Η ζωή με το Χριστό μέσα στο γάμο τα αλλάζει όλα! Τον εγωισμό αντικαθιστά η ταπείνωση, τα νεύρα, η πραότητα, την ανυπομονησία, η υπομονή, τη μνησικακία, η συγχώρεση! Το ‘εγώ’, το ‘εμείς’! Επιθυμία μου, η επιθυμία του και τελικά η επιθυμία Του!Έχοντας ζήσει για πολλά χρόνια χωρίς το Χριστό στη ζωή μου με το σύζυγό μου, είναι εντυπωσιακή, θαυμαστή η αλλαγή του βίου σου όταν αποφασίσεις να ανοίξεις την πόρτα της καρδιάς σου για να μπει μέσα ο Κύριος! Στη δική μου περίπτωση αυτό έγινε από κοινού με το σύζυγο μου και αυτό ήταν καθοριστικό για την μετέπειτα εξέλιξη των…

Παιδιά μου υπάρχει Θεός.. και όταν κλαίει η μάνα λυγίζει και Εκείνος.Παιδιά μου, κοιτώντας μέσα σε ένα ναό η εικόνα που συναντά το βλέμμα πιο συχνά είναι αυτή Μιας Μητέρας αγκαλιά με ένα Παιδί. Ποιος αμφισβητεί ότι, εκτός από την ιερότητα των προσώπων, εκεί απεικονίζεται και η ιερότητα της πιο υπέροχης σχέσης που υπάρχει στο κόσμο. Υπάρχει μεγαλύτερο θαύμα από το να χτυπούν δύο καρδιές στο ίδιο σώμα καθώς μεγαλώνει ένα παιδί στην κοιλιά της μητέρας του;Όταν σας γέννησα παιδιά μου δεν φανταζόμουν πόσες χαρές και εκπλήξεις θα βίωνα και ποιες δυσκολίες θα αντιμετώπιζα. Νόμιζα ότι ήμουν δυνατή και "αρκετή"…

Καταλαβαίνω ότι τώρα βασανίζεσαι συνέχεια για τη φράση εκείνη που ξεστόμισες στη διάρκεια της συνομιλίας μας: «Ο γάμος! Αυτός ήταν για μένα τιμωρία του Θεού!». Από τότε που γύρισες στο σπίτι σου, οι φίλοι και οι συγγενείς δεν σταμάτησαν να σου λένε πως αυτά τα λόγια πρέπει να έχουν εξοργίσει πολύ το Θεό, γιατί έδειξες έτσι πως ήθελες να φτιάξεις τη ζωή σου σύμφωνα με το δικό σου θέλημα και όχι με το δικό Του. Και συμπληρώνουν, ότι κάθε επιθυμία και κάθε πάθος είναι εφάμαρτα συναισθήματα. Και ότι θα πρέπει να εγκαταλείπεις κάθε φορά ολοκληρωτικά τον εαυτό σου στις συνθήκες,…

... Συνέβαινε μερικές φορές διηγείτο αργότερα ο ίδιος (ο στάρετς Αμβροσιος της Όπτινα) να έρθουν σε κάποια διαμάχη ο άντρας με τη γυναίκα. Απευθύνονταν τότε σε μένα και μου έλεγαν ο καθένας τα παράπονά του εναντίον του άλλου, ζητώντας να τους δικαιώσω. Η θέση μου όμως ήταν λεπτή. Σκεπτόμουν: "αυτοί τώρα διαφώνησαν και σε λίγο πάλι θα συμφιλιωθούν! Εγώ γιατί να υποστηρίξω τον έναν και να τα χαλάσω με τον άλλον; Έτσι, άκουγα με προσοχή τα παράπονά τους, τους κοιτούσα με κατανόηση και ενδιαφέρον, χαμογελούσα λίγο και τηρουσα σιωπή. Δεν έπαιρνα κανενός το μέρος. Εκείνοι σε λίγο, όπως το είχα…

Η συζύγος ανάπηρου ιατρού ήταν απελπισμένη, διότι ο άντρας της είχε αποκτήσει πολύ κακές συνήθειες. Έπειτα από την εργασία του στο νοσοκομείο, πήγαινε στο καφενείο και γυρίζε στο σπίτι μετά τα μεσάνυχτα, αφήνοντας ολόκληρη την ημέρα μόνους, και εκείνη και τα παιδιά τους, που σχεδόν δεν τον έβλεπαν. Διαμαρτύρονταν, του κακομιλούσε, και εκείνος αντιδρούσε, γυρίζοντας στο σπίτι ακόμα πιο αργά. Βρισκόταν σε αδιέξοδο. Έμαθε για τον Γέροντα Πορφύριο.....Μας εκμυστηρεύθηκε τα εξής: Ο γέροντας μού τα αποκάλυψε όλα. Μου είπε: Βλέπω τις αναπηρίες του, έχει κόμπλεξ και γι’ αυτό ξενυχτάει, για να το ξεχάσει. Καθώς εσύ συνεχώς του γκρινιάζεις, εκείνος δεν…

Ειδικά η γυναίκα δε γνωρίζει άλλη τροφή παρά μόνο την αγάπη. Άμα της λείπει η αγάπη, δεν μπορεί η γυναίκα να σταθεί, δε ζει, δεν τρέφεται, άρα είναι ισχνή και αδύναμη και στο πιο παραμικρό αεράκι. Αυτό πρέπει να το έχουν στο μυαλό τους όλοι οι άνδρες σύζυγοι και πάντα να θυμούνται τα λόγια που είπε ο Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός: «Η γυναίκα, στη φύση της, είναι γέννημα και προιόν αγάπης. Άρα, λοιπόν, δεν μπορεί η γυναίκα να ορθοποδήσει και να ισορροπήσει, όταν της λείπει η αγάπη. Δεν είναι πλέον θέμα προαιρέσεως ή εκλογής, είναι θέμα φυσικού στοιχείου. Δεν μπορεί…

Μία φορά βρέθηκα σε ένα σπίτι που ήταν όλο πολυτέλεια καί, καθώς συζητούσαμε, μου είπαν: «Ζούμε στον Παράδεισο, ενώ άλλοι άνθρωποι στερούνται». «Ζήτε στην κόλαση, τους λέω. «Άφρον, ταύτη τη νυκτί» , είπε ο Θεός στον πλούσιο. Αν ο Χριστός με ρωτούσε: «Που θέλεις να σε βάλουμε, σε μία φυλακή η σε ένα σπίτι σαν αυτό;», θα έλεγα: «Σε μία σκοτεινή φυλακή». Γιατί η φυλακή θα με βοηθούσε. Θα μου θύμιζε τον Χριστό, θα μου θύμιζε τους αγίους Μάρτυρες, θα μου θύμιζε τους ασκητές που ήταν στις οπές της γής, θα μου θύμιζε καλογερική. Η φυλακή θα εμοίαζε και λίγο με…

145. Στην πυργοδέσποινα της Ελλάδος.   Από αδυναμία να διατυπώσω τα λόγια μου συνοπτικά, δεν επρόκειτο να γράψω στην εντιμότητά σου, όντας άγνωστοι μεταξύ μας και ασυνήθιστοι, επειδή όμως η προτροπή έγινε από πρόσωπο θεοφιλές και γνωστό σε μένα, και εννοώ την φημισμένη συγγενή σου Πατρικία, και από την ευλογημένη κυρία θυγατέρα της, και έπειτα και από τον ίδιο τον γραμματοκομιστή Ιγνάτιο τον πνευματικό υιό μου, με τον οποίο μεταφέρθηκε ο χαιρετισμός σου σε μένα τον ταπεινό, κατ’ ανάγκη αποφάσισα να γράψω λόγια παρηγοριάς στην καταπονεμένη ψυχή σου από τον θάνατο εκείνου που έπεσε στον πόλεμο. Αλλά ποιό φάρμακο παρηγοριάς θα…

Σ’ ένα ευσεβή κύκλο, γινόταν μια μέρα συζήτησις σχετικά με το μεγαλείο του χριστιανικού γάμου και μ’ εκείνο της παρθενίας. Ένας από τους συζητητάς θέλοντας να εξάρη το μεγαλείο της παρθενίας, ανέφερε το όνομα ενός συγχρόνου ιερομονάχου, ξακουστού για την εκθαμβωτική του αγιότητα.-   Αν ο άνθρωπος αυτός, είπε, είναι τόσο ανώτερος από τον πατέρα που τον έφερε στον κόσμο, αυτό οφείλεται στο ότι ακολούθησε τον δρόμο της παρθενίας.-   Δεν έχεις απόλυτα δίκιο, του παρετήρησε τότε ένας άλλος συζητητής. Ο πατέρας του υπήρξε και θα μείνη ανώτερος σ ένα πράγμα πολύ σπουδαίο.-   Σε ποιό; ρώτησαν όλοι με περιέργεια.-   Στο ότι, απάντησε…

Επιστολή 144. Στον πατρίκιο Θεόδωρο. Άργησα να στείλω το γράμμα, άλλα αυτό οφείλεται στο ότι αργήσαμε να ακούσουμε την απευκταία είδηση της συμφοράς που συνέβη στον δεσπότη μας. Τί στενόχωρη αλήθεια αγγελία! Μας εγκατέλειψε η αγαπητή κυρία, αποχωρίστηκες από την καλή σύζυγο, αποκόπηκες από την επαινούμενη σάρκα, για την οποία η αγία Γραφή λέγει• «θα γίνουν οι δύο ένα σώμα». Εφόσον λοιπόν η σάρκα είναι ομολογουμένως μία, είναι φανερό ότι ο διαχωρισμός προκαλεί τέτοια πληγή σ’ αυτούς που χωρίστηκαν, σαν αυτήν που κάνει το μαχαίρι κόβοντας τον ένα άνθρωπο σε δύο. Το κόψιμο είναι πραγματικά οδυνηρό, και το αίμα τρέχει κατά…