Πνιγόμουν Κύριε… πνιγόμουν στα βαθιά… θεριέψανε τα κύματα μάταιων λογισμών… μες την καρδιά πλημμύρισαν η θλίψη και ο φόβος… άνιση η πάλη να σταθώ στης νύχτας τη φουρτούνα… ψέλλιζα με όση δύναμη μου είχε απομείνει: Κύριε, ελέησόν με… Τυφλά τα μάτια της ψυχής και άδεια η καρδιά μου...πώς χάθηκε σε μια στιγμή όση βαστούσα πίστη…;; με μιας σβηστήκανε οι προσευχές μου όλες...λες και στην άμμο έχτιζα τη λήθη των παθών μου· Τα μάτια σήκωσα ψηλά γυρεύοντας ελπίδα…κι Εσύ στεκόσουνα εκεί! Στη μέση του πελάγους… μου ’ριξες το Σταυρό, σανίδα σωτηρίας,τη φοβισμένη μου ψυχή στην Αγκαλιά βαστούσες· πώς δεν Σε είδα…

Στις θλίψεις ο Θεός δίνει την αληθινή παρηγοριάΟ Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί, τί νομίζεις, θέλει να βλέπει το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει. Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά. Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήσει το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’…

334. Μην προσέχεις αν έχη πράγματι ανάγκη ή όχι όποιος απλώνει το χέρι και σου ζητεί ελεημοσύνη. Η θεία Αγάπη μας δίνει και άλλες δωρεές της, όταν έχουμε ήδη λάβει αρκετές. Συλλογίσου λοιπόν: «Ο Θεός εξακολουθεί να μου δίνη, γιατί να μην εξακολουθώ και εγώ να δίνω στον αδελφό μου; Δεν με ενδιαφέρει αν το αξίζη ή όχι. Μήπως εγώ άξιζα τόση αγάπη από τον Θεό; Ο Θεός με ελεεί όχι γιατί το αξίζω, αλλά γιατί με αγαπά. Τέτοια αγάπη ας έχω στους αδελφούς μου». 335. Βλέπε κάθε τι σ’ αυτόν τον κόσμο σαν μια σκιά που παρέρχεται. Μην προσκολλάς…

«Το καλό όνομα είναι πολυτιμότερο από ένα ακριβό μύρο» (Εκκλ. 7:1) Κάποιος πέθανε στα ογδόντα του. Την κηδεία έπρεπε να κάνει ο νέος ποιμένας, που δεν τον είχε γνωρίσει. Έτσι, ζήτησε από μερικούς ενορίτες να πουν κάτι καλό για το νεκρό. Κανένας δεν ανταποκρίθηκε. «Όλοι εσείς τον γνωρίζατε για χρόνια, δε θα ήθελε λοιπόν κάποιος από σας να πει κάτι καλό γι’ αυτόν;» επέμενε ο ποιμένας. Τότε, ένας σηκώθηκε και είπε: «Αυτό που έχω να πω είναι ότι ο αδελφός του ήταν χειρότερος απ’ αυτόν!».Όταν πεθάνουμε, τι θα πουν οι άλλοι για μας; Τα σχόλιά τους θα είναι θετικά ή…

ΑναβολήΚαμιά για το ύψος του ουρανούΒλέπεις πόσο είναι το ύψος του ουρανού; Ξέρεις πόσο λίγος είναι ο χρόνος της παρούσης ζωής; Γνωρίζεις ότι είναι άγνωστη η στιγμή του θανάτου μας; Λοιπόν, να μη χρονοτριβείς,να μην αναβάλλεις, αλλά με μεγάλη φροντίδα και γρήγορα ασχολήσου με την αποδημία σου, ώστε σε λίγο χρόνο ν’ ανέβεις και δύο και τρία και δέκα και είκοσι σκαλοπάτια (αρετής). Ε.Π.Ε. 6, 614 του Θεού, για μετάνοιαΗ αναβολή του Θεού είναι ευκαιρία για μετάνοια. Τον αμετανόητο όμως χειρότερα τον κολάζει. Ε.Π.Ε. 7, 268 δεν παίρνει καθόλουΟ πεινασμένος λειώνει, ο γυμνός παγώνει, αυτός που ‘χει ανάγκη, πνίγεται, και…

Περί υπομονής – Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως Η υπομονή είναι η ηθική δύναμη που κατευνάζει τα θλιβερά συναισθήματα, τα οποία αναπτύσσονται στην καρδιά του ανθρώπου και καταπραΰνει τους πόνους που προκαλούν τα βάσανα. Η υπομονή είναι αρετή, αφού υπάρχει ως καρπός της ελπίδας προς τον Θεό. Η θλίψη οδηγεί στην υπομονή, η υπομονή στον δοκιμασμένο χαρακτήρα, ο δε δοκιμασμένος χαρακτήρας στην ελπίδα. Κι η ελπίδα τελικά δεν απογοητεύει. Η υπομονή είναι η πρώτη των αρετών, διότι μ’ αυτή επιβραβεύεται η σωτηρία. «Ο δε υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Μτ. ι΄ 22). Στην υπομονή βρίσκεται η σωτηρία των ψυχών. Ο Χρυσόστομος λέει…

«Έμαθα να αρκούμαι σ’ αυτά που έχω» (Φιλιπ. 4:11) Ένας χριστιανός ρώτησε ένα φίλο του πώς είναι. Κι εκείνος με θλιμμένο ύφος απάντησε: «Κάτω από τις περιστάσεις που ζω, είμαι καλά». «Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό» απάντησε ο χριστιανός φίλος του «που ζεις κάτω από τις περιστάσεις. Ο Θεός θέλει να ζούμε πάνω από τις περιστάσεις, εκεί που κι Αυτός βρίσκεται, για να μπορεί να ικανοποιεί τις καρδιές μας και να καλύπτει κάθε ανάγκη μας, καθημερινά και για την αιωνιότητα.Πόσο αλήθεια είναι πως ο άνθρωπος που δεν εμπιστεύεται στο Θεό βρίσκεται πάντα κάτω από τις περιστάσεις που τον τριγυρίζουν! Μοιάζει με…

Υπάρχει στον κόσμο πολλή θλίψη, άγχη, αδιέξοδα, αγώνες! Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν… ως την ώρα που ο Χριστός μας θα τα σταματήσει οριστικά όλα αυτά, θα έρθει ξανά και θα πάρει μαζί Του όσους έχει επιλέξει Αυτός! Είναι φορές που έχω στο μυαλό μου και στην καρδιά μου την Ανάσταση του Κυρίου και δε με πτοεί τίποτα, ζω με την Ειρήνη Του και τη Χαρά Του. Είναι όμως και κάποιες φορές που με παίρνει από κάτω… γυρίζω και βλέπω γύρω μου ανθρώπους βλοσυρούς, φοβισμένους, άστεγους, ορφανούς, άνεργους… ανθρώπους αιχμαλώτους στην αμαρτία και την πονηρία του διαβόλου! Τότε στενοχωριέμαι…

ΑκαθαρσίαΠάσα αμαρτίαΜπορεί κανείς και χωρίς να κάνει τίποτε, να είναι πονηρός, όπως όταν έχει φθόνο, απιστία, πονηριά, όταν χαίρεται για τη δυστυχία του άλλου, όταν δεν είναι φιλάνθρωπος, όταν έχει διεστραμμένες ιδέες. Όλα αυτά είναι εσωτερικά. Εξαρτώνται από την καρδιά. Ε.Π.Ε. 18α,680 Άκαιρηη μετάνοια μετά θάνατονΜετά την αναχώρηση μας απ’ την παρούσα ζωή, δεν ισχύει η μετάνοια. Διότι και ο πλούσιος της παραβολής στην άλλη ζωή έδειχνε μετάνοια και εξομολογείτο, αλλά καμία ωφέλεια δεν είχε. Ήταν άκαιρη και ανώφελη η μετάνοιά του. Και οι παρθένες πάλι θέλησαν να επανορθώσουν το λάθος τους, να λάβουν έλαιο, μα ήταν αργά. Σε τούτη…

Χρειάζονται "λίγα" λόγια και πολλή προσευχή Στους γονείς ενός νέου, που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, για αγνώστους σ' αυτούς λόγους, ο Γέροντας είπε, όταν τον επισκέφθηκαν αναστατωμένοι: "Το παιδί σας είναι ευαίσθητο, από μικρό έλιωνε από ζήλια κι άρχισε σιγά σιγά να αποξενώνεται από σας.Έφθασε μέχρι την απόπειρα αυτοκτονίας μετά από ερωτική απογοήτευση. Θέλει προσοχή, ίσως να του ξαναέρθει η στεναχώρια. Για να θεραπευθεί το παιδί από το τραύμα του, χρειάζονται λίγα λόγια και πολλή προσευχή. Όχι συμβουλές, κατακρίσεις και τέτοια. Λίγα προσεγμένα λόγια, που να του τονώνουν την ελπίδα κι αμέσως μετά προσευχή. Πολιορκήστε τον με τις προσευχές σας". Τα…