ΈΝΑΣ αρχάριος μοναχός που πήγε να εξομολογηθεί σε κάποιον Γέροντα, ανάμεσα στ’ αλλά του έκανε κι αυτή την ερώτηση:
-Γιατί, Αββά μου, πέφτω τόσο συχνά σε αμέλεια;
-Σου λείπει η πίστη που θα σε έκανε να βλέπεις παντού τον Θεό, γι’ αυτό μπορείς να είσαι αμέριμνος και ν’ αμελείς την σωτηρία σου, εξήγησε πολύ σοφά ο διακριτικός Γέροντας.
Οι ΑΔΕΛΦΟΙ κάποιας σκήτης περικύκλωσαν έναν από τους εκεί Πατέρες, για ν’ ακούσουν λόγο πνευματικό από το στόμα του.
-Γιατί η ψυχή δεν προσελκύεται από τις υποσχέσεις του Θεού, αλλά ευκολώτερα παρασύρεται από τις απατηλές του κόσμου; ρώτησε καποιος.
- Γιατί δεν έχει πίστη, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Όταν δια της πίστης γευθεί η ψυχή τα ουρανια αγαθά, είναι αδύνατον πια να παρασυρθεί από την ματαιότητα του κόσμου.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ.252)