Οι σταυροί των δοκιμασιών-Γέροντα, το σταυρουδάκι που μου δώσατε το φορώ συνέχεια και με βοηθάει στις δυσκολίες μου.-Νά, τέτοια σταυρουδάκια είναι οι δικοί μας σταυροί, σαν αυτά που κρεμούμε στον λαιμό μας και μας προστατεύουν στην ζωή μας. Τί νομίζεις, έχουμε μεγάλο σταυρό εμείς; Μόνον ο Σταυρός του Χριστού μας ήταν πολύ βαρύς, γιατί ο Χριστός από αγάπη προς εμάς τους ανθρώπους δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει για τον εαυτό Του την θεϊκή Του δύναμη. Και στην συνέχεια σηκώνει το βάρος των σταυρών όλου του κόσμου και μας ελαφρώνει από τους πόνους των δοκιμασιών με την θεία Του βοήθεια και με…

Αμήνπώς να το πει ο λαός;Ιδιώτη (απλοϊκό) ονομάζει ο Παύλος το λαϊκό, δείχνοντας, ότι και αυτός δέχεται όχι μικρή ζημιά, όταν δεν μπορεί να πη το Αμήν... Διότι, αφού δεν θ’ ακούσει το «εις τους αιώνας των αιώνων», που είναι το τέλος της εκφωνήσεως, δεν μπορεί να λέει το Αμήν. Ε.Π.Ε. 18α,466 όλοι μαζί στη λατρείαΠαραγγέλλουμε να σκύβουμε τα κεφάλια μας, ως δείγμα το ότι ακούστηκαν οι προσευχές μας έχοντας την ευλογία του Θεού. Διότι δεν ευλογεί άνθρωπος, αλλά με το χέρι του Ιερέως και τη γλώσσα του οδηγούμε τους παρευρισκόμενους στον ίδιο το Βασιλιά Θεό. Και αναφωνούν όλοι μαζί…

δύναμις παρ' αυτού εξήρχετο Λουκά στ΄ 19.  Ήταν συγκλονιστική εμπειρία για τους αδυνάτους ανθρώπους το άγγιγμα του Ιησού. Μια δύναμις τους διαπερνούσε, θεραπεύοντάς τους. Ο Ιησούς ήταν μια πηγή η οποία διοχέτευε δύναμι σ’ όποιον τον άγγιζε... Μόλις η αιμορροούσα έψαυσε το ιμάτιο του Ιησού θεραπεύθηκε. «Ευθέως εξηράνθη η πηγή του αίματος αυτής». Σαν ηλεκτρικό ρεύμα την διεπέρασε η δύναμις του Χριστού και τη θεράπευσε (Μαρκ. ε' 29).Ήταν ακόμη τα πρώτα χρόνια της δράσεως του Ιησού. Ο κόσμος γεμάτος μεσσιανική αισιοδοξία κατέφευγε κοντά του, σαν τα διψασμένα ελάφια. Τον άκουγαν, τον έβλεπαν, τον άγγιζαν, έσβηναν τη δίψα της ψυχής των…

108. «Ταύτα αυτού ενθυμηθέντος, ιδού άγγελος Κυρίου» (Ματθ. α΄20) Τρία πράγματα πρέπει να προσεχθούν στο χωρίο αυτό: Π ρ ώ τ ο ν, η εσωτερικότης της δοκιμασίας του Ιωσήφ. «Ού μόνον ουκ εκόλασεν, αλλ ουδέ εξειπέ τινί ουδέ αυτή τη εποπτευομένη, αλλά καθ΄εαυτόν ελογίζετο» (ΥΜ. 38) Σε κανένα άνθρωπο δεν ανακοίνωσε ο Ιωσήφ τις σκέψεις του. Μόνος του έζησε την τρομερή «τρικυμία εν κρανίω». Ούτε τα χείλη του δεν σάλεψαν. Μόνο στο μυαλό του χόρευαν οι μαύρες σκέψεις τον τρελλό τους χορό...Δεύτερον, η άμεσος γνώσις του Θεού. Ό,τι όμως δεν βλέπεται και δεν ακούγεται από τους ανθρώπους δεν σημαίνει ότι…

ΈΝΑΣ ΑΡΧΑΡΙΟΣ μοναχός ρώτησε κάποιο Γέροντα ποιούς λογισμούς να κρατά στην διάνοιά του και ποιούς ν’ απομακρύνει.- Ό,τι σκέπτεται ο άνθρωπος από τον Ουρανό και κάτω είναι μάταιο, του αποκρίθηκε ο Γέροντας, και πρέπει να το διώχνει από την διάνοιά του. Έχε πάντοτε στην σκέψη σου τον Ιησού, για να βρεις σωτηρία. ΚΑΠΟΙΟΣ άλλος αδελφός εμπιστεύθηκε με λύπη στον Όσιο Σισώη πως, αν και αγωνιζόταν σκληρά, δεν μπορούσε να ελευθερωθεί από τα πάθη του.- Πώς να ελευθερωθείς απ’ αυτά, παιδί μου, του αποκρίθηκε ο Άγιος Γέροντας, αφού διατηρείς τα σκεύη τους, δηλαδή τους κακούς λογισμούς; Δώσε τους πίσω την εγγύηση…

"Θα φορέσει το κοριτσάκι μας παντελόνια;"Ήταν λίγο μετά τη συνταξιοδότησή του ως ιερέως. Γιατί, όπως θα γνωρίζετε, υπηρέτησε ο Γέροντας τριάντα χρόνια περίπου ως εφημέριος στο ναΰδριο του Αγίου Γεράσιμου της Πολυκλινικής των Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια, επί της Οδού Πειραιώς.Τότε, λοιπόν, μιά μέρα βρέθηκε εκεί στον περιοχή και, περνώντας μπροστά από τον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας, ανέβηκε να προσκυνήσει. Την ώρα που έβγαινε από την Εκκλησία, τον πλησίασε ένα ζευγάρι, μαζί μ' ένα κοριτσάκι και τον ρώτησαν αν μπορούσαν να τον απασχολήσουν για λίγο. Ο Γέρων Πορφύριος τους εξήγησε ότι δεν ήταν εκείνος ο εφημέριος του ναού.…

Με την άσκηση εξαϋλώνεται ο άνθρωπος-Γέροντα, κάποια φορά μας είχατε πεί: «χρειάζεται αποκλεισμός στον πνευματικό αγώνα». Τί εννοούσατε;-Στον πόλεμο προσπαθούν τον εχθρό να τον αποκλείσουν. Τον περικυκλώνουν, τον κλείνουν μέσα στα τείχη, τον αφήνουν νηστικό. Μετά του κόβουν και το νερό. Γιατί ο εχθρός, αν δεν έχει βασικά εφόδια και πυρομαχικά, θα αναγκασθεί να παραδοθεί. Έτσι, θέλω να πώ, και με την νηστεία και την αγρυπνία αφοπλίζεται ο διάβολος και υποχωρεί. «Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια χαρίσματα λαβών...», λέει ο υμνωδός.Με την άσκηση εξαϋλώνεται ο άνθρωπος. Φυσικά πρέπει να εγκρατεύεται κανείς αποβλέποντας σε έναν ανώτερο πνευματικό σκοπό. Αν κάνει εγκράτεια, για…

Το επάγγελμα δεν κάνει τον άνθρωπο-Γέροντα, όταν κάποιος ζορίζεται σε μια δουλειά, τί φταίει;-Μήπως δεν την αντιμετωπίζει με καλούς λογισμούς; Αν την αντιμετωπίζη όμορφα, τότε, όποια δουλειά και αν κάνη, θα είναι πανηγύρι.-Γέροντα, και όταν κανείς στενοχωριέται, γιατί κάνει μια δουλειά βαρειά ή καταφρονητική, λ.χ. χτίζει ή πλένει κατσαρόλες σε κάποιο μαγειρείο κ.λπ., πώς πρέπει να τοποθετηθή;-Αν σκεφθή ότι ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του, θα πάψη να στενοχωριέται. Με αυτό που έκανε ο Χριστός ήταν σαν να μας έλεγε: «Έτσι πρέπει να κάνετε και εσείς». Είτε κατσαρόλια πλένει κανείς είτε σκάβει, να χαίρεται. Αλλος καθαρίζει υπονόμους, γιατί…

2,9 «ότι εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς» Όχι ο άνθρωπος, αλλά ο Θεάνθρωπος είναι η λύση όλων των ανθρώπινων προβλημάτων και η ενσάρκωση όλων των ανθρώπινων ευαγγελιών. Ευαγγελίες, οι οποίες αρχίζουν στον κόσμο αυτό, για να ανθίσουν και να διατηρηθούν αιώνια, σε «κείνο τον κόσμο». Ο Θεός Λόγος «καθιστάμενος» άνθρωπος, το «παν» του ανθρώπου, το μετέτρεψε σε αιώνια ευαγγελία. Ποια ανεκλάλητη ευαγγελία, το να είσαι άνθρωπος, από τότε που ο Θεός Λόγος έγινε άνθρωπος! Ποια ανεκλάλητη ευαγγελία, το να έχεις ανθρώπινη ψυχή, από τότε που η ανθρώπινη ψυχή «κατέστη» ψυχή του Θεανθρώπου Χριστού! Ποια θαυμαστή ευαγγελία,…

Καπερναούμ την παραθαλασσίανΜατθαίου δ' 13 Η Καπερναούμ ήταν μεγάλο λιμάνι. Αυτό το λιμάνι έκανε κέντρο της δράσεώς του ο Ιησούς. Γιατί;Στο λιμάνι οι άνθρωποι δένουν και λύνουν τα καράβια τους. Ο Ιησούς ήλθε για να πείση τους εξόριστους ποντοπόρους του ουρανού να μη κρατούν τα καράβια τους δεμένα στους βρώμικους μώλους της γης. Ο Ιησούς ήλθε για να σπρώξη τους ανθρώπους στην μεγάλη περιπέτεια του ταξιδιού προς την ουράνια πατρίδα. Και το επέτυχε.Η Εκκλησία, που εκείνος ίδρυσε, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η «νοητή ναύς», η οποία, με ανοιγμένα όλα τα πανιά, με τον Χριστό κυβερνήτη, πλέει «ουριοδρομούσα» προς την…