Αλλού έχει την έννοια του πνευματικού μέρους της ανθρωπίνης υπάρξεως (πρβλ. «μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι», Ματθ. ι' 28)  και αλλού σημαίνει την όλη ψυχοσωματική ζωή του ανθρώπου (πρβλ. «ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» Ιω.ι' 11). Το ξεκαθάρισμα αυτό δίνει συγχρόνως και μια απάντησι σε όσους κατηγορούν ή επικρίνουν τον χριστιανισμό και την Εκκλησία…

214.«γέγονε παράδοξος ώσπερ η κύησις ούτω και η θεία και σεπτή σου μετάστασις»   Κατά την παράδοσι και τη διδασκαλία πολλών εκκλησιαστικών συγγραφέων, δύο θαυμαστά και παράδοξα γεγονότα ακολούθησαν την Κοίμησι της Θεοτόκου. Πρώτον, ότι το σώμα της Θεοτόκου δεν γνώρισε τη φθορά του Τάφου και δεύτερον, ότι την τρίτη μέρα μετά τον χωρισμό του από το πνεύμα, το πανάχραντο σώμα της Θεομήτορος «μετέστη», μεταβλήθηκε και μεταφέρθηκε στον ουρανό, αφού ενώθηκε με την ψυχή της Θεοτόκου. «Ήταν ανάγκη η παναγία εκείνη ψυχή να χωρισθή από το υπεράγιο εκείνο σώμα... Και το σώμα, αφού έμεινε για λίγο στη γη, αναχώρησε κι’…

211.«εν ταις του Υιού χερσί, την Παναγίαν παρατίθεται ψυχήν».   Κατά την ιστορική και εικονογραφική παράδοσι, η Θεοτόκος παρέδωσε το πνεύμα της «εις χείρας του εαυτής Υιού και Θεού». Έτσι, βλέπομε ότι στη Κοίμησι της Θεοτόκου παρέστη ολόκληρο το σώμα της Εκκλησίας, με επί κεφαλής τον Κύριο Ιησού. Η Εκκλησία κηδεύει το σώμα της θεομήτορος και η Κεφαλή της, ο Κύριος Ιησούς, παραλαμβάνει την παναγία ψυχή της στον Ουρανό. Η Θεοτόκος είχε παραστεί στις τελευταίες στιγμές του Εσταυρωμένου. Τώρα ο Κύριος συμπαρίσταται στις τελευταίες στιγμές της Παναγίας Μητέρας του. Τότε ο Ιησούς παρέδωσε την Μητέρα του στη φροντίδα του Αποστόλου…

191. «κρατάς κάθε λογισμό που τρέφει και ωφελεί την ψυχή και ρίχνεις πέρα, πριν καν το δοκιμάσης, κάθε τι που άχρηστο σου είναι και βλαβερό».   Οι λογισμοί της Παρθένου! Ο απόκρυφος κόσμος της, ο θησαυρός των μυστικών λόγων! Η Θεοτόκος μίλησε λίγο, σιώπησε περισσότερο, μα πιο πολύ συλλογίστηκε περισσότερο. Ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια μυστικών λογισμών μέσα στον βαθύ απόηχο της σιωπής. Η Θεοτόκος πρέπει να θεωρήται και η πρώτη των χριστιανών μυστικών. Η πρώτη των θεωρητικών, της vita contemplativa. Είναι η «παρακαθήσασα παρά τους πόδας του Ιησού» Μαρία, η οποία «την αγαθήν μερίδα εξελέξατο» (Λουκ. ι΄ 39, 42). Ωραία…

Έλεγε ο Γέροντας: “Η βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική είναι διδασκαλία.. μαλακώνει την ψυχή του ανθρώπου και σιγά – σιγά τη μεταρσιώνει σε άλλους κόσμους πνευματικούς, με τους φθόγγους αυτούς που σπέρνει ηδονή και τέρψη και ευχαρίστηση, ταξιδεύοντας σε άλλο κόσμο πνευματικό… Πράγματι έτσι είναι παιδιά, μην κοιτάζετε που τους ακούς να κάνουνε… Όταν κανείς σιγά – σιγά μπει σε μια τέτοια φόρμα πνευματική, έτσι αισθάνεται κι έτσι πρέπει να κάνει. Μπορεί να γίνεις κι ένας εγωιστής ψάλτης και να κουνιέσαι και να αυτώνεσαι και να είσαι κούφιος· μπορεί να έχεις τη φωνή, να συγκινείς με τη φωνή σου, αλλά αυτός ο…

«(Το κείμενο δίνει μία γεύση του τι εστί θεοπνευστία). Γι’ αυτό γράφει (ο Συμεών) προς τον κατά σάρκα πατέρα του λόγους.... Σ’ αυτό το σημείο, όταν έγραφε, του εμφανίσθηκε πάλι άλλη θεοσημεία. Καθώς δηλαδή έγραψε στον πατέρα την παραίνεσί του, θέλοντας να τον διδάξη πώς πρέπει να γράφη σε αγίους άνδρες, πρόσθεσε και τούτο· «την δε επιστολή προς τον άγιό μου πατέρα (τον Πνευματικό του) θα επιγράψης έτσι»· και συγχρόνως με τον λόγο —οποία καινά μυστήρια, Χριστέ βασιλεύ— ξαφνικά έλαμψε επάνω του από τον ουρανό φως άπειρο, σαν να διέσχισε την στέγη του δώματος, και γέμισε πάλι την ψυχή του…

«Και πώς άραγε θα διαλυθούν (τα σώματα); Όπως ένα χάλκινο παλαιό σκεύος, που μολύνθηκε και αχρηστεύθηκε από ιό, παραδίδεται από τον τεχνίτη στην φωτιά κι έτσι αναχωνευόμενο κατασκευάζεται απ’ αυτόν πάλι καινούργιο, έτσι ακριβώς και η κτίση, επειδή επαλαιώθηκε και μολύνθηκε από τις αμαρτίες μας, θα διαλυθεί δια πυρός από τον δημιουργό των όλων, έπειτα θ’ αναχωνευθεί, θ’ αναστοιχειωθεί και θα γίνει λαμπρή και ασυγκρίτως καινότερη από αυτήν που φαίνεται τώρα» (τ. 19Β, σ. 135). «Τα σώματά μας γίνονται πνευματικά και θα έλεγα ότι πρόκειται να γίνουν παρόμοια με των αγγέλων, όταν ανεγερθούν από τους νεκρούς» (τ. 19Β, σ. 143).…