“Εκείνος που νομίζει ότι στέκεται ας προσέχει μήπως πέσει” (Α΄ Κορ. ι΄ 12) “Να μη υπερηφανευθής όταν πλέεις καλά πριν δέσεις το πλοίο. Διότι, πολλές φορές πολλών ανθρώπων το πλοίο, ενώ έπλεε προς το λιμάνι καλά, βυθίστηκε το σκάφος, ενώ πολλοί άλλοι οδήγησαν το πλοίο τους στο λιμάνι παρ’ όλο που υπήρχε τρικυμία”. (Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ΕΠΕ 9, 421)

2,20-22. «Eι ουν αποθάνατε συν τω Χριστώ από των στοιχείων του κόσμου, τι ως ζώντες εν κόσμω δογματίζεσθε, μη όψη μηδέ γεύση μηδέ θίγης, & έστι πάντα εις φθοράν τη αποχρήσει, κατά τα εντάλματα και διδασκαλίας των ανθρώπων;» Η ζωή στον Χριστό, είναι ζωή στην Εκκλησία, είναι ζωή στην ολόπλευρη αλήθεια. Αυτή δεν διαβιώνεται «δια του κόσμου», ούτε για χάρη του κόσμου, ούτε υπηρετεί τον κόσμο, ούτε τα στοιχεία του κόσμου. Ο άνθρωπος που είναι ολόκληρος στον Χριστό, είναι ολοκληρωτικά νεκρός για τα στοιχεία του κόσμου. Γιατί δεν βλέπει σ’ αυτά, ούτε την πηγή της ζωής, ούτε την πηγή της…

2,16-17. «Μη ουν τις υμάς κρινέτω εν βρώσει ή εν πόσει ή εν μέρει εορτής ή νουμηνίας ή σαββάτων, α έστι σκιά των μελλόντων, το δε σώμα Χριστού». Οι χριστιανοί είναι αθάνατοι και στον κόσμο αυτό, γιατί και οι σκέψεις τους και οι φροντίδες τους αναφέρονται στο αθάνατο, στο ένθεο και στο άφθαρτο. Και όλα μέσα στον κόσμο τα μετρούν με αυτό το μέτρο, με το μέτρο του αθάνατου και του ένθεου. Μόνο με τον τρόπο αυτό θα βρίσκουν την αληθινή άξια και έννοια σε κάθε τι το γήινο, το φθαρτό και το πρόσκαιρο. Και είναι σε θέση να διακρίνουν,…

128. «εις σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ. β' 34). Το δεύτερο δυναμικό στοιχείο του προφητικού μηνύματος του Συμεών για τον Ιησού είναι ο αμφιλεγόμενος χαρακτήρας της μορφής του. Η Θεοτόκος προειδοποιείται, ότι για τον Ιησού δεν θ’ ακούση μόνο ωραία και ευχάριστα σχόλια, μόνον επαίνους και εγκώμια. Πρέπει να γνωρίζη ότι θ’ ακούση και τα εντελώς αντίθετα. Και πραγματικά η Θεοτόκος αργότερα άκουσε ή πληροφορήθηκε το τί έλεγαν οι εχθροί του για τον Ιησού π.χ. ότι είναι «άνθρωπος φάγος (= καλοφαγάς) και οινοπότης (= πίνει πολύ κρασί), τελωνών φίλος και αμαρτωλών» (Ματθ. ια' 19) · ότι «εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει…

Εκκλησίασκάφος· δεν καταποντίζεταιΑντί για πηδάλιο, χρησιμοποιούμε το Σταυρό. Η φυσική θάλασσα έχει αλμυρό νερό· εδώ είναι το ύδωρ το ζων. Εκεί βρίσκονται άλογα ζώα· εδώ ψυχές λογικές. Εκεί όσοι ταξιδεύουν, πηγαίνουν από τη θάλασσα προς τη στεριά· εδώ πηγαίνουν από τη γη στον ουρανό. Εκεί ο ζέφυρος πνέει· εδώ το Πνεύμα το Άγιο. Εκεί άνθρωπος είναι κυβερνήτης· εδώ κυβερνήτης είναι ο Χριστός. Το πλοίον της Εκκλησίας κλυδωνίζεται, αλλά δεν καταποντίζεται. Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία, αλλά ποτέ δεν νικήθηκε!Ε.Π.Ε. 8α,386και θεία Λειτουργία Ενωθήκαμε με το Χριστό στην πνευματική τράπεζα. Ας ενωθούμε και με την αγάπη, αφού πάντοτε μετέχουμε του Σώματος…

ΑναλλοίωτοςΕκείνος παραμένει αναλλοίωτος, είτε Τον αρνούμαστε, είτε δεν Τον αρνούμαστε...Δεν μπορεί Εκείνος ν’ αρνηθεί τον εαυτό Του, δηλαδή, να μην υπάρχει. Πάντοτε μένει. Πάντοτε υπάρχει. Ας μή συμπεριφερόμαστε, λοιπόν, έτσι, σαν να Του χαριζόμαστε, ή σαν να Τον ζημιώνουμε!Ε.Π.Ε. 23,546 ΑναμάρτητοςΑυτός που μπορεί να εξαφανίζει τα αμαρτήματα όλων των ανθρώπων, πολύ περισσότερο ο Ίδιος ήταν αναμάρτητος.Ε.Π.Ε. 9,382 ο Χριστός Πώς καθ’ ολοκληρία πέθανε υπέρ των αμαρτωλών, αν αυτός βρισκόταν σε αμαρτία; Διότι αυτός, που πεθαίνει υπέρ αμαρτωλών, πρέπει ο ίδιος να είναι αναμάρτητος. Καθ’ όσον, αν αμαρτήσει και αυτός, πώς θα πεθάνει υπέρ άλλων αμαρτωλών; Αν δε πέθανε υπέρ των…

Ειρωνείεςστο σταυρικό πάθος Αυτόν, που Τον είδαν να Τον γυμνώνουν, να Τον χτυπούν, να Τον φτύνουν, να Τον διασύρουν, να Τον σταυρώνουν, να Τον ποτίζουν με όξος, να Τον χλευάζουν χυδαίοι τύποι και ληστές, να Τον κεντούν με τη μυτερή λόγχη, αυτόν, τον Εσταυρωμένο, τον εγκατέλειπαν οι Γαλάτες και έτρεχαν σε ποιον; Στο νόμο, χωρίς να ντραπούν καθόλου για τα παθήματα Εκείνου.Ε.Π.Ε. 20,288για το Χριστό Δίδασκε ο Χριστός την αλήθεια, και του έλεγαν ότι είναι πλάνος. Έβγαζε δαιμόνια, και του έλεγαν, ότι έχει δαιμόνιο. Απομάκρυνε όλα τα κακά, και τον χαρακτήριζαν μάγο. Και αν θέλης να μάθης τους εμπαιγμούς και…

Ανάληψιςανέβασε τον άνθρωπο στα ουράνια Κάθισε το Χριστό στα δεξιά του. Άραγε ποιος λόγος μπορεί να παραστήσει το γεγονός; Τον άνθρωπο, τον γήινο, τον αφωνότερο κι από τα ψάρια, αυτόν, που κατάντησε παιχνίδι των δαιμόνων, κοίταξε που τον ανύψωσε. Πραγματικά είναι ανυπέρβλητο το μέγεθος της δυνάμεως Του. Πρόσεξες που τον ανέβασε; «Στα επουράνια». Ε.Π.Ε. 20,472 ανεβήκαμε οι ανάξιοι Εμείς οι ανάξιοι και για τη γη, ανεβήκαμε σήμερα στους ουρανούς. Δεν ήμασταν άξιοι να εξουσιάζουμε στη γη, κι όμως ανεβήκαμε στη βασιλεία των ουρανών. Ξεπεράσαμε τους ουρανούς. Αγγίξαμε το θρόνο του Θεού. Ε.Π.Ε. 36,208 μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης Πρόσεχε, που…

127. «Είπε (Συμεών) προς Μαριάμ... ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και εις ανάστασιν πολλών» (Λουκ. β' 34). Το μήνυμα που παίρνει η Θεοτόκος από το στόμα του Συμεών είναι τελείως διαφορετικό από όσα είχε δεχθή μέχρι τη στιγμή εκείνη. Σ’ αυτό περιέχονται νέα δυναμικά στοιχεία, που πρέπει να συγκλόνισαν τη Θεομήτορα.Το πρώτο δυναμικό στοιχείο που αποκαλύπτεται στη Θεοτόκο είναι η κριτική παρουσία του Ιησού στον κόσμο. « Η έλευσις του Μεσσίου αναγκαίως συνεπάγεται κρίσιν και χωρισμόν... Ο Ιούδας άγεται εις απόγνωσιν και ο Πέτρος μετανοεί, ο εις ληστής βλασφημεί και ο έτερος ομολογεί. Ούτως η πτώσις πολλών είναι το αναπόφευκτον…

126. « Ανήγαγον αυτόν εις Ιεροσόλυμα παραστήσαι τω Κυρίω» (Λουκ. β' 22). Πρόκειται για τον Σαραντισμό του Ιησού, που έγινε σύμφωνα με τον σχετικό Ιουδαϊκό νόμο (Λευϊτ. ΙΒ'). Ο Ιησούς οδηγείται για πρώτη φορά στα Ιεροσόλυμα, στο Ναό του Θεού, σαράντα μέρες από την γέννησι Του. Την πρώτη όμως αυτή «παράστασι» στο Ναό του Θεού ο Ιησούς την κάνει στην αγκαλιά της Θεοτόκου. Η αγκαλιά της μητέρας ήταν το όχημα που μετέφερε τον Θεάνθρωπο στον ναό του Θεού.Για κάθε παιδί η αγκαλιά της μητέρας του είναι συνήθως ο πρόναος του Θεού. Στο ωραίο και οικείο περιβάλλον της οικογένειας και μέσα…